Αληλλούια!!!

Λίγες μέρες επιστροφή στον πολιτισμό για το εμβόλιο του μικρού Τρότσκι, κι έπεσα με τα μούτρα στο ιντερνέτ (που λέει κι η πεθερούλα μου).

Το γουάι φάι του γείτονα κλειδωμένο. Η πισίνα τους κατειλημμένη καθημερινά... δεν πάνε εκδρομές φέτος λόγω κρίσης μάλλον... κι εμείς, αναγκασμένοι να βολοδέρνουμε σ' ολόκληρη την Εύβοια, να βρούμε καμιά παραλία της προκοπής με λίγο κόσμο...!

Δεν ξέρω βρε παιδιά, αλλά από το '76 που πάω στην Εύβοια, δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν ευγενικό ντόπιο!
Όποιος έχει πάει και έχει γνωρίσει έναν ευγενικό άνθρωπο, να μου πει που τον βρήκε να πάω να τον συναντήσω κι εγώ!!!

Τις προάλλες, τρώγαμε σε ένα ταβερνάκι και ο μικρός Τρότσκι (επαναστάτης όπως είναι) αποφάσισε να κάνει το χοντρό του! Μόνο που δεν μπορεί να ελέγξει το ζόρι του για το σφίξιμο ακόμα και μας άκουσε όλο το χωριό.
Ένας μαλακοπίτουρας νεαρός, ενοχλήθηκε και έκανε φωναχτά παράπονα, πως δεν είναι δυνατόν να τρώνε κι ο μικρός να χέζει.
Αμέσως μόλις γύρισα να τον ΧΕΣΩ κι εγώ για τις παπάρες που έλεγε, είδα τη μάνα του να του κάνει σούτ για να μη λέει βλακείες. Όπως καταλαβαίνετε, υπερίσχυσε η αλληλεγγύη της μάνας και δεν του είπα κουβέντα, αλλά τον στραβοκοίταξα με το δολοφονικό μου βλέμμα ( ο Πάσαρης μπροστά μου είναι σχολιαρόπαιδο)!

Ούφ, τώρα λοιπόν θα βράσουμε κάνα 2 μέρες στον πολιτισμό, μέχρι να ξαναγυρίσουμε στην Εύβοια με τα τρομερά ευγενικά ατομάκια και να βουτάμε στα καταγάλανα νερά, μετά από 3 ώρες ταξίδι που θα κάνουμε για να τα βρούμε, ή μέσα στα φύκια κάτω από το σπίτι μας!

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά... από Σεπτέμβρη, πιάνω δουλειά!!! Καλό;;;!!!

Ευτυχώς οι γείτονες, μας άφησαν να στήσουμε την αιώρα μας δίπλα στην πισίνα τους...

... εκεί, πίσω από τον φράχτη που χωρίζει τα σπίτια μας!