Παγκόσμια πατέντα (ή το χαμένο μακαρόνι)

Τι κάνετε όταν ένα ψημένο και βουτυρωμένο μακαρόνι πέσει πίσω από την ηλεκτρική σας κουζίνα;

α. τραβάτε την κουζίνα, μαζεύετε το μακαρόνι και σκουπίζετε με προσοχή;

β. αφήνετε το μακαρόνι εκεί που είναι; Ποιος το βλέπει άλλωστε; Η πεθερά σας μένει χιλιόμετρα μακριά.

γ. κάνετε βουτιά στο πάτωμα, κλείνετε το ένα μάτι για να βλέπετε καλύτερα κάτω από την κουζίνα και προσπαθείτε να πιάσετε το μακαρόνι με μια μακριά κουτάλα;

Όοοοοχι κυρίες και κύριοι... αν κάνετε κάτι από τα παραπάνω, απλώς χάνετε χρόνο... πρέπει να σας στείλω για καμιά βδομάδα τον Λου στο σπίτι με τις μοναδικές πατέντες του!!!

Πηγαίνετε στο μπάνιο (ή όπου φυλάτε την σφουγγαρίστρα... που να ξέρω εγώ που βάζετε τα πράματα σας;), βγάλτε τη σφουγγαρίστρα από το κοντάρι της.
Κρατήστε το κοντάρι.
Φέρτε το στην κουζίνα (το ξέρω οτι πάω απελπιστικά αργά με την περιγραφή, αλλά τώρα που τα γράφω με έχει πιάσει ένα τρομερό νευρικό γέλιο... αφήστε που τα λέω βήμα- βήμα για τους αρχάριους Κύρους Γρανάζηδες).
Στη συνέχεια θα χρειαστείτε λίγη χαρτοταινία κατα προτίμηση, για να μην αφήσει σημάδια όταν την αφαιρέσετε, αλλά αν δεν έχετε, κάνει και σελοτέιπ.
Πάρτε ένα πιρούνι και κολήστε το με την χαρτοταινία (εντάξει.. ή το σελοτέιπ) στην άκρη του σφουγγαριστροκονταριού!
Τώρα, τραβήξτε λιιιίγο μπροστά την κουζίνα σας, ίσα για να δείτε το μακαρόνι.
Απλώστε το κουντάρ' και τσιμπήστε το!

Προσοχή! Πρέπει να είστε συγκεντρωμένοι γιατί υπάρχει πιθανότητα το μακαρόνι να είναι παραβρασμένο, να σας γλιστρήσει και να κάνει όλο το πάτωμα μεσ' τα βούτυρα!!

Σημείωση: Η συγκεκριμένη εφεύρεση, εκτός του οτι είναι παγκόσμια πατέντα και αν την χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια μας, θα σας τρέχουμε στα δικαστήρια μέχρι να μας κάνετε το τραπέζι, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο με ριγκατόνι, πένες, βίδες και σε πολύ ειδικές περιπτώσεις σε τορτελίνια (τα οποία αν είναι παραβρασμένα, θα ανοίξουν, θα χυθεί η γέμιση και θα τα κάνετε όλα σκατά... μη λέτε μετά οτι δεν σας τα είπα).
Μην το δοκιμάσετε με σπαγγέτι, θα γελάσει μαζί σας και το παρδαλό κατσίκι... αφήστε που θα γεράσετε κυνηγώντας το μακαρόνι!

Συμπέρασμα: Να προσέχουμε λίγο όταν μαγειρεύουμε γιατί μετά μας φεύγει ο κώλος να καθαρίζουμε!


υ.γ. μπορείτε στο μακαρόνι να βάλετε λάδι αντί για βούτυρο... είναι πιο υγιεινό!

Μα τι καταπληκτική εφεύρεση!!!

Μετά από σχεδόν 35 χρόνια ζωής, αποκτήσαμε πλυντήριο πιάτων!!!

Έχω ξεφτιλιστεί να πλένω!

Νομίζω πως είμαι ευτυχισμένη!!!!


υ.γ. τα μωρά σε πιο πρόγραμμα τα βάζεις;;

Φταίει ο καύσωνας...

... ή εγώ βλέπω να φυτρώνουν μπανάνες στις λεμονιές;

υ.γ. 1 Τι σου είναι τελικά το τροπικό κλίμα της εξωτικής Εύβοιας!

υ.γ.2 Που να γυρίσω και στη δουλειά...

Επιστροφή στον πολιτισμό!

Έκλεισα 1 μιση μήνα στην εξωτική Εύβοια και επιτέλους, βρήκα τον δρόμο της επιστροφής!

Χθες βράδυ, πήρα μια δόση πολιτισμού (;) με μια βόλτα στην Χαλκίδα, μην πέσω με τα μούτρα στην Αθήνα και πάθω σοκ!
Έφαγα μια πίτσα Τσιτσιλιάνα που ακόμα ψάχνω να βρω το τσίλι που έλεγε οτι είχε μέσα, αλλά ας μην είμαστε κι αχάριστοι, αν ήθελα ας πήγαινα διακοπές στην Ιταλία!
Α, τώρα που είπα Ιταλία, να θυμηθώ να μην ξεχάσω την επόμενη εβδομάδα να επιστρέψω και στη δουλειά! Τα κεφάλια μέσα, όσο κάτσαμε κάτσαμε και τώρα όλοι θα δουλέψουμε για να πάει μπροστά αυτή η χώρα η ρημάδα (με φειδώ όμως... έτσι παιδιά; είπαμε..)!

Ο μικρός Τρότσκι, έχει αρχίσει να τρώει μοσχαράκι και κοτόπουλο, αλλά ακόμα δεν ξέρει τι πάει να πει σπετζοφάι και στιφάδο!
Την άκουσε όμως για τα καλά όταν ήπιε μια γουλιά θάλασσα! Με το αλατάκι της με τα όλα της! Ακόμα όταν βλέπει το σωσίβιο του, κρεμάει τη γλώσσα να γλύψει το αλάτι που έχει απομείνει πάνω!
Θα του λείψουν σίγουρα οι δροσερές σιέστες κάτω από τις μανταρινιές και δίπλα στις μελιτζάνες του παππού!

Άσχετο. Στο Κουφονήσι, λέει (έγκυρη πηγή), φέτος ο κόσμος νοίκιαζε τα δωμάτια 100 ευρώ και μετά δεν είχε ούτε να φάει. Πήγαινε, λέει, στα καφέ και παράγγελνε 1 πορτοκαλάδα με 3 καλαμάκια για να πει οτι βγήκε κιόλας!
Και μετά σου λέει πήγα διακοπές!

Γι' αυτό κι εμείς πήγαμε στην μαγευτική Εύβοια όπως προείπα, και την περάσαμε ζάχαρη... ακατέργαστη που είναι δύσκολο να την χωνέψεις, αλλαααά ζάχαρη!

Αααχ, του χρόνου που θα έχουμε κάνει πολλά λεφτά (μάστα!), θα έχουμε ξεχρεώσει και το ΔΝΤ (όχι, δεν είμαι Πασοκ... απλώς καμιά φορά με πιάνουν κρίσεις αισιοδοξίας.. ειδικά μετά από τις διακοπές, οτι όλα θα πάνε καλά, οτι θα γίνουμε κι εμείς Ευρώπη κάποια στιγμή, οτι θα φτηνύνουν του χρόνου τα δωμάτια στα νησιά Φίτζι κτλ), θα πάμε στην Καραϊβική!

Μέχρι τότε... και τα όνειρα καλά είναι... και προπάντων... τζάμπα!

Αληλλούια!!!

Λίγες μέρες επιστροφή στον πολιτισμό για το εμβόλιο του μικρού Τρότσκι, κι έπεσα με τα μούτρα στο ιντερνέτ (που λέει κι η πεθερούλα μου).

Το γουάι φάι του γείτονα κλειδωμένο. Η πισίνα τους κατειλημμένη καθημερινά... δεν πάνε εκδρομές φέτος λόγω κρίσης μάλλον... κι εμείς, αναγκασμένοι να βολοδέρνουμε σ' ολόκληρη την Εύβοια, να βρούμε καμιά παραλία της προκοπής με λίγο κόσμο...!

Δεν ξέρω βρε παιδιά, αλλά από το '76 που πάω στην Εύβοια, δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν ευγενικό ντόπιο!
Όποιος έχει πάει και έχει γνωρίσει έναν ευγενικό άνθρωπο, να μου πει που τον βρήκε να πάω να τον συναντήσω κι εγώ!!!

Τις προάλλες, τρώγαμε σε ένα ταβερνάκι και ο μικρός Τρότσκι (επαναστάτης όπως είναι) αποφάσισε να κάνει το χοντρό του! Μόνο που δεν μπορεί να ελέγξει το ζόρι του για το σφίξιμο ακόμα και μας άκουσε όλο το χωριό.
Ένας μαλακοπίτουρας νεαρός, ενοχλήθηκε και έκανε φωναχτά παράπονα, πως δεν είναι δυνατόν να τρώνε κι ο μικρός να χέζει.
Αμέσως μόλις γύρισα να τον ΧΕΣΩ κι εγώ για τις παπάρες που έλεγε, είδα τη μάνα του να του κάνει σούτ για να μη λέει βλακείες. Όπως καταλαβαίνετε, υπερίσχυσε η αλληλεγγύη της μάνας και δεν του είπα κουβέντα, αλλά τον στραβοκοίταξα με το δολοφονικό μου βλέμμα ( ο Πάσαρης μπροστά μου είναι σχολιαρόπαιδο)!

Ούφ, τώρα λοιπόν θα βράσουμε κάνα 2 μέρες στον πολιτισμό, μέχρι να ξαναγυρίσουμε στην Εύβοια με τα τρομερά ευγενικά ατομάκια και να βουτάμε στα καταγάλανα νερά, μετά από 3 ώρες ταξίδι που θα κάνουμε για να τα βρούμε, ή μέσα στα φύκια κάτω από το σπίτι μας!

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά... από Σεπτέμβρη, πιάνω δουλειά!!! Καλό;;;!!!

Ευτυχώς οι γείτονες, μας άφησαν να στήσουμε την αιώρα μας δίπλα στην πισίνα τους...

... εκεί, πίσω από τον φράχτη που χωρίζει τα σπίτια μας!