Αααααααααααααα!!

...τώρα που σας γράφω είμαι λίγο πιο ψύχραιμη!

Μόλις πρέπει να πέρασα ένα ελαφρύ εγκεφαλικό αλλά σίγουρα μου άφησε κουσούρι, που ήρθε να προστεθεί σε όλα τα υπόλοιπα κουσούρια μου!

ΤΟΝ ΕΒΡΙΣΑΑΑΑΑΑΑ!!!! ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ!!!! ΤΟΝ ΕΒΡΙΣΑ ΣΑΣ ΛΕΩ!!!!!

Χθες αργά, λίγο πριν κλείσουμε την εταιρεία, με ξαναείπε "Να Σας Πω" κι εγώ τον έγραψα...μια δυο, που δεν του απάντησα, ήρθε μπροστά στο γραφείο μου και μου το ξαναείπε. Αν μ' έπιανες από τη μύτη, έσκαγα! Παρόλα αυτά συγκράτησα τον εκνευρισμό μου, δάγκωσα κάτι γαμωσταυρίδια που πήγαν να το σκάσουν από το στόμα μου και του απάντησα: "Μπορείτε να χρησιμοποιείται και το όνομα μου ξέρετε, γιατί όταν μιλάτε έτσι νέτα σκέτα, δεν καταλαβαίνω αν απευθύνεστε σε μένα και δεν σας ακούω".

Και τι μου απάντησε ρε παιδιά αν έχετε το Θεό σας;

"Α, εγώ φταίω που δεν ακούτε, μιλάω σιγά" !!!!!!!!!!!!!!!

Ξαναματαδαγκώθηκα και είπα από μέσα μου "άστον τον πούστη, μην του απαντήσεις".

Χα! Δεν τελείωσε όμως έτσι το θέμα... Χα!

Ξαφνικά ακούω πίσω από το κεφάλι μου "ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ" Ναιιαιαιαιαι...φωναχτά... οτι δεν ακούω!

Το κεφάλι μου έγινε μολότοφ με τρίμματα σαπουνιού!!!!! Μα την Παναγία την Τρυπητή, ήμουν έτοιμη να ρίξω σάλτο, να τον πιάσω από το λαιμό και να του φάω το λαρύγγι! Όμως, συγκρατήθηκα...ξανά! Δεν του απάντησα και έφυγα από το γραφείο μου σαν να μην υπήρχε!

Έδωσε ο Θεός (σαν πολύ δεν τον μελετάω τελευταία;) και σχολάσαμε και ξανάδωσε και ξημέρωσε η μέρα γιατί δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα από τα νεύρα μου.

Έφτασα με το καλό στην εταιρεία. Μπήκε ο Δ.Π. Άναψαν τα αίματα μου πάλι μόλις τον είδα τον αρχίδη! Καλημεριστήκαμε σαν πολιτισμένοι άνθρωποι, αυτός φώναξε την καλημέρα δυνατά για να ακούσω εγώ η κουφή, εγώ συγχίστηκα πάλι, αλλά η ώρα που θα του έριχνα στ' αυτιά δεν αργούσε!

Μετά από κάνα δυο λεπτά άρχισε πάλι τα "δεμουλετενασαςπω", κι εγώ τον αγνοούσα επιδεικτικά γιατί είχα σχέδιο η κουφάλα! Ήθελα να έρθει στο γραφείο μου να τ' ακούσει από κοντά. ΚΑΙ ΗΡΘΕ! Και τ' άκουσεεεε!!! Χαχαχαχαααα!!!

Μ (από το μαλάκας) - ΔΕ ΜΟΥ ΛΕΤ...

m (από το manetarius) - ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ! ΛΟΙΠΟΝ ΑΚΟΥΣΤΕ: ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΘΗΚΑ ΠΟΤΕ "ΔΕΜΟΥΛΕΤΕ ΝΑΣΑΣΠΩ" ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΘΗΚΑ ΑΜΑΝΙΤΑ ΜΟΥΣΚΑΡΙΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΠΕΥΘΥΝΕΣΤΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΘΑ ΛΕΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ! ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΓΡΑΨΑΤΕ ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΣΑΣ!

(ο πληθυντικός με μάρανε)

Το πόσο ταράχτηκα δε λέγεται! Αυτός δε, μαζεύτηκε (σας έχω πει οτι γίνομαι λυκάνθρωπος όταν νευριάζω;) και μου είπε ένα τρεμάμενο "εντάξει" και έκατσε στο γραφειάκι του.

Το κεφάλι μου είχε μουδιάσει. Όταν ήρθε το αφεντικό, του έδωσα κάτι ποστ ιτ με τηλέφωνα ανθρώπων που τον είχαν ζητήσει... ήταν τόσο φουρτουνιασμένα τα γράμματα που δεν έβγαλε άκρη. Με είδε και μένα χλωμή, τα πέταξε στα σκουπίδια και μου είπε "δεν πειράζει, θα ξαναπάρουν"!

Από εκείνη την ώρα, με το σεις και με το σας ο τυπάκος! Κι εγώ ήρεμη και σαν να μη συνέβη τίποτα! Ευγενική και γλυκιά (όχι κι εντελώς) όπως πάντα.

Τελικά η δουλειά είναι μεγάλο σχολείο!