Κάποιος μου κάνει πλάκα!

Την ώρα που ο γιατρός μου, μου έχει απαγορέψει να τρώω λιπαρά και να πάρω παραπάνω από 1 κιλό, η θεία μου στέλνει στον Λου, 2 ολόκληρα βαζάκια γλυκό κυδώνι, η μαμά μου ένα ολόκληρο ταψί μηλόπιτα και ο ίδιος ο Λου, με πιέζει ασφυκτικά να του φτιάξω ένα ελαφρύ φαγητό όπως γίγαντες πλακί, για να ταιριάζει με τα γλυκά του!

Ο αγαπητός συνβλόγερ Kikop μου κάνει πρόταση να επεκτείνουμε τις γαστρονομικές μας αναζητήσεις σε ένα βλογ που θα λέγεται "ο Γαργαντούας"... κι εγώ κάνω απεγνωσμένες προσπάθειες, να μη φάω μια μπουκιά σοκολάτα!

Έλεος κυρίες και κύριοι!

Κι ύυυστεραααα λεεεένε πως φταίει ο φονιάς (ώπα)!

Χτες πήγα για έναν υπέρηχο! Μόλις μπήκα στο δωματιάκι, μου λέει ο γιατρός:

"αχ, καλέ τι έπαθε αυτό το κοριτσάκι και φούσκωσε;"

"Ήπια δυο κασόνια μπύρες" του απάντησα με το πρωτότυπο χιούμορ που με διακρίνει και ξαπλώθηκα στο κρεβάτι!

Εδώ να βάλω μια πολύ σημαντική σημείωση:

Και να θες ν' αγιάσεις, δεν σ' αφήνουν!

Ο κύριος γιατρός που θα με εξέταζε... έτρωγε ταυτόχρονα μια ζαμπονοτυρόπιτα με κόκκινη σάλτσα... από τις καλές!

Φτηνά τη γλύτωσε που ήταν κι η μάνα μου μέσα (γκεστάπο) και όταν την άφησε στο πλάι για να με πασαλείψει με το ειδικό ζελέ, δεν του την καταβρόχθισα!

Το παιδάκι μου είναι πολύ στριμωγμένο εκεί μέσα, ίσως γιατί μου έχει φάει τον μισό πλακούντα κι είναι 300γρ. παραπάνω από το κανονικό! Στη μαμά έμοιασε το πουλάκι μου!

Ο δόκτορας μου είπε πως είναι πολύ πιθανό να γεννήσω καμιά 20αριά μέρες νωρίτερα. Πράγμα που με έκανε να πανικοβληθώ λιγάκι... όχι, όχι γιατί θα γεννήσω νωρίτερα, αλλά γιατί θα πέσει πάνω στα Χριστούγεννα κι ενώ όλο το σόι θα τρώει και θα πίνει στα γιορτινά τραπέζια, εγώ θα τρώω τα ανάλατα του νοσοκομείου!!!

Προειδοποίησα τον γιατρό μου οτι βασίζομαι πάνω του να μου φέρει κάνα γαρδουμπάκι δώρο εκείνες τις μέρες και να αφήσει κατά μέρος τα μπουκέτα με τα λέλουδα, κι εκείνος μου είπε "τι γαρδουμπάκι παιδάκι μου, Χριστούγεννα θα γεννήσεις, όχι Πάσχα!"

Και τι μ' αυτό δηλαδή; Οι λεχώνες δεν έχουν δικαίωμα στις μυρωδιές; Μόνο στις έγκυες πας ότι τους μυρίζει; Ήμαρτον Θε μου... πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές στα ήθη και τα έθιμα αυτής της χώρας (παρακαλώ;).

Φεύγοντας, πήραμε και έναν τιμοκατάλογο για τα δωμάτια και τη νοσηλεία, που κανονικά θα μας έκοβε την όρεξη εκτός από τα γόνατα... αλλά εμείς βράχοι!

Μετά είπαμε να κάνουμε και μια βόλτα να δούμε κάνα μωρουδιακό, αλλά καταλήξαμε στο ΙΚΕΑ πάλι, να τρώμε κεφτεδάκια με πατάτες τηγανητές!

Η μάνα μου με στραβοκοίταξε μόλις παράγγειλα και μόνο που δεν με αποκλήρωσε όταν ζήτησα να μου βάλουν έξτρα σάλτσα!

"Το παιδί σου δεν το σκέφτεσαι;" με ρώτησε με δολοφονικό βλέμμα!

Έλεος χριστιανή μου!!! Άσε με να απολαύσω μια φορά κάτι χωρίς τύψεις! ΚΑΙ τα έφαγα, ΚΑΙ δεν τα ευχαριστήθηκα ΚΑΙ είχα και καούρες μετά! Από τη μύτη μου το έβγαλε η αφιλότιμη! Έτσι μου ήρθε φεύγοντας να πάρω κι ένα χοτ ντογκ για να συνέλθω λίγο αλλά ο Λου είχε βγει για τσιγάρο μαζί με το πορτοφόλι και που να ζητήσω λεφτά από τη μάνα μου; Θα με έσφαζε στο γόνατο αν της έλεγα τι τα θέλω!

Ααααχ... μανάδες! Παρόλα αυτά... μάνα είναι μόνο μία!

Α, να μην ξεχάσω να σας πω οτι τα φασόλια, οι γίγαντες δηλαδή που έφτιαξα χθες, είναι για πολεμοφόδια! Εκτός από το ότι ήταν στούκας στο στομάχι από τα κρεμμύδια, τα σκόρδα και το χωριάτικο λουκάνικο (έπρεπε να βάλω και λίγο κρεατάκι μέσα για να μας πιάσει το φαΐ), κάτι δεν πήγε καλά στο βράσιμο!

Δε με πάνε τα όσπρια παιδάκι μου! Πάλι καλά που δεν ήρθε η αντιτρομοκρατική πάλι (να μην τα ξαναλέμε για τις φακές) στο σπίτι να με πάρουν σηκωτή όταν εκσφενδονίστηκε το καπάκι της κατσαρόλας ... αλλά αυτά θα τα γράψω σ' ένα αναλυτικότερο ποστ, στο βλογ του γαργαντούα!

Αν δεν μπερδέψω τα μπούτια μου τελικά με όλα αυτά τα βλογ που συμμετέχω να μη με λένε Amanita!