Κρύο πιάτο

Η εκδίκηση αγαπητά μου παιδιά (λυπάμαι δια την παραπλάνηση του τίτλου και που δεν θα σας δώσω γκουρμέ συνταγή με κοτόσουπα και κουβερτούρα) !

Αυτό το πιάτο είναι αποκλειστικά φτιαγμένο για τον αρχιμάλακα!

Μετά από τις απολύσεις που έκανε, γιατί κανείς δεν είναι αντάξιος των προσδοκιών του και γιατί αυτός κάνει τα πάντα καλύτερα, ήρθαν οι "αναγκαστικές" προσλήψεις, αφού καμιά εταιρεία δεν μπορεί να μείνει πάνω από 1 μήνα χωρίς λογιστή!

Το καινούριο team των λογιστών λοιπόν!

Αυτό είναι το θέμα μας σήμερα! Αυτό είναι το κρύο πιάτο.. που σε στέλνει κατευθείαν στην τουαλέτα (δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί τέλειωσαν τα κουβαδάκια για τον εμετό από το προηγούμενο ποστ).

Αυτό το team, αποτελείται από 3 άντρες και κάτι κοπελίτσες εκπαιδευόμενες.

Για τις κοπέλες, δεν έχω να σας πω και πολλά, εκτός από το ότι κυκλοφορούν εδώ μέσα με ταγέρ και τουπέ 40 καρδιναλίων (πιθανόν νομίζουν οτι δουλεύουν σε δικηγορικό γραφείο.. να θυμηθώ να τις ενημερώσω). Κατά τα άλλα, είναι πολύ ευγενικές (ναι, παρά το τουπέ), όμορφες λες και βγήκαν από διαφήμιση, με λαμπερά μαλλιά (τι διάολο όλες με pantene λούζονται;) και όταν περνάνε από δίπλα σου, φχαριστιέσαι μυρουδιά κολόνιας!

Οι άντρες τώρα. Από που να αρχίσω;

Είναι όλοι μια κοψιά! Σα να έχουν βγει από ελληνική ταινία του '50. Το μόνο που τους λείπει είναι οι μανσέτες στα μανίκια. Απίστευτο... δεν περίμενα οτι υπάρχει ακόμα αυτό το είδος ανθρώπου γενικότερα!

Είναι όλοι ατσούμπαλοι, με αστείο περπάτημα. Φοράνε ρούχα σε γκρι αποχρώσεις, σαν τους παλιούς οδηγούς τρόλεϊ (αν φορούσαν και τα πέδιλα που τους έκανε δώρο η ΟΑΣΑ...με κάλτσα, θα ήταν κομπλέ) και τα πουκάμισα τους κρέμονται τα μισά έξω από τα υφασμάτινα παντελόνια τους.

Οι ζώνες, που κάνουν υπερζώνια (από το "υπεράνθρωπη") προσπάθεια να συγκρατήσουν τα παντελόνια κάτω από την ξεχειλωμένη μπάκα τους, δεν είναι περασμένες απ' όλες τις θηλιές, σχηματίζοντας έτσι μια υπέροχη σούρα που αφήνει να φαίνεται λίγο από το εσώρουχο (ούτε εδώ θα μπω σε λεπτομέρειες.. θα μας το κλείσουν το μαγαζάκι).

Απαραίτητο αξεσουάρ, ένα πακέτο χαρτομάντιλα!

Φυσάνε συνέχεια τη μύτη τους (πρέπει να κολλάει ο ένας τον άλλον συνέχεια... δεν εξηγείται που είναι όλοι και πάντα κρυωμένοι) κι αντί να πετάξουν τα χρησιμοποιημένα χαρτιά στο καλάθι, τα αφήνουν στοίβα πάνω στο γραφείο τους!

Φυ - σι - κά, φεύγοντας δεν τα μαζεύουν!!!

(θα πεθάνουμε όλοι από τη γρίπη των χοίρων εδώ μέσα, να μου το θυμηθείτε!)

Βγάζουν τα κλασέρ με τα τιμολόγια από τις βιβλιοθήκες, τα ανακατεύουν όλα (τα κάνουν "χούμα κουτάλια" δηλαδή ...να μαθαίνουμε και καμιά ξένη γλώσσα) και τ' αφήνουν μες τη μέση, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις που τους πιάνει κρίση νοικοκυροσύνης και τα βάζουν σε λάθος θέση.

Έτσι, όταν θες να ψάξεις ένα τιμολόγιο του 2009, ξεκινάς από τα κλασέρ του 2004 για καλό και για κακό! Σου παίρνει καμιά βδομάδα (χωρίς διαλείμματα), αλλά δε σε νοιάζει, αφού κι η περιπέτεια του Οδυσσέα έτσι άρχισε κι είδατε τι φίρμα έγινε (ο Φλωρινιώτης μπροστά του δεν πιάνει μπάζα!).

Είναι ανατριχιαστικά ευγενικοί, σε σημείο που χτυπάει κόκκινο το νευρικό σου σύστημα. Οτιδήποτε και να σου πουν, κολλάνε κι ένα "ευχαριστώ πολύ" ή ένα "παρακαλώ πολύ" ανάλογα με την περίσταση, αλλά πολλές φορές στο τσαμπουνάνε και στο ξεκάρφωτο για να μην ξεχνιέσαι!

Μπορώ να γράφω με τις ώρες γι' αυτούς αλλά θα βγει η ανάρτηση κατωσέντονο (το πανωσέντονο το έβγαλα, έβαλα παπλωματοθήκη τώρα που έπιασαν τα κρύα..λολ).

Το αφεντικό λοιπόν, που είναι με το γαμωσταυρίδι στο στόμα από την ώρα που ξυπνάει μέχρι και ...στον ύπνο του, εκνευρίζεται τρελλά με όλη αυτή την ευγένεια και δεν τον βλέπω να τη βγάζει καθαρή!

Κάθε φορά που ένας απ' αυτούς τους άγιους λογιστάκους, του απευθύνει τον λόγο και του πετάει στα μούτρα όλη αυτή την καλοκάγαθη συμπεριφορά, αυτός κοκκινίζει ολόκληρος, βγάζει καπνούς απ' τ' αυτιά και αφρούς από το στόμα και τους απαντάει με απύθμενη ειρωνεία!

Τι λέτε; Πάμε ένα στοιχηματάκι; Πόσο θα αντέξει;

υ.γ. Το τσιζκέικ, με μερικές παραλαγές αλλά ... πέτυχεεε!!!

Η συνταγή εδώ!!!

(αλλά πρέπει να μου στείλετε κομμάτι... να δω αν σας πέτυχε, όχι τίποτα άλλο!) :)