Οδηγείες προς..ναυτιλομένους

Τέρμα τα ψέμματα! Την Κυριακή που έρχεται, τέτοια ώρα θα είμαι παντρεμένη και θα ετοιμάζω τις βαλίτσες μου για τον "τρεις βδομάδες" του μέλιτος!

Αφού ενδώσαμε στην επιθυμία των γονιών μας να κάνουμε θρησκευτικό γάμο, να χαρούν κι αυτοί λιγάκι, είπαμε να ακολουθήσουμε και όλα τα υπόλοιπα που επιβάλλει η παράδοση. Όχι όχι, κρεβάτι δεν θα κάνουμε, μπάτσελορ όμως..; Σάουερ για τις γυναίκες!

Το μπάτσελορ, όλοι ξέρουμε τι είναι. Μαζεύονται οι φίλοι του γαμπρού την παραμονή του γάμου και τον βγάζουν στα μπουζούκια, σε στριπτιτζάδικα στην χειρότερη περίπτωση, για να ζήσει την τελευταία νύχτα της ελευθερίας του! Ο λ. όμως δεν είναι τέτοιος τύπος..άλλωστε σε ποιά μπουζούκια παίζουν Ντίκουϊντ και Νικ Γουόρεν (ελεκτρόνικα). Έτσι λοιπόν αποφάσισε να μείνει στο σπίτι και...να βγώ εγώ!!

Αφού συμβουλεύτηκα το μπέστ σέλλερ "Γάμος" του σερ Ζαμπούνη, που προτείνει το μπάτσελορ να γίνεται όχι την παραμονή αλλά λίγες μέρες πρίν τον γάμο για να μην φαίνονται οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια, να μην κουτουλάς την ώρα που ο παππάς ψέλνει και να μην χορεψεις τσιφτετέλι την ώρα του Ησαία ...βγήκα χθες. Μια εβδομάδα πριν, τι διάολο, να προλάβω να ξεκουραστώ!

Ξεκινήσαμε λοιπόν 5 κορίτσια με μουσική παιδεία Cure, Depece Mode, Class, Specials, Iggy Pop, Sex Pistols...να πάμε στα μπουζούκια! Γιατί ή θα είσαι τζάγκουρας ή όχι! Και ναί, διαλέξαμε το καλύτερο σχήμα:

Καραφώτης (μωρέ ποιόν μου θυμίζει;)

Μαρτάκης

(ντούμπλ φάς ταλέντο,

και μοντέλο και φωνή)

Ειρήνη Μερκούρη

(κι από φωνή ...κουκλάρα)

Πρώτα βγήκαν οι "βοηθητικές" (όχι ρόδες) τραγουδίστριες και είπαν τα μισά τραγούδια της γιουροβίζιον! Έτσι ενημερωθήκαμε γιατί δεν είχαμε μια ολοκληρωμένη άποψη γι' αυτά και καταλάβαμε ότι το Καλομοιράκι αδικήθηκε αλλά βγήκε πρώτο στις καρδιές μας...(τι; κάπου το έχετε ξανακούσει αυτό; αποκλείεται!)

Μετά βγήκαν κάποιες άλλες βοηθητικές, χόρεψαν και τραγούδησαν, μάλλον τραγούδησαν δηλαδή, γιατί δεν πιάσαμε λέξη από τα λόγια ανάμεσα στα αγκομαχητά των χορευτικών τους.

Ξαφνικά η πίστα γέμισε ξανθές..!

- Ααααχ λες να είναι η Πέγκυ Ζήνα;

- Όχι ρε, δε νομίζω!

Ήταν ένας διάλογος μεταξύ δύο φιλενάδων μου, αλλά δεν ήξερα την απάντηση κι έκανα ότι δεν άκουσα!

Η μια δε, από τις ξανθιές πρέπει να ήταν μακρινή ξαδέρφη της Σακίρα αν κρίνω από τα κουνήματα των γοφών...

Τα γαρίφαλα έπεφταν βροχή από κάτι (συγγνώμη για την έκφραση) πουρά που καθόντουσαν στα πρώτα τραπέζια με συντροφιά νεαρών υπάρξεων που είχαν ξεχάσει απ' τη βιασύνη τους να βάλουν τις φούστες τους και σε κάθε γνωστό (γι' αυτές) σουξέ σαλτέρναν στα τραπέζια και τσιφτετελιάζονταν (τι λέγειν..) και μας έδειχναν τις προτιμήσεις τους στα εσώρουχα!

Όπα, να και ο Μαρτάκης, κοστουμιά αλητεία, με ανοιχτό πουκάμισο να φαίνεται το στήθος και παντελόνι κολλητό για να αναδεικνύει τα οπίσθια, που δεν παρέλειπε να μας τα γυρνάει μεσ' τα μούτρα σε κάθε δεύτερο ρεφρέν!

Είπε κάτι παλιά τραγουδάκια, κουνηθήκαμε λιγάκι αλλά μόλις άναψε το κέφι..τσούπ να σου η κυρία Μερκούρη. Κατέβηκε από το ταβάνι του κέντρου πάνω σε πια πλατφόρμα, γιατί μάλλον την πονάγαν τα 20ποντα τακούνια που φορούσε!

Χάλασε το κέφι αυτομάτως, δεν ξέραμε κανένα τραγούδι απ' αυτά που έλεγε...

Ήπιαμε ένα μπουκάλι ουίσκι για να πνίξουμε τον καημό της αμάθειας μας στο σύγχρονο λαϊκό τραγούδι και βγήκε ο Καραφώτης!

Τρόμαξα, νόμιζα οτι είχα περάσει το όριο ταχύτητας και ήρθε να με γράψει! Μπάτσος φτυστός!

Όχι δεν έφταιγε το ουίσκι που είχα παραισθήσεις αλλά η φάτσα του τραγουδιστή!

Να μην σας τα πολυλογώ, δείξαμε μεγάλη υπομονή και περιμέναμε μπας και ακούσουμε κανένα γνωστό τραγούδι... τζίφος!

Φύγαμε, αφού πληρώσαμε 180.00 ευρώ και βγήκαμε στη παραλιακή για να γυρίσουμε σπίτια μας!

4 η ώρα το πρωί, που πήγαιναν όλοι αυτοί ρε παιδιά;;; Για ξώβεργες;

Μετά από 2 ολόκληρες ώρες, έφτασα από τη Γλυφάδα στο Π. Φάληρο!!!

Καλύτερα να πήγαινα στη Βέροια για ραβανί!

Στις 6 ήμουνα στο κρεβάτι μου...μετά από ένα καταπληκτικό μπάτσελορ που κατέληξε σάουερ ή για την ακρίβεια.. σκωτσέζικο ντούζ!

Να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός!