Game ...over?

Ένα πτώμα έχω καταντήσει απ' το πολύ παιχνίδι. Δεν μπορώ να αντισταθώ όμως, με ξεσήκωσε το νερόπαιδο και είμαι έτοιμη να θυσιάσω την αξιοπρέπεια μου... όση έχει απομείνει από δαύτη. Οι κανόνες λένε να αναρτήσω τουλάχιστον 2 τραγούδια για τα οποία ντρέπομαι που μ' αρέσουν. Υπάρχουν πολλά παραπάνω από 2 για μένα, αλλά θα προσπαθήσω να διαλέξω τα "καλύτερα"!
Ήρθε η ώρα να ξεφτιλιστώ για τα ακούσματα μου. Κάθεστε;

Α, και αν μετά από αυτά που θα ακούσετε δεν ξαναπατήσετε το ... ποντίκι σας εδω μέσα, να ξέρετε οτι πέρασα πολύ ωραία μαζί σας ...σνιφ :(

Αφήνω τα μελό και προχωρώ στα μεγάλα κέφια :

Θάνος Πετρέλης και " Δεν έχω ξαναδεί μωρό μου πιό ωραία". Το χορέψαμε με την αγαπημένη μου Ε. ένα βράδυ πριν το γάμο της σε γνωστή μπουζουκερί και κλάψαμε με την ψυχή μας που αποχωρίστηκε την εργένικη ζωή και από συγκίνηση που άρχιζε μια άλλη ... Από τότε, όποτε το ακούω βουρκώνω ... ήμαρτον παναγία μου !

Το έψαξα στην εκτέλεση της Στανίση αλλά δεν υπάρχει πουθενά (ε, όσο και να το κάνουμε έχει άλλη ποιότητα το Κατερινάκι) . Ήταν κι αυτή εκεί, στην μπουζουκερί ντε, που τραγουδούσε κι ο Πετρέλης!

Ε ναι λοιπόν, το παραδέχομαι ... μ' αρέσει ο Μαζωνάκης. Κι αφού ο καλός μου Λ. στο σπίτι μου απαγορεύει να βάλω οτιδήποτε ελληνικό (από ρεμπέτικα - που δεν ντρέπομαι καθόλου που μ' αρέσουν, μέχρι Τρύπες - που επίσης δεν ντρέπομαι) θα τ' ακούσω εδώ ...ααααμα δα!

Αθάνατοι Snap. Τι κι αν διαλύθηκαν, εμένα μου θυμίζουν τα χρόνια στο Γυμνάσιο! Ααααχ..

("κι εμάς την ηλικία σου", όπως θα έλεγε κι ο ανηψιός μου που νομίζει οτι ο Dr Alban είναι μεγαλογιατρός από την Αλβανία!)


Και τώρα παραδίνομαι ... κράξτε με !!!

Κι όποιος τολμάει παίζει!

Κι άλλο, κι άλλο ...

... παιχνιδάκι που με κάλεσε η roadούλα!

Κι επειδή τα 'παμε να μην τα ξαναλέμε ... (γι΄αυτούς που άνοιξαν τώρα τους "δέκτες" τους, όπου γλέντι και χαρά η "Βασίλω" πρώτη!)

Να και οι κανόνες:

Απαντάς στις παρακάτω ερωτήσεις και μετά καλείς άλλους τρεις για να παίξουν.

Στην έκθεση "Φαντασία της πραγματικότητας" 2 χρόνια πριν μοιράστηκε ένα ερωτηματολόγιο από την Υπερρεαλιστική Ομάδα Αθήνας!

Με ρωτήσαν, απαντώ:

1)Γιατί κλαις?
... 'συ δεν ήσουν που γέλαγες χθες;

2)Γιατί δεν κλαις?
Πόσες Μάρθες Βούρτση να βγάλει μια χώρα ...;

3)Που είναι ο βάλτος?

Στην ταινιοθήκη μου, μαζί με άλλες ταινίες του Ανέστη Βλάχου!

4)Ποιός και που είναι ο δεσμοφύλακας?
"Μπάτσοι- γουρούνια-δολοφόνοι"

5)Που συναντάς μια εντελώς δική σου άβυσσο?
Μέσα στο κεφάλι μου ...

6)Περιφρονείς κάτι?
Αγάπα τους φίλους σου με τα ελαττώματα τους!

7)Θα ερωτευόσουν για πάντα?
Πάντα!

8)Γιατί πουλιούνται τα "έργα τέχνης"?
Τα ποιά ...;

9)Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά στην παραπάνω ερώτηση?
Λέω να αφαιρεθούν τα έργα τέχνης!

10)Do you remember revolution? –
Is it over ...?

11)Θα ανέβαινες σ'ένα βουνό, αν το επέβαλε το ωροσκόπιο σου?
Αααα, αν δεν είναι ανάδρομος ο Ερμής, σίγουρα!

12)Θα σκότωνες τον παππού σου, αν το τζάμι δεν έσπαγε απ΄τον πάγο?
Όποιος αγγίξει τον παππού μου, του σπάω τα κόκκαλα!

13)Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι ?
Θα έβγαζα τα γυαλιά μου. Θολά τα αντιμετωπίζω όλα καλύτερα!

14)Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί, εάν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε από το νόμο?
Σαν την βροχή στον τσίγκο ...

15) Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε μετά τα μεσάνυχτα απ'την αρχή μέχρι το τέλος την οδό Αχαρνών,αν γνωρίζατε οτι ποτέ δεν θα σας συλλάβουν?
Ούτε το πρωί!

16)Θα σκότωνες τον Μπους,αν σου χάριζαν 10 λαχταριστά εκλέρ? –
Και μ' ένα βολεύομαι!

17)Θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια,αν έβλεπες μέσα τους τα αστέρια?
Να κοιτάς την ημερομηνία λήξης στα ντεπόν, μπορεί να πάθεις μεγάλη ζημιά!

18)Θα έπεφτες στο πηγάδι αν ήσουν θλιμμένος?

Μόνο αν είχα δει τη χαρά να βουτάει πριν από 'μένα!

Ποιός θέλει να παίξει;

Τι θα λέγατε για ένα Δαμάσκηνο, μια luthien και μια incontinentia;

Να, για να μάθεις να κρυφακούς!

Κι εκεί που καθόμουνα αμέριμνη και απολάμβανα το απογευματινό μου καφεδάκι σε καφέ της παραλιακής, κάθονται δυό κοπελίτσες στο διπλανό τραπεζάκι. Αφού παράγγειλαν τα καφεδάκια τους, άρχισαν την κουβεντούλα. Και καθότι μιλούσαν λιγουλάκι δυνατά (τσ τσ τσ τα σημερινά κορίτσια, καθόλου λεπτότης - πως;) χωρίς να θέλω άκουσα την κουβέντα τους (μμμ... τραβάτε με κι ας κλαίω).

Λέγανε λοιπόν για μια κοπέλα :

- Είναι πολύ όμορφη, λέει η μία.

- Ε, καλά δεν είναι και Θεα, λέει η άλλη.

- Είναι και 31 χρονών, ξαναλέει η μια.

- Εεε, τότε για την ηλικία της καλή είναι ...

Δεν άκουσα την συνέχεια της κουβέντας, τα αυτιά μου βούλωσαν, τα χέρια μου κοκάλωσαν, το στομάχι μου σφύχτηκε, έσβησαν όλα γύρω μου, μια έντονη αίσθηση λιποθυμίας με τριγύριζε...πέρασε όλη μου η ζωή μπροστά από τα μάτια μου και μετά ξαφνικά έννοιωσα το πρόσωπο μου γεμάτο ρυτίδες ...

Αύριο θα πάω στον συμβολαιογράφο για να μοιράσω την περιουσία μου, στην ηλικία μου δεν πρέπει να αφήνω εκκρεμότητες!

Είμαι ήδη 32 !

Ουουουουιιιί...κι άλλο παιχνίδι!

Αυτό είναι ένα παιχνίδι που εφεύρε (καλό;) η Luthien κι εγώ το προωθώ.

Ως άλλος Ηλίας Ψηνάκης λοιπόν μανατζάρω την ιδέα κάποιου άλλου και όταν μια μέρα η Luthien θα γίνει star και δεν θα μας μιλάει, θα μείνει αυτό εδώ το post για να μας θυμίζει από που άρχισε ... και που να σφίξουν οι ζέστες, έλεγε ο παππούς μου σε τέτοιες περιπτώσεις!

Α..να σας πω το παιχνίδι ε; Λοιπόν βρείτε τις αγαπημένες σας διαφημίσεις και αναρτήστε τις...

Ναι έχω ακούσει για τον καπιταλισμό, και για το οτι με αυτόν τον τρόπο μας κάνουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες υποχείρια τους, οτι έτσι χτίζονται αυτοκρατορίες πάνω στις πλάτες μας, οτι αναγκαζόμαστε και καταφεύγουμε στις τράπεζες για δάνεια ωστε να καταφέρουμε να αποκτήσουμε τα "αγαθά" που μας "προσφέρουν" ... αλλά ουφ ... ας χαλαρώσουμε για λίγο κύριε Μάρξ, κι ας παίξουμε!

Αυτή είναι μια της Volkswagen, δε νομίζω πως έχει παιχτεί εδώ ποτέ αλλά την είδα στο you tube και ( με την βοήθεια που μου έδωσαν απλόχερα το γλαροπούλι και η roadούλα) την αναρτώ!

Και μετά από την ...κουλτούρα της τέχνης της διαφήμισης κι επειδή πάντα είχα μια ιδιαίτερη αγάπη στους κρητικούς ...

... όσο για τον μικρό χούλιγκαν που κρίβω μέσα μου (ρωτήστε τη μαμά μου τι πέρασε στην εφηβεία μου) ... με αντιπροσωπεύει αυτή:

... κι αυτή ... όπως και τον "δικό μου" Σάββα, που δεν μπορείς αλλά και δεν θες να τον ξεχάσεις ποτέ!

Και μια παιδική ... που με κάνει να πετάγομαι από τον καναπέ για να μάθω τα βήματα...

Και τώρα σειρά σας γι' αυτό το blogοπαίχνιδο !!!!!

Παιχνιδαααάκι...

Μπήκα στο blog του yellow kid και ξεσηκώθηκα για παιχνιδάκι. Όπου γάμος και χαρά...τα μανιτάρια πρώτα!

Να λοιπόν πως έχει το παιχνίδι μας:

Μπείτε στο South Park Studio Version 2.2 και φτιάξτε όπως φαντάζεστε και με τη βοήθεια των ηρώων του South Park, τα βασικά στελέχη του...ΛΑ.Ο.Σ. ...τι ποιά είναι τα βασικά στελέχη; Είναι δυνατόν να μην γνωρίζετε τέτοιες προσωπικότητες; Τσ τσ τσ τσ...άντε μια βοήθεια θα σας τη δώσω, αλλά τελευταία φορά.

Καρατζαφέρης (φτυστός ο Αλ Πατσίνο), Πλεύρης (δεν θα πω κουβέντα γιατί το βλέπω καμμένο το σπιτάκι μου ακόμα δεν το φτιαξα!), Άδωνις (τι ομορφάντρας ε;) και Λιακόπουλος( ... ).

Ιδού λοιπόν η άποψη μου για τα τρελλά αυτά αγόρια της πολιτικής, με τη παραπάνω σειρά :

Δεν άντεξα όμως και πρόσθεσα κι άλλο ένα νούμε...στέλεχος. Παραλίγο δηλαδή και ευτυχώς γιατί αν έμπαινε στη Βουλή θα χάναμε μια σπουδαία "φωνή" από τις πίστες!

Φτού σου κοπελάρα μου...!

Υ.Γ. Όποιος θέλει παίζει!

9 χρόνια το ίδιο σεσουάρ...

9 χρόνια, αρνούμαι πεισματικά να δω αυτή την παράσταση.

Είναι που άκουσα οτι συμετέχει και το κοινό και σκιάχτηκα λιγάκι, είναι που πάντα έπαιζε κάποιος ηθοποιός που δεν μου άρεσε...

Φέτος μας έκαναν δώρο 2 προσκλήσεις και ως φανατική του θεάτρου, είπα να το δω κι αυτό!

Παρέβλεψα το γεγονός οτι παίζει ο Αλέξανδρος Παρθένης που-ας με συγχωρέσει αλλά- έχω αμφιβολίες για το ταλέντο του και κατηφόρησα για Ψυρρή.

Σας πληροφορώ οτι το καταευχαριστήθηκα!

Ο Ευριπιώτης (πάντα του είχα και μια ιδιαίτερη συμπάθεια) τα έδινε όλα, τον Παλιούρα δεν τον είχα για τόσο καλό κωμικό, την Κουρή δεν την είχα δει ποτέ πριν στο θέατρο και με ενθουσίασε, η Δελικούρα ήταν καταπληκτική, ο Αλευράς ήταν ΑΠΙΘΑΝΟΣ...(!!!!) κοντά σ' αυτούς, ακόμα κι ο Παρθένης έμοιαζε καλός. Εντάξει ας μην είμαι αυστηρή, είναι στην αρχή ακόμα το παιδί, θα μάθει. Αλλά ακόμα κι αν δεν μάθει, όπως λέει και μια φιλενάδα μου, αρκεί που τον βλέπουμε!

Βάζουν το κοινό να κάνει ερωτήσεις στους υπόπτους για να βρουν τον δολοφόνο και η παράσταση συνεχίζεται με βάση τον αυτοσχεδιασμό των ηθοποιών. Βέβαια, πρέπει το κοινό να έχει κέφια και να αποδέχεται τα πειράγματα και τα αστεία γιατί διαφορετικά δεν βγαίνει γέλιο!

Ο Λ. με σκούνταγε συνέχεια για να με επαναφέρει, αλλά εγώ δεν έλεγα να σταματήσω να γελάω. Νομίζω οτι σταμάτησα για λίγο στο διάλλειμα...

Αυτή η παράσταση θα μείνει αξέχαστη σε πολλούς και πιο πολύ στους ίδιους τους ηθοποιούς που αποσυντονίζονταν διαρκώς από μια τρελλή στη δεύτερη σειρά!

Υ.Γ. Τέτοιες ώρες αφήνεις λίγο πίσω την κουλτούρα, απολαμβάνεις τη διασκέδαση που σου προσφέρει η "ελαφρότητα"...για να επιστρέψεις στην "πάλη των τάξεων" με "χαρά και εργασία".

- Πάλι άρχισες τα παλαβά σου; Για ύπνο γρήγορα!

Θέατρο Αποθήκη

Ώρες Παραστάσεων

Πέμπτη έως Κυριακή στις 21:00, εκτός από Τετάρτη στις 20:00, και Σάββατο & Κυριακή 18:15 απογευματινή και 21:15 βραδινή

Βουτώντας στο νού της...

Yuko Shimizu

tsunami

bells and whistles

ready to swim

emissions trading

the big wave

fear

Έρχεται το καλοκαιράκι...

...και είπα να αλλάξω, να βάλω τα καλοκαιρινά μου!!! Έτσι θα με βλέπετε από δώ και 'μπρρρρρός!

Yoko Shimizu

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ / A DOMESTIC PARTNERSHIP THAT DISCRIMINATES? NO THANKS

Αυτό το κείμενο το βρήκα στο blog του Pan συμφωνώ απόλυτα και είμαι μαζί σας!

Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Αρκετοί απ' αυτούς τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο.Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα "συμβόλαιο συμβίωσης" ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό "συμβόλαιο" μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο.Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους.Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ

In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. Many of them face it daily from their families, in their social lives and in the professional field. But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back. According to press reports, the Greek government is preparing to introduce a domestic partnership "contract" EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples. We do not believe that a mere "contract" can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the Greek Constitution, as well as European human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 European nations. The aim of this intervention is to make sure that European institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less.This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent.

GREEK BLOGGERS AGAINST DISCRIMINATION

Όποιος συμφωνεί, το αναρτά ή το προωθεί.

Ο φίλος μου ο...Α.

Ένας φίλος μέσα από τα μάτια μου!

Ο Α. τρελλαίνεται για τη μαγειρική και απο τότε που είδα στο σινεμά το Ratatouille παρατήρησα την τρομερή ομοιότητα του με τον Ραμί τον ποντικό!

Ερωτεύεται τα υλικά και τα "ανακτεύει" τόσο καλά που παραδίνεσαι στη γεύση οποιουδήποτε φαγητού του!

Διαλέγει πάντα τα καλύτερα και παίρνει τη μεγαλύτερη ποσότητα, γιατί "καλύτερα να μας περισσέψει, παρά να μας λείψει"!

Μόλις τελειώσει με το μαγείρεμα και αφού έχει φάει με λύσσα (είπαμε είναι φίλος μου, τι περιμένατε να είναι ιντελεκτουάλ όταν πρόκειται για φαγητό;) απολαμβάνει ένα ωραίο... έργο dvd γιατί που να τρέχεις με την κοιλιά τούρλα;

Αν πάλι δεν του πετύχει η συνταγή (πράγμα σπάνιο) καλύτερα να μην βρεθείς μπροστά του!!!

Ααα...ξέχασα να σας πω, η σπεσιαλιτέ του είναι η ΚΑΡΜΠΟΝΑΡΑ!!!

Ούτε στην Ιταλία δεν θα βρείς τέτοια γεύση!

Σάββατο για σινεμά

Σάββατο βράδυ αποφεύγω να βγαίνω στα "μπαρς". Πήγα λοιπόν σινεμά. Ήθελα να δω κάτι που θα κάνει το χειλάκι μου να σκάσει λίγο, γιατί τελευταία τα έχω ψιλοδεί όλα που λέει και η νεολαία! Πήρα αγκαζέ τον Λ. μου και είπαμε να πάμε με τα πόδια στο κοντινότερο σινεμά, το οποίο τυγχάνει να είναι Village. Παραβλέψαμε την εμπορευματοποίηση της 7ης τέχνης και τη θυσιάσαμε στο βωμό της ευκολίας μας.

Για κακή μας τύχη, δίπλα, στο γήπεδο του μπάντμιντον γινόταν το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Μπλεχτήκαμε ανάμεσα στους ψηφοφόρους, στα μέλη της νεολαίας της ΠΑΣΠ, βουλευτές, υπουργούς, και κάθε καρυδιάς καρύδι. Απόρησα πως είναι δυνατόν να υπάρχουν υποστηριχτές των κομμάτων (όλων) και δεν τους γράφει ο κόσμος στα παλιά του τα παπούτσια, μπας και ξυπνήσουν λιγάκι και κάνουν κάτι γι' αυτή την έρμη την Ελλαδίτσα. Και βγάζω την ουρά μου απ' έξω γιατί έχω πάψει να ασχολούμαι μαζί τους, πολύ καιρό τώρα. Δεν ξέρω αν η αποχή είναι τρόπος για να δείξω την απέχθεια μου προς όλους αυτούς που υποστηρίζουν οτι θα λύσουν τα προβλήματα μας, επιβαρύνοντας τα φτωχά πορτοφόλια μας με επιπλέον φόρους, αλλά τουλάχιστον ξέρω οτι δεν συμμετέχω στη εκλογή τους (βάλε και καμια τελεία βρε κορίτσι μου, κι άλλοι είναι αγανακτησμένοι, δεν κάνουν κι έτσι όμως).

Τουλάχιστον είδαμε το "Μόλις Χώρισα" και ήταν πολύ καλό, έπαιζαν : Μακρυπούλια, "Ζουμπουλία" (αδυνατώ να μάθω το πραγματικό της όνομα), Καραμίχος, Τσιμιτσέλης (κατα τη μαμά μου- ωραίο παλικάρι, αριστοκρατικό, ψηλό, ευγενέστατο παιδί, τον είδαμε στο Super Market και μας έδωσε τη σειρά του στα σαλάμια...)

Αξίζει τον κόπο να δείτε αυτό το ανάλαφρο εργάκι.

Αμοργός και Κουφο..τιιιι;;...νήσι

Επειδή, όπως είπα και στο προηγούμενο post μου, πλησιάζει καλοκαιράκι...θα σας πω λίγα πράγματα για τα αγαπημένα μου νησιά.

Αμοργός

Η Αγία Άννα από ψηλά είναι ένα όνειρο...πού να βουτήξεις και στα νερά της, δεν θέλεις να βγείς ούτε όταν μελανιάσεις!

Εδώ εγώ (ινγκόγνιτο) στα Θολάρια λίγο πρίν μας σερβίρουν τον περίφημο "Τάσο" στον Νίκο, πίνω μπυρίτσα μπας και φουσκώσω και δεν φάω πάλι μέχρι να σκάσω. Πράγμα που αποκλείεται λόγω χαρακτήρα και ιδιοσυγκρασίας αλλά και λόγω ποιότητας φαγητού που προσφέρεται στο νησί!

Κουφο...τιιιι;;;...νήσι ντέ!

Στην ξακουστή παραλία "Ιταλίδα" (κάπως αλλιώς λέγεται κανονικά αλλά μια Ιταλίδα έχει σπίτι εκεί και καθιερώθηκε αυτή η ονομασία, που απ' ότι υποθέτω είναι και πιο εύκολη...κατάλαβες ήρθαν οι ξένοι και μας πήραν τα καλύτερα σπίτια...ξύπνησε ο Καρατζαφέρης μέσα μου...ουουουουούστ παλιοχαρακτήρα!).Ο νεαρός που βγαίνει με χάρη από τη θάλασσα είναι ο καλός μου Λ.

Αααα να κι ο Κουστώ. Όχι βρε παιδιά εγώ είμαι που εξερευνώ τους βυθούς του κουφονησίου. Λέγεται ότι στο απέναντι νησάκι, την Κέρο, έχει βυθiστεί ολόκληρη αρχαία πόλη. Δεν επιτρέπεται να πας, εκτός αν βγάλεις ειδική άδεια από τη Νάξο. Μένει μόνιμα ένας βοσκός μονάχος του ο έρμος!

Άντε βρε καλοκαιράκι, μην αργείς.

Υ.Γ. Αφιερώνω αυτό το post στην μικρή Roadούλα και εκτάκτως στη θεία και νονά μου που "έφυγε" χθές αργά το απόγευμα. Λάτρευε τα ταξίδια και που την έχανες που την έβρισκες ήταν στις θάλασσες και στα βουνά.

Καλό σου ταξίδι νονάκα μου και φιλιά στη γιαγιά μου και στους παππούδες μου!

Της άνοιξης οι πόνοι...

Κουράγιο μικρέ courier που πονάς.

Και το ξερω, οι ανοιξιάτικοι πόνοι είναι οι χειρότεροι.

Το μόνο που μπορώ να κάνω να ξεχαστείς μικράκι,

είναι να σου θυμήσω ...

έρχεται καλοκαιράκιιιι!

Καινούρια πράγματα θα 'ρθούν

και θα χαρείς λιγάκι!

Πάρε τρείς μέρες άδεια

και τράβα για κυκλάδες

βούτα στα γαλανά νερά

κι ας έχεις και κρυάδες.

Δες τα κορίτσια των νησιών

και γνώρισε τα όλα

και ξέχασε την, την παλιά

που ήταν χαζοβιόλα...!

Άντε μέχρι ποίηση γράφω για σένα, ποιός τη χάρη σου!

Καφεδάκι σε πλαστικό ποτήρι

¨Κάνε κι εσύ ότι μπορείς για έναν καθαρό νεροχύτη!"

"Πλύνε το ποτήρι σου"

"Μην αφήσεις τη μούχλα να μας νικήσει"

Να πως με κατάντησαν τα αγόρια του γραφείου...σαν την Κοκκάλω να αφήνω χαρτάκια δεξιά κι αριστερά...τι να κάνω; Αναγκάστηκα... δεν έχουμε άλλες κούπες να πιούμε καφέ, είναι όλες άπλυτες στον νεροχύτη...

Αααααχχχ άτιμες μαμάδες τι κάνετε στα αγόρια σας...! Αφήστε τα να κάνουν και καμιά δουλείτσα.

Σύννεφο θα πάει το πλαστικό ποτήρι από αύριο!

Ο στολισμός

Τι γίνεται όταν ο στολισμός του γάμου σου στοιχίζει περισσότερο από ένα ταξίδι στην Ταϊλάνδη για 2 άτομα;

Τι γίνεται όταν η νύφη αποφασίσει να κρατήσει μπρόκολο για νυφικό μπουκέτο;

Το κοστούμι του γαμπρού είναι animal print αγελάδας;

Ο στολισμός της εκκλησίας είναι καλαμπόκια και φρέσκα κρεμμυδάκια;

Αντί για κόκκινο χαλί, ο διάδρομος να στρωθεί με χλοοτάπητα;

Αν οι λαμπάδες αντικατασταθούν με σανό, που έτσι κι αλλιώς "λαμπαδιάζει" πιο εύκολα;

Και τέλος, αφού το παπαδαριό αποφάσισε οτι το ρύζι δεν είναι πια μέρος του εθίμου (γιατί τους λερώνει την εκκλησία και που να καθαρίζουν γέροι άνθρωποι) μας μένουν οι άλλες τρείς επιλογές από τη λίστα "τυρί- ρύζι- γάλα- καμπά". Το τυρί μυρίζει, το καμπά αφήνει λεκέ, τι θα λέγατε για γάλα; Να μοιράζεται σε ωραιότατες ξύλινες καρδάρες που θα τις κρατάνε οι καλεσμένοι σαν ενθύμιο- μπομπονιέρα;

Υ.Γ. Δέχομαι ιδέες και είμαι ανοιχτή σε κάθε πρόταση για μια τρελλή-τρελλή διακόσμηση.

Όχι κύριοι ανθοπώλες, δεν θα μας τρελάνετε εσείς με τις τιμές σας, εμείς θα σας τρελάνουμε με τις καινοτομίες μας!!!!

Αγαπημένο

Benoît Charest - Les Triplettes de Belleville

Παραλήρημα...

Είναι Σάββατο βράδυ. Είπαμε σήμερα να μη βγούμε, καθότι και μεγάλοι άνθρωποι, για να ξεκουραστούμε από την τριήμερη κρεπάλη κατανάλωσης άφθονου κοψιδίου και αλκοόλ.

Διότι εμείς, αν είναι να τηρήσουμε το έθιμο, του δίνουμε και καταλαβαίνει.

Σήμερα το μεσημεράκι, μετά το τελευταίο φαγοπότι με μπριζολάκια, μαζευτήκαμε στο σπίτι και έκτοτε δεν έχουμε βγεί ούτε στον κήπο.

Έξω γίνεται της κακομοίρας, ακούμε τα βεγγαλικά (συνήθως τα βλέπουν αυτά τα πράγματα, αλλά εμείς είμαστε άνθρωποι με φαντασία και μπορούμε και τ' ακούμε !) από το τροπικό Μοσχάτο (πως λέμε Ρίο Ντε Τζανέιρο;) που είχε την πρώτη καρναβαλιστική παρέλαση, κοιταζόμαστε και δυναμώνουμε την ένταση της ταινίας που παρακολουθούμε.

"Καλύτερα δεν γίνεται". Πάντα ήθελα να δώ τη συνέχεια μιας ταινίας μετά το τέλος της... τι γίνεται μετά, πως συνεχίζεται η ζωή των δύο ερωτευμένων; Πώς γίνεται να ερωτεύεσαι έναν κομπλεξικό, που κατα βάθος είναι καλός άνθρωπος - δε λέω - και να μπορείς να τον υπομένεις στην καθημερινότητα σου; Γιατί ποτέ δεν βγαίνει ένα δεύτερο έργο από αυτό που παρακολουθούμε για να μας δείξει τη ζωή αυτών των ανθρώπων μετά από 5 χρόνια;

Τώρα, ή που με πείραξαν τα πολλά λύπη που έχω "κατεβάσει" αυτές τις μέρες ή που λάλησα κλεισμένη μέσα Σαββατιάτικα ή με έχει πιάσει προγαμιαία κρίση!

Ότι και να ΄ναι ελπίζω να περνάει!

Κουτσιμπρίκι... Χρόνια Πολλά!