Σοβαρά τώρα...

... έχω τρομοκρατηθεί!

Το ΔΝΤ θα μας πάρει και τα σώβρακα... όσα μας έμειναν δηλαδή, αφού τα περισσότερα μας τα πήραν οι κυβερνήσεις μας.

Ο Χαρδαβέλας χθες βράδυ έκανε εκπομπή για τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής στους μετανάστες και γενικότερα για τους Ναζιστές. Αυτό που με τρόμαξε είναι οτι είχε καλέσει τον γραμματέα της Χρυσής Αυγής να πει τη γνώμη (;) του... άλλαξα κανάλι, δεν είχα τις αντοχές να το παρακολουθήσω!

Η Τζούλια θα κλείσει ραντεβού με τον πρωθυπουργό για να του μιλήσει για την κρίση... Βρε μήπως να κάνουμε κι εμείς κάνα ροζ dvd μπας και μας δώσει κανείς σημασία; Αν και εδώ που τα λέμε, με τα καινούρια οικονομικά μέτρα... ήδη αισθάνομαι και πολύ ..ροζ!

Η Ευγενία (η μπουμπούκα καλέ) είναι σε όλες τις εκπομπές και μια το παίζει σεμνότυφη, μια το παίζει σέξι κι όποιος αντέξει... Τελικά μήπως έχει κάνα δυο τρία κομπλεξάκια το κοριτσάκι (πόσο ρεζίλι μπορείς να γίνεις για λίγη δημοσιότητα;); Κάτι μου λέει ότι προσπαθούν μ' αυτόν τον τρόπο να προωθήσουν τον μπουμπούκο της... μπλιάχ!

Ο αδερφός μπουμπούκου δε, βγαίνει σε μεσημεριανές εκπομπές και λέει ότι μαλακία δεν έχεις ακούσει τόσα χρόνια! Τι έχει ο κόσμος στο κεφάλι του;

Και οι μπάτσοι το βιολί τους...
Προχθές, παραλίγο να μάζευα τη μάνα μου από το κρατητήριο, αφού τσακώθηκε με έναν μπάτσο που χτυπούσε ένα Κούρδο μικροπωλητή με σιδερογροθιά!
Όταν τόλμησε να του πει οτι δεν επιτρέπεται να τον χτυπάει, παρά μόνο να κατασχέσει το εμπόρευμα, της είπε να τον αφήσει ήσυχο και να μην του κάνει υποδείξεις για το πως θα κάνει τη δουλειά του!!! Άκου ρε φίλε... εκεί ήταν που έγινε τούρμπο η μάνα μου και παραλίγο να την μπαγλαρώνανε αν δεν μαζευόταν κόσμος τριγύρω να κράξει κι αυτός τους σκατίμπατσους!

Και μέσα σ' όλα αυτά, η αστυνομία, αποφάσισε να κάνει τη "δουλειά" της και να κατατροπώσει την τρομοκρατική οργάνωση του Μαζιώτη... ουφ, κουράστηκα πια!

Εγώ προσωπικά, νομίζω οτι οι πραγματικοί τρομοκράτες είναι οι γραβατοφόροι, αλλά να μην τα ξαναλέμε και επαναλαμβανόμαστε!

Με βλέπω να την κάνω για Λονδίνο μετανάστης. Θα ανοίξω ένα σουβλατζίδικο.. άλλο πράμα!
Ή μήπως να πάω Βραζιλία... να καθαρίζω μπανγκαλόουζ στην παραλία; Καλύτερα έτσι!

Προς το παρόν έχω ένα σίδερο μέχρι εκεί πάνω...

Μετανάστης κύριοι!


υ.γ. πρέπει να κόψω την τηλεόραση.. τέλος!

υ.γ.2 ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!! Μόλις έγραψα το ποστ, βγήκα στην είσοδο να μαζέψω την αλληλογραφία μου- λογαριασμούς μου. Και βρήκα τον διαχειριστή μας να ανακρίνεται από έναν μπάτσο με μια φωτογραφία στο χέρι... "Την έχετε δει αυτή την κοπέλα; Έμενε ποτέ εδώ;"
Ρε 'σεις... μήπως να έκοβαν κι οι μπάτσοι την πολύ τηλεόραση; Όχι γιατί έχω την εντύπωση πως την έχουν δει Μαϊάμι Βάις!

Δηλαδή για να καταλάβω...

... άμα κάνουν έφοδο στο σπίτι σου και βρουν : το βιβλίο "Ο τσελεμεντές του αναρχικού" (που σημειωτέων είναι εξαντλημένο, μην το ψάξετε, το έχει αγοράσει η μισή Ελλάδα... αλλά αν θέλετε να ρίξετε μια ματιά, υπάρχει κι εδώ), μπουκάλια από οινοπνευματώδη ποτά, κατσαβίδια κι άλλα εργαλεία και κάνα δυο προκηρύξεις... σημαίνει οτι είναι γιάφκα;

Εγώ που εκτός από κάτι άδεια μπουκάλια μπίρας που καταναλώσαμε το μεσημέρι με το φαγητό, έχω και δυο μισές (σιγά να μην ήταν ολόκληρες) τούρτες παγωτό στην κατάψυξη, μπορεί να κατηγορηθώ για ξεχασμένο μέλος της 17 Νοέμβρη;

Ήμαρτον Θέ μου!

υ.γ. Το ρεπορτάζ δεν είναι διαφημιστικό, μην το δοκιμάστε στο σπίτι και άλλα τέτοια άσχετα!

Ευχαριστώ.

(Εντάξει, μπορεί να με πείραξαν τα 4 κομμάτια τούρτα παγωτό... και που να σφίξουν οι ζέστες!)

Ζαπαρίστας

Την ώρα που η μισή Ελλάδα ασχολείται με τον 14ο μισθό και η άλλη μισή με το περιβόητο βίδεο της Τζούλιας, εγώ είμαι στο δικό μου κόσμο.

Το τηλεκοντρόλ έχει γίνει προέκταση του χεριού μου και έχω αποκτήσει καταπληκτικό ταλέντο στο ζάπινγκ.

(Μετά τους Ζαπατίστας έρχονται οι Ζαπαρίστας)

Εκεί λοιπόν που ζάπαρα και που όλοι αναλύουν το περίφημο dvd (που παρεμπιπτόντως είμαι η μόνη που δεν το έχει δεί) έπεσα στις ειδήσεις του Mega... και αναρωτήθηκα:

Οι μπάτσοι που έσπρωχναν και τραβολογούσαν τον Γλέζο, μήπως τον μπέρδεψαν με τον...

Γκλέτσο;

Πόσο μαλάκες μπορεί να γίνουν επιτέλους;

υ.γ. οι μπάτσοι δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι; Δεν τους ενδιαφέρει που θα μειωθεί ο 14ος μισθός ή θυσιάζονται για την πατρίδα;

Έναν χρόνο μετά...

... συνεχίζουν τις ίδιες μαλακίες!

Έναν χρόνο πριν...

... και μετά είναι ο Ηλιόπουλος εχθρός της Δημοκρατίας;

Να τη χέσω τη δημοκρατία σας!

...

Φτου ξελευτερία!

Σήμερα λέω να ξαμολυθώ στους δρόμους. Εκεί που συχνάζουν οι δημοσιογράφοι που κυνηγάνε τα πιτσιρίκια τέτοιες μέρες και τα ρωτάνε "Ξέρεις τι γιορτάζουμε σήμερα;"

Σήμερα θέλω να μου κοτσάρει κι εμένα ένας δημοσιογραφίσκος το ματζαφλάρι του στη μούρη και να με ρωτήσει. Γιατί σήμερα έχω έμπνευση, και σήμερα θα του απαντούσα αυτό:

Γιορτάζουμε την απελευθέρωση μας από τους Τούρκους, που τους είπε ο Μεταξάς "καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή".

Αλλά επειδή αυτοί δεν καταλάβαιναν γρι Ελληνικά, ο Μεταξάς, πήρε τηλέφωνο έναν πολύ φίλο του Ιταλό που κουτσομίλαγε την Τουρκική και του είπε σε άπταιστα Σισιλιάνικα το περιβόητο "ΟΧΙ". Μη με ρωτάτε γιατί του είπε όχι, αυτά είναι προσωπικά δεδομένα και η Vodafone δεν ήταν ακόμα στα φόρτε της για να υποκλέψω πληροφορίες!

Έτσι, οι Τούρκοι έφυγαν από τη χώρα μας και αντί να έρθει ο Johny o Walker, που ήταν και συμπαθής σε όλους, ήρθαν οι Ιταλοί, οι οποίοι... να μην ξεχνάμε, άφησαν και ιστορία στη μόδα μας (βλ. Ντόλτσε Γκαμπάνα, Πράντα, Giorgio Armani...).

Οιοιοιοι... Ιταλοί λοιπόν, που εκείνη την εποχή στη χώρα τους ήταν της μόδας το χακί, αποφάσισαν να συνεργαστούν με τους συνταγματάρχες της δικής μας χώρας, αφού τους έβρισκαν ιδιαίτερα καλοντυμένους!

Κατέβηκαν λοιπόν με τα τανκς, στους δρόμους της Αθήνας, για να λανσάρουν το νέο λουκ και ήταν αποφασισμένοι να κάνουν πάταγο!!

Όλη η Πατησίων έγινε μια τεράστια πασαρέλα! Το χακί, ήταν το χρώμα που επικρατούσε και οι στραβοφορεμένοι μπερέδες, ήταν αναφαίρετο αξεσουάρ (πως η μπουτουνιέρα από τον Σιανίδη; έτσι!).

Μια που είπα για μπουτουνιέρα... δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα και στη θέση τους υπήρχαν ωραιότατες καρφίτσες με το "πουλί", το οποίο είχε γίνει ακόμα κι αφίσα και κυκλοφορούσε παντού!

Αυτή η μόδα του χακί λοιπόν, δεν ήταν μια απλή υπόθεση. Ήταν επιβεβλημένη!

Δεν μπορούσες να βγεις από το σπίτι φορώντας άλλα χρώματα. Αν το έκανες, σε μπαγλάρωνε η φάσιον πολίς της εποχής - κάτι μπασκλασαρίες με μπλε στολές (δεν έφτασε το μπάτζετ να φτιάξουν και γι' αυτούς χακί) - σε σάπιζε στο ξύλο και μετά σε πήγαινε στο τμήμα (το στέκι των μελών της).

Εκεί, σε δελέαζαν με διάφορους τρόπους, όπως βραστά αυγά (δυστυχώς χωρίς μπέικον... ακόμα δεν είχαν μπει οι Άγγλοι και οι Γερμανοί στην ιστορία) για να τους μαρτυρήσεις κι άλλους σαν κι εσένα με χρωματιστά ρούχα!

Αυτή η κατάσταση, κράτησε περί τα 7 συναπτά έτη. Μέχρι που ήρθαν οι Rolling Stones για μια συναυλία κι επειδή πέταξαν κόκκινα γαρύφαλλα στο κοινό... τους την έκοψαν στη μέση. Εκείνη την εποχή οι επιστήμονες, άρχισαν να κάνουν και τα πρώτα πειράματα για τα λουλούδια σε άλλα χρώματα εκτός του φυσικού τους!

Η διακοπή της συγκεκριμένης συναυλίας, που την περίμεναν πως και πως οι φοιτητές του Πολυτεχνείου, ήταν και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι!

Έτσι, μαζεύτηκε ένα παρεάκι στην εστία του πανεπιστημίου και κάνανε κατάληψη, για να ρίξουν τη μονόχρωμη μόδα!

Φήμες λένε, οτι ήταν κι ο Στάθης Ψάλτης μαζί τους, αφού είχαν και πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό και γινόταν χαμός με τις αφιερώσεις όπως "Σούλα σ' αγαπάω, μ' ακούς;"

Στα ρεπό του, τον αντικαθιστούσε μια άλλη κοπελίτσα, Μαρία τηνε λέγανε και υπενθύμιζε στον κόσμο, που βρισκόταν: "Εδώ πολυτεχνείο"!

Η εκπομπή του Ψάλτη όμως, είχε μεγαλύτερη ακροαματικότητα και γι' αυτό η Μαρία, λίγα χρόνια αργότερα, αποφάσισε να αλλάξει παράταξη και να πάει λίγο πιο προς κέντρο, για να ανεβάσει τα νούμερα (στο πορτοφόλι της).

Μ' αυτά και μ' αυτά, οι συνταγματάρχες, εξοργίστηκαν που οι νεολαίοι δεν ήθελαν να ακολουθήσουν τη μόδα του χακί. Νομίζοντας λοιπόν, οτι θα τους επιβληθούν οι πιτσιρικάδες, κατέβασαν στους δρόμους τα στρατά και διέταξαν επίθεση και εισβολή στον πανεπιστημιακό χώρο, να τους σπάσουν τον τσαμπουκά!

Οι φοιτητές όμως, είχαν κλειδώσει την κεντρική πόρτα κι ένας στρατιώτης είχε τη φαεινή ιδέα, να μουντάρει με το τανκ και να τη ρίξει!

Δεν υπολόγισε όμως (όπως εκμυστηρεύτηκε πολλά χρόνια μετά ) οτι θα σκότωνε ένα τσούρμο μαθητούδια και το χώμα θα βαφόταν κόκκινο!

Ναι, το αίμα ήταν ακόμα κόκκινο!

Και τότε έπεσε η χούντα του χακί!

Και από τότε ψηφίστηκε ο νόμος του Πανεπιστημιακού ασύλου!

Και από τότε άρχισαν οι άνθρωποι να λένε ελεύθερα τη γνώμη τους, χωρίς να φοβούνται κανέναν!

Σήμερα, 17 Νοέμβρη, γιορτάζουμε τη πτώση του φασισμού κι αυτό έχει σημασία... όλα τα άλλα είναι απλώς οδοντόκρεμες!

Σήμερα είναι σημαδιακή μέρα και για την δική μου απελευθέρωση από την γαλέρα! Τρεις και σήμερα!!!

ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

Πυροβολισμοί στα Εξάρχεια..

"Στον Ερυθρό Σταυρό μετέβη o πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, όπου ενημερώθηκε για την κατάσταση της υγείας του αστυνομικού που δέχτηκε επίθεση εχθές το βράδυ, στα Εξάρχεια. Κατά την έξοδο του, ο πρωθυπουργός εξέφρασε τον αποτροπιασμό του και τη θλίψη του για τη επίθεση κατά του 21χρονου αστυνομικού και δήλωσε ότι οι αστυνομικοί είναι σκληρά εργαζόμενοι συμπολίτες μας, που ασκούν δημόσιο λειτούργημα και είναι ταγμένοι στην υπηρεσία του πολίτη. Οι σφαίρες κατά της αστυνομίας πλήττουν τη δημοκρατία, συμπλήρωσε ο Κώστας Καραμανλής. Στον Ερυθρό Σταυρό μετέβησαν ο Προκόπης Παυλόπουλος κι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος καθώς κι ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ."

Πηγή: tvxs

Και είχα όλη την καλή διάθεση να γράψω κάτι για το πόσο λάθος ήταν αυτή η επίθεση... αλλά μετά απ' αυτά που διάβασα έφριξα!

Συγγνώμη κύριεεε Κωστάκη.. δεν σας είδα να είστε τόσο θλιμμένος με την αποτρόπαια πράξη προς τον μικρό Αλέξη, που στο κάτω κάτω δεν είχε επιλέξει να γίνει αστυνομικός για να γνωρίζει οτι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να του συμβεί ανα πάσα στιγμή. Αντίθετα, αποφασίσατε να ασχοληθείτε ξαφνικά με το Βατοπέδι μπας και ξεγελάσετε τον κόσμο και σταματήσει να ασχολείται με τα μπάχαλα των δικών σας κουκουλοφόρων.

Για ποιούς ακριβώς αστυνομικούς μιλάτε όταν λέτε οτι είναι σκληρά εργαζόμενοι συμπολίτες; Για τους ΜΑΤάδες που προκαλούν, υψώνοντας το μεσαίο δάκτυλο στα πιτσιρίκια που διαδηλώνουν και μετά τα σαπίζουν στο ξύλο; Γι' αυτούς που πουλάνε προστασία στα κωλόμπαρα; Γι' αυτούς που διακινούν τα ναρκωτικά; Γι' αυτούς που σε σταματάνε στο δρόμο και σου ζητάνε τα στοιχεία σου και σε προσβάλουν με τον χειρότερο τρόπο;

Όχι φίλε μου, αυτοί δεν είναι ούτε σκληρά εργαζόμενοι, ούτε συμπολίτες μας! Αυτοί είναι ζώα!

Και αν οι σφαίρες κατά της αστυνομίας πλήττουν τη δημοκρατία μας, αυτές κατά των πολιτών τι πλήττουν; Θα σου πω εγώ : τ' αρχίδια σας τα δυό!

Δηλαδή εμείς οι πολίτες είμαστε κατώτεροι από τους σκατόμπατσους και περισσότεροι, που αν φάτε και κανέναν δεν τρέχει μία;

Όχι δεν συμφωνώ με τους πυροβολισμούς από καμία πλευρά, αν αυτό καταλάβατε και τελειώνω εδώ την κουβέντα γιατί θα πω κι άλλα!

Διαβάστε κι εδώ!!!

Λευκή σημαία για τον Νικήτα...

Μετά την έκκληση του δημάρχου κου Κακλαμάνη για ειρηνικές γιορτές, οι αναρχικοί αναστέλλουν την οργή τους για την 2 Ιανουαρίου, όπου και τα καταστήματα θα παραμείνουν κλειστά!
Μέχρι τότε, οι καταλήψεις συνεχίζονται, αλλά χωρίς μολότωφ.

Αυτές τις άγιες μέρες θα πετάνε πουτίγκες (τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα δεν τα χαραμίζουν για τους μπάτσους...είπαμε, όλα έχουν ένα όριο)!

Καλά Χριστούγεννα λοιπόν!

Υ.Γ. Σιγά μη δεν είχε φαγητό η ανάρτηση μου..χα!

Μαμά.. σου έχω νέα, οι κακοί δεν είναι στη φυλακή!

Ο αρχιδόμαγκας των Εξαρχείων που τη είχε δει τιμωρός του εγκλήματος και εκτέλεσε εν ψυχρώ τον πιτσιρικά που διασκέδαζε με τα φιλαράκια του, αλλά άφησε τους άλλους μπάτσους συναδέλφους του να πουλάνε τα κατασχεμένα ναρκωτικά στην πλατεία... άρχισε να βλέπει δαίμονες στη φυλακή!

Φιλαράκο, άσε τις παπαριές και για πρώτη φορά στη ζωή σου, φέρσου σαν άντρας και παραδέξου οτι ούτε τρελός είσαι ούτε τα πάτερ ημών χρειάζεσαι για να σβηστεί το όνομα σου από τη λίστα των δολοφόνων αστυνομικών που ονειρεύτηκαν να γίνουν Ράμπο!

Εγώ στη θέση σου θα αυτοκτονούσα δι' απαγχονισμού με τα άντερα μου!

Βγαίνει κι ο σκατιάς πρώτης εθνικής κατηγορίας δικηγόρος, με τέτοια ψυχραιμία και θράσος και συνεχίζει τις μαλακίες και σου 'ρχεται να φορέσεις μια κουκούλα, να πάρεις και το δρεπάνι του δήμιου και να βγεις στη Β. Σοφίας να παίρνεις τα κεφάλια όσων είναι κάτω από 1.60 μπας και τον πετύχεις τον πούστη.

Οι δημοσιογράφοι (όχι δεν βλέπω τηλεόραση αλλά πριν πάω στο dinner με τους Ιταλούς πέρασα να αφήσω ένα ντονέρ στον Λ. μου και πάνω από το κεφάλι του ψήστη, η tv τα έχωνε) λένε ότι μπορείς να φανταστείς... ! Χθες πέτυχα τη σκηνή που κάτι εξεγερμένοι έκαιγαν την Ελληνική σημαία, πλησίασαν κάτι γυφτάκια και χάζευαν τη φωτιά και ακούω τον δημοσιογράφο :" Προσηλυτίζουν νεαρούς μετανάστες οι κουκουλοφόροι.." Έλεος ρε πούστηδες, δείξτε λίγο έλεος! Αφήστε τους μετανάστες στην ησυχία τους και τραβάτε να γαμηθήτε!

Ο Κακλαμάνης του "αυτού" του το χαβά, στόλισε ξανά το δέντρο του και έβαλε τους μπάτσους να το φυλάνε... λέει δε, στα πιτσιρίκια οτι είναι χελωνονιντζάκια για να μην τρομάζουν!

Δεν θα πω άλλα... γιατί θα αρχίσω τα γαμωσταυρίδια και θα με κατηγορήσουν για βρωμόστομη (σπόντα για μπαλούν;)), αλλά πείτε μου, ποιός μπορεί να μιλήσει για όλους αυτούς χωρίς να σιχτιρίσει;

Ρίξτε μια ματιά κι εδώ και μετά γυρίστε πάλι εδώ, βρίστε, φτύστε και σπάστε τα όλα ελεύθερα... βάλτε και φωτιά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο μου εδώ δίπλα...δεν το φυλάει κανείς και δεν μας καίγεται καρφάκι να γίνουν όλα στάχτη!

Και για να μην ξεχνιόμαστε σήμερα είναι η συναυλία!!!

Υ.Γ. Να σαπίσει στη φυλακή ο βρωμόμπατσος. Τα παιδιά του δεν τον χρειάζονται, είναι πιο ασφαλή αν είναι μακριά του... σκεφτείτε μόνο τι αγωγή θα τους έδινε! Ουστ... μπάτσε!

Μύρισε...

...καπνιστό μπέικον!

Υ.Γ. Πάρτε τους τα όπλα και δώστε τους πυροσβεστήρες!

Τελικά...

...και με τη βοήθεια της inco με τα λινκ της...

...ξεθόλωσε λίγο το κεφάλι μου και έτσι νιώθω και πιστεύω κι εγώ πως έχουν τα πράγματα!!!

...

Πείτε μου...

update (2)* (3)**

... τον ρόλο της γαμωαστυνομίας, πείτε μου ένα λόγο ύπαρξης της γαμημένης εξουσίας της, της εξουσίας της κουμπούρας που τραβάει το όπλο και σκοτώνει ένα δεκαεξάχρονο!

Είσαστε όλοι ρεζίλιδες και αρχίδια ! ΌΛΟΙ!

Αλλά δεν σας ενδιαφέρει, μετά από δύο εβδομάδες διαθεσιμότητας θα είσαστε πάλι στους δρόμους έτοιμοι "ειδικοί φρουροί" να προφυλάξετε τον κόσμο από κακοποιά στοιχεία- δεκαεξάχρονους μαθητές που πίνουν μπύρες στα Εξάρχεια!

Σκατά στους απροσάρμοστους μπάτσους που πάντα κάνουν ότι γουστάρουν και πάντα τη γλυτώνουν! Εκπυρσοκρότηση πάλι αγόρια;

Πόσα πρέπει να συμβούν σ' αυτό το κωλοκράτος; Ποιά είναι η δουλειά των μαλακισμένων κωλοπαιδαράδων που βγαίνουν με 40 κιλά υφάκι και "αστυνομεύουν" τους πολίτες; Που τους πληρώνουμε για να βγάζουν τα κόμπλεξ τους σκοτώνοντας με το παραμικρό! Αυτοί οι σκατάνθρωποι δεν περνάνε από ψυχολόγους πριν πάρουν στα χέρια τους τα όπλα;

Εύχομαι μια μέρα να βρεθεί κάποιος, να σας χώσει τα γκλοπ και τα πιστολάκια που σας κάνουν "άντρες" στον πάτο σας... ΑΡΧΙΔΙΑ κι αποβράσματα της κοινωνίας!

Σκατά ρε πούστη μου στους τάφους σας!

Και μην ακούσω κανέναν να λέει οτι φταίνε οι γνωστοί άγνωστοι πάλι!!!

Έλεος πια... με την καραμέλα των δημοσιογράφων και των "νομοταγών πολιτών"!

Περισσότερο φόβο νιώθω όταν έχω απέναντι μου έναν αστυνομικό με ένα όπλο, παρά έναν αναρχικό με μια μολότωφ!

Εσείς ποιόν θα εμπιστευόσασταν;

Φτάνει πια με τη δικτατορία των μπάτσων!!!

Να γκρεμίσουν το κτήριο της ΓΑΔΑ και να το κάνουν πάρκο!

Μαλάκες...

Ήμουν πάντα κατά της βίας αλλά τώρα ...θέλω να γίνει μακελειό!!!

update: Οι σκατόμπατσοι ισχυρίζονται οτι ήταν εξοστρακισμός (μάγος είσαι;) και οι παπαριές συνεχίζονται στη συνέντευξη τύπου του Παυλόπουλου!

update **(2): Μόλις γύρισα από την πορεία. Οι αστυνομικοί προκλητικοί όπως πάντα και όχι διακριτικοί όπως λένε τα κανάλια. Οι αναρχικοί ήταν παντού και έσπαγαν ότι ήταν στον διάβα τους! Δεν τους κατηγορώ, υπάρχει απεριόριστη οργή!

Για την κυβέρνηση, για τους κωλόμπατσους, για την κατάχρηση εξουσίας, για την καμουφλαρισμένη δικτατορία που ονομάζουν κάποιοι δημοκρατία.

Μου άρεσε που είδα στην πορεία, όχι μόνο νέους αλλά και πολλούς γονείς με τα παιδιά τους!

Τα δακρυγόνα έπεφταν βροχή. Τα μάτια μας είχαν πεταχτεί έξω από το τσούξιμο, και δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε. Εγώ ειδικά που δεν είχα προνοήσει να πάρω κάνα μαντήλι να καλύψω το πρόσωπο μου, νόμιζα οτι θα πεθάνω. Έκαιγε ο λαιμός μου και μου κόπηκε η αναπνοή, έπαθα κρίση πανικού, ευχαριστώ την Τ. που με βοήθησε και τους φίλους που ήταν μαζί! Αλλά το μακελειό έγινε κι ακολουθούν κι άλλα...

Ο μπάτσος "τιμωρήθηκε" με την ποινή του φόνου εκ προμελέτης και ο φιλαράκος του για συνεργία.

Αυτό που θέλω τώρα να γίνει είναι να τους πετάξουν στην φυλακή, όχι σε ειδικά κελιά για τους "δικούς τους" αλλά με τους άλλους κρατούμενους και να δουν τους νόμους της φυλακής.

Κι ας αφήσουν τα κανάλια την οικογένεια του Αλέξανδρου ήσυχη να θρηνήσει.

update **(3):ΚΑΦΡΟΙ ΚΑΘΙΚΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΦΡΑΦΟΙ!

Η οργή ξεχειλίζει κι εσείς συνεχίζετε την παραπληροφόρηση!Ένας πιτσιρικάς όμηρος δεκάδων ΜΑΤατζήδων, τον χτυπάνε αλύπητα! Ένας απ’ αυτούς αντιλαμβάνεται την τηλεοπτική κάμερα και απωθεί τους συναδέλφους του, η δημοσιογράφος που μεταδίδει δεν λέει κουβέντα γι’ αυτό που βλέπει, οι μπάτσοι απομακρύνονται από τον νεαρό “ταραξία” και μια αστυνομικός του βάζει χειροπέδες. Ο νεαρός δεν μπορεί να σηκωθεί από το ξύλο, τελικά σηκώνεται και τον τραβάνε στη στοά, εκεί που δεν μπορεί να μπει η κάμερα… και τον σαπίζουν στο ξύλο!

Οι μπάτσοι φυλάνε τον κώλο τους και τ’ αφεντικά τους. Κανείς δεν πήγε να προφυλάξει τα μαγαζιά του κοσμάκη στην Ερμού!

Ας σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τα μαγαζιά και τις βιτρίνες, το κράτος έφερε τον κόσμο σ' αυτή την κατάσταση.

Η δημοσιογράφος εξακολουθεί να προκαλεί “βλέπουμε την ακρόπολη μέσα σ’ ένα σύννεφο καπνού, αυτός είναι ο πολιτισμός μας”.

Ο πολιτισμός μας μαλακισμένη είναι τα 300 αρχίδια που είναι στη βουλή, οι τσάμπα μάγκες που είναι στην αστυνομία κι εσείς οι πούστηδες κατευθυνόμενοι δημοσιογράφοι που πληρώνεστε για να ενημερώνετε τον κόσμο και αντί γι' αυτό παίζετε το πουλί των ανωτέρων σας! Ο πολιτισμός μας έχει πεθάνει χρόνια τώρα!

Άκουσα πως ο ιατροδικαστής μίλησε για πιθανό εξοστρακισμό! ΌΛΟΙ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ;

Σε λίγο θα μας πούν οτι το τανκ μπήκε στο Πολυτεχνείο το ’74 επειδή λύθηκε το χειρόφρενο!

ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕ!!!!

Κυριακή πρωί...

...με εφημερίδες και καφεδάκι, διαβάζω συνεντεύξεις πρώην κρατούμενων για την κατάσταση που επικρατεί στις ελληνικές φυλακές. Ο καφές μου παγώνει στο φλιτζάνι όπως το αίμα στις φλέβες μου!

Στοιβαγμένοι σε κελιά 3Χ2, τρεις άνθρωποι με ανοιχτή τουαλέτα, τα μπάνια με μαύρο τσιμέντο και ζεστό νερό μισή ώρα το μεσημέρι για 400 άτομα. Για να πάρεις τηλέφωνο περιμένεις 2 ώρες στην ουρά και σου επιτρέπουν να μιλήσεις μόνο 2 λεπτά. Το φαγητό άθλιο, η πρέζα μες τα πόδια σου, μες το κελί σου ή το διπλανό. "Η ώρα πέρναγε μόνο με τα όνειρα μου" λέει ο Γιάννης, πρώην κρατούμενος.

"Το χειρότερο είναι το σύστημα που διαμορφώνει χαφιέδες. Έχοντας την απόλυτη εξουσία, ο διευθυντής θέλοντας να ελέγχει το σύνολο των κρατουμένων, έχει επιλέξει να ασκεί εξουσία μέσω των χαφιέδων. Παρέχοντας μερικά προνόμια, εξασφαλίζει διαθεσιμότητες με έναν μοναδικό σκοπό: να είναι η προέκταση του αφτιού και του ματιού του. Πράγμα που οδηγεί στην απόλυτη εξαθλίωση της προσωπικότητας, που δεν διαφέρει σε τίποτα από τους κουκουλοφόρους της γερμανικής κατοχής." λέει ένας άλλος πρώην κρατούμενος, ο Χρήστος. Και συμπληρώνει:

"Ένας ψυχολόγος για 600 ασθενείς και 2 μόνιμοι ψυχίατροι. Το ποσοστό αυτοκτονιών είναι τρομερό και ακόμα μεγαλύτερο αυτό των αποπειρών που δεν τις μαθαίνει και κανείς.

Θα έπρεπε να δίνουν 20 χρόνια στους εκπροσώπους της πολιτείας που δεν φρόντισαν οι συνθήκες που διαμορφώνουν εγκληματίες, να έχουν διορθωθεί.

Αναρωτηθήκατε ποτέ αν οι συνθήκες της φυλακής είναι αυτές που δημιουργούν ένα τέρας; Ένα παιδί που φυλακίζεται στα 18 και απελευθερώνεται στα 28, είναι ένα τέρας. Θα έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με την κοινωνία και θα θέλει να τους κλείσει.

Ο περιορισμός της προσωπικής σου ελευθερίας είναι ένα ακραίο γεγονός που δικαιολογείται αν μένεις αποκλειστικά σ' αυτό. Περιορίζεις, προστατεύοντας την υπόλοιπη κοινωνία από μια εγκληματική δραστηριότητα. Από 'κει και πέρα, για να επιστρέψει αυτός ο συμπολίτης μας στην κοινωνία σωφρονισμένος, είσαι υποχρεωμένος να του συμπεριφερθείς με τρόπο ιατρικά σωστό και να μην προσβάλλεις την προσωπικότητα του. Εκείνο το σκούρο κομμάτι του εαυτού του, πρέπει να το απαλύνεις με χιλιάδες τρόπους, που δεν έχουν καμία σχέση με τις συμπεριφορές που υπάρχουν τώρα. Αλλιώς όταν θα βγει, θα είναι ολόκληρος κατράμι. Νιώθω ένοχος για όσα γίνονται εκεί και τα αγνοούσα!"

(σημ. Από το Έψιλον της προηγούμενης Κυριακής που τώρα κατάφερα να το διαβάσω..)

...είναι αδύνατο να γράψω όλα αυτά που διάβασα.. όσο για τα ναρκωτικά ..άφθονα, άλλωστε βοηθάνε και τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους.. ποιός μαστουρωμένος θα ξεσηκωθεί και θα αντιδράσει για τις μεσαιωνικές συνθήκες και τα βασανιστήρια στα μπουντρούμια της Ελλάδας;

"Ξεφτιλίσου, ταπεινώσου, σκύψε και δείξε μας" είναι η φράση των δεσμοφυλάκων που συνοδεύει την εισαγωγή όλων των κρατουμένων στις φυλακές της χώρας. Λέει ο Βαγγέλης Πάλλης μέσα από τις φυλακές Χίου.

Πίσω απ' τα σίδερα..

Πάτα πάνω στην εικόνα για να μπεις στη φυλακή... και εδώ για να δεις τα αιτήματα σου σαν φυλακισμένος!

...γιατί όλοι είμαστε υποψήφιοι τρόφιμοι!

update No2: Διαβάστε στην inco την απόφαση των κρατούμενων..

update (γι' αυτούς που φοβούνται να πατήσουν την εικόνα μήπως και μπούν φυλακή...διαβάστε απλώς τα παρακάτω)

Όχι στο Όνομά μας

“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.
–Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08

“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”
- Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08

Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.
Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.
Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση - καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.
Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.
Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Aναδημοσίευση από το μπλογκ http://kratoumenoi.wordpress.com/.
Αν θέλετε να κάνετε κάτι ελάχιστο για συμπαράσταση στον αγώνα τον φυλακισμένων, αναδημοσιεύστε το παρακάτω κείμενο, την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008. Μπορείτε όσοι θέλετε να υπογράψετε εδώ.

Απορία της ημέρας

Με την βροχή... ανάβουν οι μολότωφ;

Μια παλιά ιστορία..*

Είναι Σάββατο πρωί, κάπου 6 χρόνια πιο πίσω (πως περνάνε τα άτιμα). Είμαι κουλουριασμένη στο κρεβάτι μου μετά από έναν άδοξο χωρισμό και αρνούμαι να σηκωθώ. Ακούω το τηλέφωνο στο βάθος αλλά δεν δίνω σημασία...δε με νοιάζει καν αν θα είναι "αυτός". Είμαι τόσο ράκος που δεν μπορώ ούτε να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου. Πίσω από τη μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου μου, η απαλή φωνούλα της μαμάς μου, μου ζητάει να σηκώσω το ακουστικό... της ζητάω χάρη να απαντήσει εκείνη και να πει οτι πέθανα. Το κάνει ... ίσως δεν είπε αυτό ακριβώς αλλά έδωσε στον άλλον να καταλάβει οτι δεν ήμουν σε θέση να μιλήσω.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας, ο ξάδερφος μου ντυμένος γαμπρός, πέρασε να δει πως είμαι.

"Πως είσαι έτσι;" ρωτήσαμε κι οι δύο ταυτόχρονα μόλις κοιταχτήκαμε. Ούτε λόγος για μενα .. ήμουν λες κι είχα βγει από φέρετρο..χλωμή , με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια που είχαν μεταλλαχτεί σε κουμπότρυπες από το κλάμα.

Αλλά ο ξάδερφος; Γιατί ήταν ντυμένος έτσι; Πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο όμορφο και λαμπερό.

"Παντρεύομαι σε δύο ώρες, το ξέχασες;"

"Τιιιιι....;" πέταξα τα σκεπάσματα και σηκώθηκα σαν την τρελλή από το κρεβάτι "ναι, το ξέχασα..μισό να ετοιμαστώ κι έφτασα!!!"

Δεν ξέρω πως τα κατάφερα αλλά σε μισή ωρίτσα είχα κάνει μπάνιο (όσοι με γνωρίζουν καλά, είναι σχεδόν βέβαιο οτι δεν θα με πιστέψουν αλλά είναι η αλήθεια), είχα φορέσει το μαύρο μου φουστάνι (αυτό που είχα για τους γάμους) κι ήμουν έτοιμη να συνοδεύσω τον αγαπημένο μου ξάδερφο στην εκκλησία.

Όλα πήγαν υπέροχα και μ' έκαναν να ξεχαστώ λιγάκι παρόλο που κάποιων η ζωή άρχιζε ενώ η δική μου είχε τελειώσει. Ναι, πίστευα οτι η δική μου είχε τελειώσει...

Η δεξίωση του γάμου όμως με διέψευσε. Ένα ωραίο παλικάρι έκατσε στο ίδιο τραπέζι με μένα και μου κανε και τα γλυκά μάτια (αμ πως)! Μου ζήτησε να χορέψουμε (μπλιάχ...τι άλλο θα γράψεις εδώ μέσα;) και μετά να φύγουμε μαζί (α, το συνεχίζεις βλέπω). Δέχτηκα να χορέψω αλλά όχι και να φύγω μαζί του (πάλι καλά... έχεις και λίγη τσίπα). Του υποσχέθηκα όμως πως την επόμενη μέρα θα βγαίναμε για καφέ (δεν άντεξες και πολύ βλέπω..).

Στις 12 το πρωί με πήρε τηλέφωνο, μου ζήτησε την διεύθυνση μου και καθώς προσπαθούσα να του εξηγήσω πως να έρθει, πήρα μια κοφτή κουβέντα "απλώς τη διεύθυνση". Το πρώτο σοκ! Εντάξει, σκέφτηκα, μπορεί να βιάζεται να με συναντήσει. Ήρθε να με πάρει με μια εντούρο μηχανάρα χωρίς πινακίδες (αλητεία), ξέρετε, αυτές που τις τρέχουν στα λασπουριά. Ουάου!

Τα πόδια μου κρεμόντουσαν καθώς σχίζαμε τον άνεμο της παραλιακής. Εγώ κρατιόμουν από τους πέτρινους κοιλιακούς του και ευχόμουν να φτάσουμε κάπου γιατί είχα πιαστεί ολόκληρη. Συναντηθήκαμε μ' ένα άλλο ζευγάρι (τι έγινε.. ραντεβού δε βγήκαμε; τι μου κουβάλησε και τους φίλους του;) σε μια παραλιακή καφετέρια. Με σύστησε σαν κοπέλα του (παρακαλώ;;;) και απολαύσαμε τον καφέ μας. Για την ακρίβεια, οι υπόλοιποι απόλαυσαν τον καφέ τους γιατί εγώ καθόμουν σ' αναμμένα κάρβουνα.. έπρεπε να διαλευκάνω την παρεξήγηση το συντομότερο, πριν μου πάρει μονόπετρο και ξοδευτεί ο άνθρωπος (τι κοπέλα σου χριστιανέ μου...πριν 5 ώρες γνωριστήκατε..και δεν έχετε φιληθεί ούτε καν σταυρωτά)!

Η παρέα κυλούσε όμορφα μέχρι που ανοίξαμε κουβέντα για το κράτος, τις πορείες, και τον ρόλο της αστυνομίας. Ο "δεσμός μου" άρχισε να υποστηρίζει την αστυνομία λέγοντας πόσο καλά κάνει τη δουλειά της και πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος που διατρέχουν τα όργανα της τάξεως και άλλες τέτοιες ανωμαλίες... "Χριστέ μου" σκέφτηκα "πέσαμε σε χουντικό.." Εγώ φυσικά είχα (και συνεχίζω να έχω) άλλη άποψη για την αστυνομία, τύπου οτι είναι όλοι τους διεφθαρμένοι και γουρούνια και κάνουν κατάχρηση εξουσίας, και εκεί που πρέπει είναι οι χειρότερες κότες και υποστήριξα την άποψη μου (το παραδέχομαι οτι είμαι λίγο απόλυτη μ' αυτό το επάγγελμα) μέχρι τελικής πτώσης! Τα μούτρα του στραβώσανε, χλόμιασε και έκοψε τη συζήτηση.

Στον δρόμο της επιστροφής τώρα, μου πρότεινε να πάμε να πάρουμε το αμάξι του να με γυρίσει σπίτι γιατί είχε αρχίσει να κάνει κρύο. Δέχτηκα αφού είχα γίνει παγωτό κασάτο στη μηχανή αλλά ήμουν και στα πρόθυρα καρδιακού επεισοδίου εξαιτίας της θανατηφόρας και εξαιρετικά επιδειξιομανούς οδήγησης του. Μου είπε να φροντίσω να μάθω τη διαδρομή γιατί θα έρχομαι συχνά απο 'δω και μπρος! Ενθουσιάστηκα με την αισιοδοξία του και δεν είπα κουβέντα (στην πραγματικότητα μου είχαν πέσει τα σαγόνια από το θράσος και την κτητικότητα του)! Φτάσαμε στο σπίτι του και περίμενα κάτω για να πάρει τα κλειδιά του αμαξιού. Στα 3 λεπτά αναμονής, πήρε το μάτι μου ένα παρκαρισμένο σπόρ κουπε έξτρα κατεβασμένο αυτοκίνητο, με καλογυαλισμένες ζάντες, μάσκες και αεροτομές και ευχήθηκα να μην ήταν δικό του. Έκανα λάθος!

Μπήκα δειλά δειλά μέσα και πρόσεξα οτι από τον καθρέφτη κρεμόταν ένα ροζ γουρουνάκι. "Α, τι γλυκούλι" ειπα για να σπάσω τον πάγο.

(Προσοχή: αν σε λένε αΚανΟΝΙστΗ ή beth.. μη διαβάσεις παρακάτω...μπορεί να σου κοστίσει την οθόνη σου και που λεφτά να αγοράσεις καινούρια.)

"Σ' αρέσει το γουρουνάκι μου;" μου απάντησε με μια περίσσια ειρωνεία στο βλέμμα...

"Ναι" του είπα κι εγώ με απορία...

"Είδες λοιπόν που εμείς οι μπάτσοι είμαστε γλυκούλια;"΄

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΙΟΙ; ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΙ;

Η πίεση μου έπεσε κατακόρυφα και το αίμα μου κατέβηκε στα πόδια! Είμαι στο αυτοκίνητο με έναν μπάτσο; ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ!!!!! Και τώρα που νομίζει οτι είμαι η κοπέλα του χωρίς να μου έχει πιάσει καν το χέρι...; ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΩΩΩ;;;

Αχ... με βλέπω αυτόφωρο στη ΓΑΔΑ!! Πως είναι δυνατόν εγώ το πιο αντιδραστικό άτομο στον κόσμο, που οι αριστεροί γονεις μου, μου έμαθαν να βλέπω μπάτσο και να στρίβω γωνία, βρισκόμουν στο αυτοκίνητο με έναν απ' αυτούς και είχα κάνει και "δεσμό";;; Πως θα ξανακοίταζα τους γονείς μου στα μάτια; Τους φίλους μου; Τους συναδέλφους μου;

Στο πρώτο φανάρι που σταματήσαμε, διέκοψε τις σκέψεις μου η αγριοφωνάρα του που έλεγε σ' ένα παλικαράκι με μηχανή: "Δεν είπαμε να φοράς κράνος;". Χριστέ μου, είμαι με τον δικαστή Ντρέντ... Εκεί κάπου άρχισα να διακρίνω με το εντελώς "κουφαμένο" μου αυτάκι, τα σκυλάδικα που έβγαιναν από το cd του αυτοκινήτου. Αποκλείεται να το ζω εγώ αυτό, δεν υπάρχει περίπτωση, σκέφτηκα και έριξα μια γερή τσιμπιά στο δεξί μου μπούτι!

Ξεράθηκα στον πόνο και ανακεφαλαίωσα: Ήμουν στο "καραφτιαγμένο" αμάξι ενός μπάτσου, που υποστήριζε οτι ήμουν η κοπέλα του και άκουγα σκυλάδικα τελευταίας εθνικής κατηγορίας στη διαπασών με ανοιχτά παράθυρα!

Ρίξτε με στη Βίλλα Αμαλίας τώρα να με ξεσκίσουν οι αναρχικοί!

Αυτό ήταν το μόνο που ήθελα να μου συμβεί εκείνη την ώρα!

Στο επόμενο φανάρι άνοιξα την πόρτα και κατέβηκα. Ξαφνιασμένος ο μπατσάκος μου φώναξε "ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;;!!"

Η απάντηση που βγήκε από το στόμα μου ήταν τετριμμένη αλλά η μόνη που κατάφερα να σκεφτώ "Μόλις θυμήθηκα οτι έχω μια δουλειά". Έτρεξα στο πεζοδρόμιο από την μεσαία λωρίδα της Βουλιαγμένης και χάθηκα στα στενά της Αργυρούπολης.

Γύρισα στο σπίτι με τα πόδια, ενώ το τηλέφωνο μου δεν σταμάτησε λεπτό να χτυπάει. Το έβγαλα από τη τσέπη μου και απάντησα "δεν σου έχουν πει στο Σώμα να μην μιλάς στο τηλέφωνο όταν οδηγείς;" απενεργοποίησα και το ξανάριξα στην τσέπη. Ένοιωσα σαν να είχα μόλις βγεί απ' τη στενή και μια καινούρια ζωή απλωνόταν μπροστά μου!

Ήμουν επιτέλους ελεύθερη, με δύο χωρισμούς στην πλάτη σε μια μόλις μέρα!

Και μόλις χθες, τον είδα να συντονίζει την κίνηση μέσα στο δερμάτινο ΖΗΤΑδικο συνολάκι του... Μετά από 6 ολόκληρα χρόνια ένιωσα πραγματικό δεος για την ελληνική αστυνομία που έχει τέτοιους νορμάλ ανθρώπους στο δυναμικό της!

Μπράβο παιδιά!

* Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά (μέχρι αηδίας) γεγονότα!

Υ.Γ. Παρακαλώ αν θέλετε να με βρίσετε έχω και mail.. μη με ξεφτιλίσετε μπροστά στον κόσμο... αρκετή ξεφτίλα έχω περάσει τόσην ώρα που σας διηγούμαι, δείξτε λίγο έλεος!

Υ.Γ.2 Αυτή κι αν είναι ιστορία τρόμου κύριε spy!