Σ' αναμμένα κάρβουνα...

...καθόμαστε όλοι στο γραφείο!

Σήμερα θα μας ανακοινώσουν την καινούρια συμφωνία με τη Μαφία!

Οι Ιταλοί ήδη μου πρότειναν να δουλέψω γι' αυτούς μετακομίζοντας στην όμορφη χώρα τους.

"Μετά χαράς" απάντησα και μετά έθεσα τους όρους μου:

Ζήτησα 2.500 χιλιάρικα καθαρά, σπίτι 200 τετραγωνικών με κήπο (με τον κηπουρό κατοχυρωμένο παρακαλώ) που να βλέπει θάλασσα με όλα τα έξοδα πληρωμένα!

Φυσικά θα μου παρέχουν μπάτλερ τον οποίο και θα φωνάζω Ιάκωβο και γύρω από την πισίνα (ναι, θα έχει και πισίνα το σπίτι...) να έχει ντεκς και όχι γκαζόν, καθώς είμαι ψιλοαλλεργική στο πράσινο!

Επίσης ζήτησα κι έναν επαγγελματία ψήστη για το μπάρμπεκιου που θα έχει στην πίσω αυλή του σπιτιού, όπως και έναν σεφ για τα καθημερινά μου κολατσιά, πακέτο με τον σού σεφ για τις εξωτερικές δουλειές (θα τον παίρνω μαζί στις βόλτες και θα κουβαλάει τα σάντουιτς)!

Ο ατζέντης μου θα παραμείνει ο ίδιος (εδώ δίπλα ... ο πράσινος) γιατί μου κάνει καλή τιμή και είναι και κααααλό παιδί πάνω απ' όλα!

Περιμένω μια απάντηση μέχρι το τέλος της ημέρας κι ελπίζω να είναι θετική γιατί μόνο κάτω απ' αυτές τις συνθήκες αφήνω την όμορφη Ελλάδα για την Ιταλία!

Ίσως αν ζούσε ο Μπαλεστρίνι να το συζητούσα!

Αυτό που έφτασα 83 χρονών για να μου προτείνουν να μεταναστεύσω για να δουλέψω σαν graphic designer στα εξωτερικά... τι να πω;

Και για να έρθω στο ψητό αγαπητοί μου...

Για φαντάσου τώρα να ήμουν στην Ιταλία τέτοια μέρα (Τσικνοπέμπτη λέμε) και αντί για κοψίδια και λΟκάνικα στα κάρβουνα, να έτρωγα πάστα καρμπονάρα και πέστο!!!

Ε όχι! Πείτε μου οτι θέτε, κάντε μου ότι θέτε... αυτό δεν θα το αντέξω!

Για να μη συζητήσω πως πρέπει να πηγαίνω στη δουλειά κοκεταρία!

Και σας ερωτώ... πως θα αλλάξω το στρατιωτικό μου παντελόνι με ταγιέρ; Το μισό ξουρισμένο κεφάλι με σικ κουπ; Τα αθλητικά μου παπούτσια με 12ποντα τακούνια Μανόλο;

Εεεεεεεεεεεεεε;

Και δεν έχετε ακούσει ακόμα το χειρότερο...

ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΙΡΝΩ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΤΗ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ ΜΟΥ;

Ε, δεν είναι ζωή αυτή κύριοι!

Παραιτούμαι!

Μεγαλεία στη Μεγάλη Βρετανία

Κι ενώ όλα έδειχναν οτι τα γενέθλια μου θα περνούσαν αθόρυβα (μετά τα 30 κρύβομαι) ήρθε το μεγάλο δώρο από το αδερφάκι μου που έχουμε στείλει μετανάστη στα εξωτερικά, να δουλεύει και να μας τρέφει!
Μου έδωσε σε ένα φακελάκι μια δωροεπιταγή για Spa στην Μεγάλη Βρετανία.

Μπορείς λέει μέσα σε ένα χρόνο να την χρησιμοποιήσεις, αλλά επειδή τον τελευταίο καιρό γίνονται διάφορα στη δουλειά που μου έχουν κάνει τα νεύρα άρπα και το μυικό μου σύστημα μελόντικα (ήμουν στην μπάντα του δήμου κάποτε..) είπα να την χρησιμοποιήσω το γρηγορότερο, πριν πάθω κάνα εγκεφαλικό και δεν προλάβω να κάνω τα Spa μου.

Τσάκωσα το λοιπόν το φακελάκι με την επιταγούλα μου, φόρεσα την φορμίτσα μου (την καλή, όχι μαλακίες) και πήγα στο Γκράντ Μπρετάιν! Πρώτη φορά ο βλάχος εκεί μέσα... εντάξει έχω πάει και σε καλύτερα ξενοδοχεία τελικά (στο Παρίσι... φυσικά με τον μετανάστη αδερφό μου). Αμ πως! χΑ!

Το τι λιμοκοντόρος κυκλοφορεί εκεί μέσα... δε λέγεται!

Τέλος πάντων, ο καθένας τη δουλειά του. Κατέβηκα στα υπόγεια, άνοιξα την πόρτα του Spa και το μάτι μου πέφτει σε μια όαση... ένα μπολ τίγκα στα σοκολατάκια, μου έκλεινε το μάτι πάνω στην ρεσεψιόν!
Συγκρατήθηκα, γιατί πάνω απ' όλα είμαι της καλής κενωνίας και πήρα το κλειδί για το λόκα μου (το λόκα καλέ... με αγγλική προφορά πάντα... τσ τς τς.. μα δεν καταλαβαίνετε βλέπω... το locker μου ντε!).

Μπήκα στα αποδυτήρια και μου φύγαν τα σαγόνια... ΠΕ ΝΤΑ ΚαΘΑ ΡΑ!!! Πιο καθαρά κι από το μπάνιο μου! Έβαλα το μπουρνούζι μου και προχώρησα παραμέσα... μια πισίνα στο βάθος, με τις σεζλόνγκ να με περιμένουν!
Μμμμ... δεν είχα δηλώσει δυστυχώς να κάνω χρήση της πισίνας. Ένας λόγος ήταν οτι γουστάρω να κάνω καφριλίκια στις πισίνες και άμα άρχιζα τις μπόμπες θα με πετάγαν έξω!

Έτσι, γύρισα πίσω και κατευθύνθηκα στο χαμάμ. Άνοιξα την πόρτα και.... ΙιιιιιιΙιιιιιιι... μου κόπηκε η ανάσα από τη ζέστα! Έπρεπε λέει να κάτσω εκεί μέσα μισή ώρα! Αφού έγινα μούσκεμα στον ιδρώτα και λίγο πριν λιποθυμήσω, ήρθε η θεραπεύτρια μου να με φωνάξει!

Άγιο είχα γιατί αν έμενα λίγο ακόμα, θα ερχόντουσαν οι σουβλατζήδες από την Μητροπόλεως να με τυλίξουν σε πίτες και να με σερβίρουν. Με πήγε λοιπόν σε ένα πριβέ δωματιάκι με όλα τα κομφόρ (όχι ρε φίλε, πάλι ξέχασαν τα ροκφόρ... και δεν είχα προλάβει να φάω ούτε πρωινό).

Με ξαπλώνει σε μια κρεβατάρα και αρχίζει να με πασαλείβει με διάφορα λάδια. Αφού όταν ήρθε ο Λου να με πάρει με ρώτησε... "σε τηγάνισαν;". Αφού με έκανε μεσ' τα λάδια, άρχισε να με τραβολογάει (να κάπως έτσι).

Δύο ώρες μετά, με χαιρετάει η πρώτη κοπέλα και μπουκάρει η δεύτερη... άλλες δυο ώρες ξάπλα!
Παιδιά... ωραία ήταν εντάξει, αλλά πιάστηκα! Εκτός από το ότι γουργούριζε η κοιλιά μου από την πείνα και παραλίγο να ξυπνήσω τους ανθρώπους που κοιμόντουσαν στον τελευταίο όροφο, είχα αρχίσει να κατουριέμαι κιόλας.

Ααααααα.... για να μην σας πω οτι έμαθα απ' έξω κι ανακατωτά όοοολο το Γιαπωνέζικο ρεπερτόριο! Μου είχαν τρυπήσει τα μηνίγγια με τη μουσική Σαολίν! Πρέπει να είσαι πολύ ζεν για να την ακούς 4 συνεχόμενες ώρες και να μη σηκωθείς να τα κάνεις όλα λίμπα εκεί μέσα!

Ευτυχώς τη στιγμή που ήμουν έτοιμη να βάλω τις φωνές, μου είπε η ευγενέστατη (μέχρι εκνευρισμού) κοπέλα οτι τελειώσαμε!!! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Έχω να πάω και σπίτι μου να κάνω καμιά δουλειά κυρία μου, άιντε μπράβο!

Μου έφεραν ένα ποτήρι νερό κι ένα σοκολατάκι και μου πρότειναν να μου ετοιμάσουν ένα ζεστό τσάι να το απολαύσω στο δωμάτιο χαλάρωσης!

"ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ!!!" βροντοφώναξα, άρπαξα το σοκολατάκι μου που μετά από μια ολόκληρη μέρα νηστική, το είδα σαν κοντοσούβλι και κατευθύνθηκα στα αποδυτήρια.
Έβαλα τη φορμίτσα μου και πριν ανοίξω την πόρτα να βγω στη ρεσεψιόν, έπεσε το μάτι μου στον καθρέφτη... Τα μαλλιά μου ήταν σαν του σκαθαροζούμη, μετά από το μασάζ με τα αιθέρια έλαια!

Ευτυχώς η φόρμα μου διαθέτει κουκούλα και γλίτωσα το ρεζιλίκι! Βούτηξα κι άλλα 2 σοκολατάκια φεύγοντας, τα οποία και καταβρόχθισα πριν προλάβω να μπω καν στο ασανσέρ και βγήκα στον δρόμο σα χαμένο!

Δυστυχώς, απαγορευόταν η χρήση φωτογραφικής μηχανής μέσα και κινητού τηλεφώνου. Αλλιώς θα είχα ένα φωτορεπορτάζ λουκούμι!
Πάρτε μια γεύση από εδώ αν θέτε!

Φυσικά τώρα έχω μάθει στην μεγάλη ζωή και αρνούμαι να σηκώσω και το ποτήρι μου... πάω να βάλω μια αγγελία για μπάτλερ.

Πλακώσανε τα Κορλεόνια...

Παλικάρια, ακούστε προσεκτικά!

Εδώ και αρκετό καιρό, δουλεύω για τη μαφία...

Μη μου πολυκουνιέστε το λοιπόν γιατί έχω κάτι σακιά τσιμέντο στην αποθήκη, από την εποχή που έχτιζα τη βιλίτσα μου στην λίμνη του Κόμο, και δεν θέλω και πολύ να τα χρησιμοποιήσω!

χΑ! Όχι για να ξέρετε με ποιόν μιλάτε τόσα χρόνια!


Το ήξερα οτι κάποια στιγμή θα έφτανα πολύ ψηλά...

Η καριέρα μου έχει απογειωθεί!

Πίτσα κανείς;