Γιορτάστε μαζί μας!

Πάρτε ένα νουμεράκι κι όταν έρθει η σειρά σας, μου λέτε τα παράπονα σας γι' αυτό το βλογ, που μόλις έκλεισε 1 ολόκληρο χρόνο στον αέρα (μαζί με τα μυαλά μου)!

Γιατί εμείς εδώ δεν θέλουμε ευχές και τυπικούρες! Είμαστε μαζόχες κι αλητείες και θέλουμε παράπονα! Όχι οτι θα αλλάξει κάτι και θα γίνουμε καλύτεροι, αλλά έτσι κουβέντα να γίνεται. Άλλωστε σ' αυτή την ηλικία δεν υπάρχει χρόνος για αλλαγές! Το λοιπό..

Πείτε μας:

Ότι έχει αναφερθεί εδώ μέσα και σας έχει ματώσει την καρδιά (σιγά ρε Πρέκα..).

Ότι σας έχει κάνει έξαλλους (προσοχή στα καλσόν).

Ότι σας έχει κάνει να χτυπηθείτε στα παρκέ (ναι, παρκέ έχουμε ...δεν το βλέπετε;).

Ότι σας έχει κάνει να πείτε "τι λέει πάλι η γελοία;"(έλα... δε θέλω αηδίες).

Ότι σας έχει κάνει να αηδιάστε από αηδία (τόσο πολύ!).

Ότι σας έχει κάνει να πεινάσετε (μην τα γράψετε αναλυτικά... είμαι σε δίαιτα).

Ότι σας έχει κάνει να θέλετε να μας γνωρίσετε (εμένα και την άλλη μου προσωπικότητα).

Ότι σας έχει κάνει να αλλάξετε κανάλι... (όχι, αυτό είναι για αλλού)!

Ότι σας έχει κάνει να ντραπείτε για λογαριασμό μου (όχι, αυτό δεν το πιστεύω)!

Ότι σας έχει κάνει να ντραπείτε για λογαριασμό σας (τι, μόνο για μένα θα λέτε;).

Ότι σας έχει κάνει να θέλετε να με φτύσετε στα μούτρα (όχι μόνο για να μη με ματιάξετε).

Ότι σας έκανε να μην ξαναπατήσετε το ποδάρι σας εδώ μέσα (μπα... και τώρα τι κάνετε εδώ;).

Ότι σας έκανε να κλάψετε. Να γελάσετε. (το μαγαζί διαθέτει και χαρτομάντηλα)

Ότι σας έχει κάνει να πείτε "το καημένο το παιδί, χρειάζεται βοήθεια" (και σημειωτέον, δεν μου την έχετε δώσει ακόμα).

Και γενικότερα... ότι σας έκανε! (ααα, πες το ντε να το καταλάβουμε)

Προσοχή, με το μαλακό γιατί έχουμε και νεύρα τελευταία έτσι;

Εεεεεεεεμπρός....ΜΑΡΣ!!!!!

Υ.Γ. Και μην ξεχάσετε, να αφήσετε τη διεύθυνση σας από κάτω για να στείλω εξώδικα με τον κοντό (ονόματα δε λέμε, μη βρεθούμε στο κελί 33 με κάνα τακούνι στο δόξα πατρί).

Συγγνώμη..

...ακόμη εδώ είστε;

ΈΛΑΑΑΑΑ... ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑΑΑ!!!

Αααααααααααααα!!

...τώρα που σας γράφω είμαι λίγο πιο ψύχραιμη!

Μόλις πρέπει να πέρασα ένα ελαφρύ εγκεφαλικό αλλά σίγουρα μου άφησε κουσούρι, που ήρθε να προστεθεί σε όλα τα υπόλοιπα κουσούρια μου!

ΤΟΝ ΕΒΡΙΣΑΑΑΑΑΑΑ!!!! ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ!!!! ΤΟΝ ΕΒΡΙΣΑ ΣΑΣ ΛΕΩ!!!!!

Χθες αργά, λίγο πριν κλείσουμε την εταιρεία, με ξαναείπε "Να Σας Πω" κι εγώ τον έγραψα...μια δυο, που δεν του απάντησα, ήρθε μπροστά στο γραφείο μου και μου το ξαναείπε. Αν μ' έπιανες από τη μύτη, έσκαγα! Παρόλα αυτά συγκράτησα τον εκνευρισμό μου, δάγκωσα κάτι γαμωσταυρίδια που πήγαν να το σκάσουν από το στόμα μου και του απάντησα: "Μπορείτε να χρησιμοποιείται και το όνομα μου ξέρετε, γιατί όταν μιλάτε έτσι νέτα σκέτα, δεν καταλαβαίνω αν απευθύνεστε σε μένα και δεν σας ακούω".

Και τι μου απάντησε ρε παιδιά αν έχετε το Θεό σας;

"Α, εγώ φταίω που δεν ακούτε, μιλάω σιγά" !!!!!!!!!!!!!!!

Ξαναματαδαγκώθηκα και είπα από μέσα μου "άστον τον πούστη, μην του απαντήσεις".

Χα! Δεν τελείωσε όμως έτσι το θέμα... Χα!

Ξαφνικά ακούω πίσω από το κεφάλι μου "ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ" Ναιιαιαιαιαι...φωναχτά... οτι δεν ακούω!

Το κεφάλι μου έγινε μολότοφ με τρίμματα σαπουνιού!!!!! Μα την Παναγία την Τρυπητή, ήμουν έτοιμη να ρίξω σάλτο, να τον πιάσω από το λαιμό και να του φάω το λαρύγγι! Όμως, συγκρατήθηκα...ξανά! Δεν του απάντησα και έφυγα από το γραφείο μου σαν να μην υπήρχε!

Έδωσε ο Θεός (σαν πολύ δεν τον μελετάω τελευταία;) και σχολάσαμε και ξανάδωσε και ξημέρωσε η μέρα γιατί δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα από τα νεύρα μου.

Έφτασα με το καλό στην εταιρεία. Μπήκε ο Δ.Π. Άναψαν τα αίματα μου πάλι μόλις τον είδα τον αρχίδη! Καλημεριστήκαμε σαν πολιτισμένοι άνθρωποι, αυτός φώναξε την καλημέρα δυνατά για να ακούσω εγώ η κουφή, εγώ συγχίστηκα πάλι, αλλά η ώρα που θα του έριχνα στ' αυτιά δεν αργούσε!

Μετά από κάνα δυο λεπτά άρχισε πάλι τα "δεμουλετενασαςπω", κι εγώ τον αγνοούσα επιδεικτικά γιατί είχα σχέδιο η κουφάλα! Ήθελα να έρθει στο γραφείο μου να τ' ακούσει από κοντά. ΚΑΙ ΗΡΘΕ! Και τ' άκουσεεεε!!! Χαχαχαχαααα!!!

Μ (από το μαλάκας) - ΔΕ ΜΟΥ ΛΕΤ...

m (από το manetarius) - ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ! ΛΟΙΠΟΝ ΑΚΟΥΣΤΕ: ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΘΗΚΑ ΠΟΤΕ "ΔΕΜΟΥΛΕΤΕ ΝΑΣΑΣΠΩ" ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΘΗΚΑ ΑΜΑΝΙΤΑ ΜΟΥΣΚΑΡΙΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΠΕΥΘΥΝΕΣΤΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΘΑ ΛΕΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ! ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΓΡΑΨΑΤΕ ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΣΑΣ!

(ο πληθυντικός με μάρανε)

Το πόσο ταράχτηκα δε λέγεται! Αυτός δε, μαζεύτηκε (σας έχω πει οτι γίνομαι λυκάνθρωπος όταν νευριάζω;) και μου είπε ένα τρεμάμενο "εντάξει" και έκατσε στο γραφειάκι του.

Το κεφάλι μου είχε μουδιάσει. Όταν ήρθε το αφεντικό, του έδωσα κάτι ποστ ιτ με τηλέφωνα ανθρώπων που τον είχαν ζητήσει... ήταν τόσο φουρτουνιασμένα τα γράμματα που δεν έβγαλε άκρη. Με είδε και μένα χλωμή, τα πέταξε στα σκουπίδια και μου είπε "δεν πειράζει, θα ξαναπάρουν"!

Από εκείνη την ώρα, με το σεις και με το σας ο τυπάκος! Κι εγώ ήρεμη και σαν να μη συνέβη τίποτα! Ευγενική και γλυκιά (όχι κι εντελώς) όπως πάντα.

Τελικά η δουλειά είναι μεγάλο σχολείο!

Καλό;

Να μου το θυμηθείτε, λίγο ακόμα να μείνει αυτός ο δήμαρχος... θα κόψει όλα τα αληθινά δέντρα και θα γεμίσει την Αθήνα...Χριστουγεννιάτικα!!!

Εννοείται...

... οτι είναι εδώ πάλι οι ξενόγλωσσοι!
Όσο χαιρόμουν που τους έβλεπα στο ταξίδι μου στη χώρα τους, τόσο τους έχει σιχαθεί η ψυχούλα μου τώρα.

Κάθε τρεις και μια ρε σπαγγέτι, στην Ελλάδα θα έρχεσαι; Πήγαινε στο Ελ Έι, στον Μαυρίκιο, κάπου που να έχει καλοκαίρι να μαυρίσεις την κορμάρα σου!

Έτσι και μου ζητήσουν να τους πάω πάλι στην Πλάκα να αγοράσουν σανδάλια... θα παραιτηθώ. Αυτός ο Μελισσινός στου Ψειρή έχει βαρεθεί να με βλέπει ο άνθρωπος. Στο τέλος θα μάθω πως τα φτιάχνει και θα του τη φάω τη δουλειά, να μου το θυμηθείς!

Ααααχ.... είμαι ακόμα στο γραφείο τέτοια περασμένη ώρα, με ένα τοστάκι από το πρωί (αλήθεια λέω) κι οι άλλοι χωμένοι στο meeting room. Της μπανάνας που είναι πάνω στο γραφείο μου και με κοιτάζει παρακαλώντας με να μην τη φάω, θα της την κάνω τη χάρη. Άλλωστε, τι να μου κάνει ένα φρουτάκι τη στιγμή που ένα ταψί μουσακάς θα ήταν μεζές για να μου ανοίξει η όρεξη;

Άντεεεεε ρέεεεει...θα τελειώσετε ποτέ;;

Μην το συζητάτε και πολύ. Η οικονομική κρίση φταίει που οι πωλήσεις της εταιρείας πάνε κατα διαόλου!!! Άντε να πάμε σπίτια μας βρε παιδιά!

Μα γιατί δεν με βάζουν εμένα στο meeting να τους τα εξηγήσω όλα να τελειώνουμε;

Έχουνε βάλει κάτω τον διευθυντή πωλήσεων και τον κοπανάνε από παντού! Τι καλά να μπορούσα να του δώσω κι εγώ καμία. Τι εννοείτε γιατί;

Να μην αρχίσω τώρα... και άμα ανοίξω το ρημαδόστομα μου δεν θα ξέρετε από που να φύγετε! Θα περιοριστώ στο οτι νομίζει πως είναι ο πρόεδρος της κυβέρνησης, μας θεωρεί όλους κατώτερους, μας μιλάει με εξαιρετικά ενοχλητικό ύφος και θα τη φάει την ανάποδη του καμιά ώρα γιατί το ζητάει ο οργανισμός του!

Α! Ξέχασα να σας πω οτι εμένα δεν με φωνάζει με το όνομα μου αλλά : "να σας πω" και "δε μου λέτε".

Έχω φτάσει στο αμήν και δε μ' έχει δει αγριεμένη ο αρχίδας! Αλλά πλησιάζει η ώρα του. Σήμερα δε, μ' έβγαλε από τα ρούχα μου! Τίποτα παιδί μου, αυτός θέλει υπηρέτες. Όλη μέρα καλεί τους πωλητές σε meeting, τους καθυστερεί και δεν κάνουν ούτε τηλέφωνο!

Χα! Ωραίος !

Καλά ...σας είπα τι πείνα έχω; Θα αρχίσω να τρώω τα πόδια μου σε λίγο. Όχι τίποτα άλλο, είμαι που είμαι μισοριξιά, δεν θα μείνει τίποτα!

Κι άλλο καφέ θέλει ο πρόεδρας... τι θα γίνει αγόρια, εδώ θα κοιμηθούμε απόψε;

Αφεντικοοοό... τι ώρα θα φύγουμε;;;;

Υ.Γ.1 Μήπως να παραγγείλω κάνα σουβλάκι;

Υ.Γ. 2 Άστο καλύτερα, ο νόμος του Μέρφυ λέει οτι μόλις κάνεις την παραγγελία θα βγούν από το meeting room και θα σου πουν "σχόλασες". Στάνταρ!

Οι αγρότες...

...λέει, έκλεισαν τους δρόμους με τα τρακτέρ τους!

Και τι έγινε;

Εδώ στην Αθήνα, κλείνουν καθημερινά τους δρόμους, οι "πλούσιοι" με τα τζιπ και τα χάμερ τους...

...και να σκεφτείς οτι δεν έχουν καν αιτήματα...

Πτωχοί νεόπλουτοι...!

Γεύση από σαλάμι...

...σαν αυτό που λάτρευες...

...αλμύρα θάλασσας καθώς βουτάς στα βαθιά νερά της...

... τίποτα...

...μόνο ένα γλυκό αντίο, μια ζεστή αγκαλιά και όλη μου την αγάπη...

...για σένα που ήσουν πάντα δίπλα μας... σαν φίλος, σαν παππούς, σαν πατέρας, σαν θείος...

...ένας πλακατζής πιτσιρίκος...

...σ' αγαπώ πολύ..

...καλό σου ταξίδι..

Δεν πίστευα οτι θα "έφευγες" ποτέ...

Τ' αφεντικό τρελλάθηκε!

Για πολλούς είναι άσχημη μέρα η Δευτέρα. Είμαι κι εγώ μέσα σ' αυτούς... δε μου πέτυχε και το σπανακόρυζο (αυτό για τις κακές γλώσσες που διαδίδουν οτι είμαι άρρωστη όταν δεν αναφέρω φαγητά). Μάλιστα πιστεύω οτι η Τετάρτη είναι πολύ καλή μέρα, αφού είναι στη μέση της εβδομάδας και κάνει το Σαββατοκύριακο να φαίνεται πιο κοντά!
Η Τετάρτη όμως αυτή είναι ένα δράμα!

Το αφεντικό ήρθε μες τα νεύρα, τσακώθηκε με όλους τους υπαλλήλους, την άκουσα κι εγώ ξώφαλτσα και μόλις είδε οτι δεν υπάρχει άλλος να κατσαδιάσει μέσα στην εταιρεία, αφού οι λεκάνες της τουαλέτας δεν αντιδρούν (αν και το ένα καζανάκι τρέχει συνέχεια), βγήκε έξω κι άρχισε να τσακώνεται με τους ιδιοκτήτες του διπλανού καταστήματος που παρκάρουν στο parking μας!!!

Τι ξύπνημα Χριστέ μου πρωί πρωί; Άντε να δουλέψεις τώρα!

Κι αυτός ο διευθυντής πωλήσεων, όλη την ώρα πάνω από το κεφάλι μου... κάτσε χριστιανέ μου στο θρανίο σου!

Μωρέ ... λες να ξαναγυρίσω στον χώρο του βιβλίου τελικά;

Δεν θα 'ταν κι άσχημα εδώ που τα λέμε!

Υ.Γ. Κι επειδή έχω κι εγώ ένταση τώρα μετά από τόσες φωνές, και κάπου πρέπει να ξεσπάσω... ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΡΑ-ΦαΚΙΝΓΚ ΣΙΤ ΠΟΥ ΣΕ ΕΝΤΟΠΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΒΛΟΓ ΣΑΣ;;;;;!!!! Είναι σα να έχω μια κάμερα πάνω από το κεφάλι μου....άντε μπράβο!

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΚΑΜΕΡΕΣ (αρκετές έχω στη δουλειά μου)!!!

Μετά από ...

...μια καρτέλα ντεπόν... μου είπαν οτι ήταν μάτι ο πονοκέφαλος!

Και τώρα που με ξεμάτιασαν... νομίζεις οτι νιώθω καλύτερα;

Από χθες, κοντεύει να μου χυθεί το μάτι..

Και εις άλλα με υγεία!

Υ.Γ. Θα προτιμούσα να μου βγει το όνομα...

Πως να συνδιάσετε το μαγείρεμα με την τρομοκρατική ενέργεια

Ότι κρεατάκι φάγαμε, φάγαμε. Άφησα στην πάντα τα χοιρινά με τα δαμάσκηνα και τα πορτοκάλια που μαγείρευα προχθές (για τα οποία δεν σας είπα κουβέντα... μη λέτε οτι μιλάω όλο για φαγητά) και είπα να κάνω λίγη αποτοξίνωση με δίαιτα!

Θα έφτιαχνα φακή!

Σε μια γκουρμέ συνταγή που βρήκα (γιατί είπαμε όσπρια, αλλά ψαγμένα όχι κοινά) έλεγε να τσιγαρίσω τις φακές στο λάδι, αφού πρώτα τις πλύνω!

Έβαλα λοιπόν το λάδι να κάψει και έπιασα την κουβέντα με έναν φίλο μας που σουλατσάριζε πέρα δώθε στην κουζίνα...

Αμάν. το λάδι άρχισε να τσιτσιρίζει κι εγώ χάζευα! Βουτάω το σουρωτήρι με την φρεσκοπλυμένη φακή και το αδειάζω στην κατσαρόλα...

Περιττό να σας πω οτι οι Ερυθρές Ταξιαρχίες, καθώς κι ο δόλιος και ερασιτέχνης Σάββας Ξηρός, θα ζήλευαν τον εκρηκτικό μηχανισμό μου! Τις μικρές εκρήξεις ακολούθησαν άλλες μεγαλύτερες και μαζί εκτόξευαν μικρά σφαιρίδια φακής, που ομολογουμένως αν σε πετύχαιναν σε έστελναν πρώτη θέση στον Ευαγγελισμό!

Σε χρόνο μηδέν, η κουζίνα μας είχε μετατραπεί σε κατάστημα στην Στουρνάρη, 17 Νοέμβρη και με λάδια παντού! Μέχρι το ταβάνι πετάχτηκαν, το οποίο έχει ωραιότατα πουά σχεδιάκια σε καφέ- λαδί χρώμα που θα φορεθεί πολύ φέτος τον χειμώνα.

Ο φίλος έπαθε αμόκ αφού περίμενε με αγωνία να βγάλω το χέρι από το μάτι μου για διαπιστώσουμε οτι μια φακή είχε κολλήσει πάνω από το βλέφαρο το οποίο είχε γίνει σαν τον κώλο της μαϊμούς! Έτρεξα στο μπάνιο και αφού το ξέπλυνα με άφθονο κρύο νερό, το πασάλειψα με οδοντόκρεμα... Καλά.. πρέπει να είσαι πολύ ηλίθιος για να κάνεις κάτι τέτοιο!

Ακόμα τρέχωωωω...

Η αντιτρομοκρατική έφτασε αμέσως στο σπίτι μας. Ξαμολύσαν τα σκυλιά να βρουν που κρύβαμε τους άλλους εκρηκτικούς μηχανισμούς. Βρήκαν δύο πακέτα γίγαντες, άλλο ένα πακέτο φακές, ένα πακετάκι φασολάκια μαυρομάτικα και άλλα παρόμοια. Οι γείτονες βγήκαν να διαβεβαιώσουν τους αστυνομικούς, οτι δεν είχαν πάρει χαμπάρι οτι στην πολυκατοικία τους στεγαζόταν η γιάφκα της φακής, οτι δεν είχαμε δώσει κανένα δικαίωμα έναν χρόνο τώρα και οτι είμαστε πολύ καλά παιδιά! Ο διαχειριστής έτρεξε να συμπληρώσει οτι τα κοινόχρηστα τα πληρώναμε από την πρώτη κιόλας μέρα!

Μια διμοιρία ΜΑΤ μπήκε στο σαλόνι και έψαχνε τον Κουφοντίνα αλλά όταν τους ενημερώσαμε οτι είναι ήδη στη στενή, έφυγαν σπάζοντας ότι βρήσκαν στον διάβα τους! Δεν μας έμεινε ούτε ένα κρυστάλλινο μπολάκι από τα δώρα γάμου! Τους ευχαριστώ γιατί δεν είχαν κάρτες αλλαγής και μας ξέμειναν!

Όταν οι άντρες της αστυνομίας έφυγαν από το σπίτι μας με τις κατασχεμένες φακές, επέστρεψε η ηρεμία! Ευτυχώς δεν μας "συλλήψανε" και έτσι μπόρεσα να τσακώσω την σφουγγαρίστρα μου και να κάνω την κουζίνα λαμπόγυαλο!

Μετά απ' όλα αυτά, έβγαλα ένα πακέτο φακές που είχα κρύψει στο καζανάκι και άρχισα πάλι από την αρχή!

Αυτή τη φορά ο μηχανισμός ήταν ωρολογιακός.. έσκασε μια ώρα μετά ... στα στομάχια μας!!!

Την ευθύνη ανέλαβε η τρομοκρατική επαναστατική οργάνωση

"Τα Γεμιστά Κολοκυθάκια"

(χωρίς αβγολέμονο... ξερά, είμαστε επαναστάτες εμείς όχι τίποτα τραχανοπλαγιές!)

Α... και για να μην ξεχνιόμαστε:

ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ!!!

Δείτε τι κάνουν οι φτωχοί μεροκαματιάρηδες εδώ κι εδώ!!

Δείπνο στη γιάφκα!

Μετά απ' αυτά τα γεγονότα που προσπαθούν να μας πείσουν, μέσω ηλίθιων δημοσιογραφίσκων, να μην πλησιάζουμε την περιοχή των Εξαρχείων που έχει γίνει γκέτο κουκουλοφόρων και τρομοκρατών, ο σεφ Γκουρμέ αποφασισμένος να καταρρίψει αυτές τις φήμες, βγαίνει για φαγητό στα Εξάρχεια (σε γνωστή γιάφκα) και κάνει την κριτική του.

Φαγητό: Εξαίσιο το γουρουνόπουλο που μεταφέρθηκε με τον Σκοπελίτη από κοντινό (7 ώρες) νησί. Είχε την αρμύρα της θάλασσας αλλά το πετσαλάκι... ή μήπως πετσαλίδα... όχι όχι...πετσαράκι δεν ήταν για τα γέρικα δόντια μου! Αν έχετε βάλει καινούρια μασέλα, μη διστάσετε να το επιλέξετε!!! Πολύ νόστιμο!!!! Συνοδευόταν δε, με καραμελωμένη σάλτσα μήλου (γιατί ένα φρούτο πάντα χρειάζεται) και ριζάκι σπυρωτό! Μμμμ... μούρλια!

Η κολοκυθόπιτα πολύ γευστική αλλά η χωριάτικη σπανακόπιτα με το χειροποίητο φύλλο έκλεψε την παράσταση!! 

Το κουνουπίδι ογκρατέν έκανε τη διαφορά, χάρη στο καλό Ελβετικό ροκφόρ αντί της φέτας. Του έδινε μια κοσμοπολίτικη μυρωδιά που σπάνια βρίσκεις στα μέρη μας!

Οι σαλάτες φαινόντουσαν πολύ νόστιμες επίσης, αλλά ποιός τρώει σαλάτα όταν έχει μπροστά του γουρουνόπουλο;

Το γεύμα έκλεισε με καφέ και δυο υπέροχες μαύρες σοκολάτες από τον "Σπόρο" ( αφού κανενός καλεσμένου δεν του έκοψε να φέρει γλυκό). Η μια με πορτοκάλι κι η άλλη με πιπέρι... λίγο νεράκι το χρειάστηκα αλλά το ζήτησα πολύ ώρα αργότερα, όταν πια είχε ξεμουδιάσει η γλώσσα μου από το κάψιμο και μπόρεσα και μίλησα!

Ατμόσφαιρα: Εκπληκτική ατμόσφαιρα, σ' έναν μοναδικά χρωματιστό χώρο που σου φτιάχνει το κέφι! Ωραιότατη, ατμοσφαιρική μουσική (Τσιτσάνης, Μπέλου..). Η καλή παρέα (μερικοί συνβλόγερς κι ένας σύζυγος βλόγερ) ανέβασε την ήδη καλή διάθεση και ...έπερασαμ' όμορφα όμορφα όμορφα!! 

Κρασί: Μμμμ... αγιωργίτικο και λίγη ρακή από το κοντινό (7 ώρες είπαμε) νησί, υπέροχα! Συνόδεψαν το φαγητό με μοναδικό τρόπο!

Σέρβις: Ααααα. όσο για το σέρβις...ΚΑ ΤΑ ΠΛΗ ΚΤΙ ΚΟ! Γρήγορο, ήταν όλα τα φαγητά στην θερμοκρασία που πρέπει και είχαν χαρτοπετσέτες σε όλα τα χρώματα αλλά ΚΑΙ σε μαύρο! Τα ποτήρια μπορεί να μην ήταν κολονάτα (σιγά, που θες και κολονάτο ποτήρι κυρά μου) αλλά ήταν το ίδιο σετ όλα!

Δυστυχώς το φωτογραφικό υλικό που μάζεψα δεν μπορώ να το αναρτήσω γιατί δεν έχω πάρει ακόμα τα δικαιώματα από τον ιδιοκτήτη!

Α, ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το χνουδωτό μπαλούν που ξάπλαρε στα πόδια μου και ζήταγε χάδια αλλά που τσάκωνε και τα πετσαλίδια... ή μήπως πετσαλάκια... όχι όχι πετσαράκια στον αέρα και σπινιάριζε στο παρκέ!!! Κούκλα!

Ο σεφ Γκουρμέ, αισθάνεται καταϋποχρεωμένος και σας ευχαριστεί που του δώσατε την ευκαιρία να απολαύσει τέτοιες ιδιαίτερες γεύσεις!!!

Ζήτω η τρομοκρατική επαναστατική οργάνωση 

"Τα γεμιστά κολοκυθάκια"

(με ή χωρίς αυγολέμονο).

Πυροβολισμοί στα Εξάρχεια..

"Στον Ερυθρό Σταυρό μετέβη o πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, όπου ενημερώθηκε για την κατάσταση της υγείας του αστυνομικού που δέχτηκε επίθεση εχθές το βράδυ, στα Εξάρχεια. Κατά την έξοδο του, ο πρωθυπουργός εξέφρασε τον αποτροπιασμό του και τη θλίψη του για τη επίθεση κατά του 21χρονου αστυνομικού και δήλωσε ότι οι αστυνομικοί είναι σκληρά εργαζόμενοι συμπολίτες μας, που ασκούν δημόσιο λειτούργημα και είναι ταγμένοι στην υπηρεσία του πολίτη. Οι σφαίρες κατά της αστυνομίας πλήττουν τη δημοκρατία, συμπλήρωσε ο Κώστας Καραμανλής. Στον Ερυθρό Σταυρό μετέβησαν ο Προκόπης Παυλόπουλος κι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος καθώς κι ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ."

Πηγή: tvxs

Και είχα όλη την καλή διάθεση να γράψω κάτι για το πόσο λάθος ήταν αυτή η επίθεση... αλλά μετά απ' αυτά που διάβασα έφριξα!

Συγγνώμη κύριεεε Κωστάκη.. δεν σας είδα να είστε τόσο θλιμμένος με την αποτρόπαια πράξη προς τον μικρό Αλέξη, που στο κάτω κάτω δεν είχε επιλέξει να γίνει αστυνομικός για να γνωρίζει οτι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να του συμβεί ανα πάσα στιγμή. Αντίθετα, αποφασίσατε να ασχοληθείτε ξαφνικά με το Βατοπέδι μπας και ξεγελάσετε τον κόσμο και σταματήσει να ασχολείται με τα μπάχαλα των δικών σας κουκουλοφόρων.

Για ποιούς ακριβώς αστυνομικούς μιλάτε όταν λέτε οτι είναι σκληρά εργαζόμενοι συμπολίτες; Για τους ΜΑΤάδες που προκαλούν, υψώνοντας το μεσαίο δάκτυλο στα πιτσιρίκια που διαδηλώνουν και μετά τα σαπίζουν στο ξύλο; Γι' αυτούς που πουλάνε προστασία στα κωλόμπαρα; Γι' αυτούς που διακινούν τα ναρκωτικά; Γι' αυτούς που σε σταματάνε στο δρόμο και σου ζητάνε τα στοιχεία σου και σε προσβάλουν με τον χειρότερο τρόπο;

Όχι φίλε μου, αυτοί δεν είναι ούτε σκληρά εργαζόμενοι, ούτε συμπολίτες μας! Αυτοί είναι ζώα!

Και αν οι σφαίρες κατά της αστυνομίας πλήττουν τη δημοκρατία μας, αυτές κατά των πολιτών τι πλήττουν; Θα σου πω εγώ : τ' αρχίδια σας τα δυό!

Δηλαδή εμείς οι πολίτες είμαστε κατώτεροι από τους σκατόμπατσους και περισσότεροι, που αν φάτε και κανέναν δεν τρέχει μία;

Όχι δεν συμφωνώ με τους πυροβολισμούς από καμία πλευρά, αν αυτό καταλάβατε και τελειώνω εδώ την κουβέντα γιατί θα πω κι άλλα!

Διαβάστε κι εδώ!!!