Έτοιμοιοιοι...;

Κούκου!

Δυστυχώς δεν έχω γυαλιά περίσσεμα να σας πετάξω (μας πετύχατε και σε καιρούς κρίσης) , όπως κάνει ο Σάκης στο XFactor, αλλά πάρτε πασατέμπο και καθίστε αναπαυτικά γιατί έχω πολλά να σας πω!

Καταρχήν, θα τα μάθατε... ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ O Ο ΑΤΖΕΝΤΗΣ ΜΟΥ και πήρε το καλύτερο κορίτσι, συν 15 κιλά από τα μελομακάρονα που χλαπάκιασε.
Ναι, κάνει έρευνα αγοράς κάθε χρόνο, κάνα μήνα νωρίτερα από τις γιορτές, για να ξέρει από πού θα προμηθευτεί τα καλύτερα!

Όλα καλά λοιπόν!
Έγινε ο γάμος, η εκκλησία ωραιότατη, ο στολισμός έκτακτος, οι μπομπονιέρες υπέροχες, τα κουφέτα ακόμα ωραιότερα, ο κουραμπιές που τα συνόδευε εξαιρετικός και η νύφη ΚΟΥΚΛΑΡΑΑΑ, με το πιο απίθανο γκόθικ νυφικό που έχω δει ποτέ!!!

Πήγαμε μετά στην δεξίωση (ε, βέβαια τα συνηθίζουμε εμείς στον Πόντιοι αυτά τα γκλάμουρους σόους)... ΔΕΝ καταφέραμε να φάμε τί-πο-τα και αυτό είναι ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ!
Ο γαμπρός είχε φτάσει νωρίτερα (τον είχε πιάσει και μια λιγούρα μετά από 40 ζαχαροπλαστεία μελομακάρονα) και το μόνο που έμεινε όρθιο στην κουζίνα ήταν αυτό:

Φάγαμε τα τυράκια μας (αυτό με τη μούχλα το έφαγα όλο εγώ... έχω αδυναμία στα χαλασμένα), ήπιαμε τα κρασάκια μας, όλα κομπλέ!

Μετά είπαμε να χορέψουμε αλλά δεν είχε Ποντιακά και εγώ προσωπικώς προσβλήθηκα ανεπανάληπτα και αποφάσισα (αφού είχα φάει το μισό τραπέζι) να πάρω τον Λου και να φύγουμε (εντάξει ήταν που η μια καρτέλα ντεπόν δεν έπεισε τον πυρετό του Λου να κατέβει. Αυτό το παιδί αρρωσταίνει στις πιο ακατάλληλες ώρες, τι να πω).

Εδώ παρακάτω, σας παραθέτω μια αποκλειστική φωτογραφία του γαμπρού που κρυβόταν για να αποφύγει τους παραδοσιακούς χορούς:

Κρυβόταν είπαμε... πως να τον δείτε;;; Μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας περικαλώ! Το λοιπόν...
Μόλις φύγαμε και ενώ ήμουν σίγουρη οτι είχα όλες τις αποκλειστικές φωτογραφίες (όπως οι παραπάνω) για να τον κρατάω στο χέρι και να τον κάνω να δεχτεί την μείωση μισθού που εδώ και καιρό έχω στο μυαλό να του κάνω, αυτός ο αθεόφοβος σηκώθηκε και ΧΟΡΕΨΕ!

Ναι κυρίες και κύριοι, χόρεψε ΡΑΠ!!!
Το βιντεάκι δε, έχει ήδη μπει στο you tube από κύκλωμα εκβιαστών που του ζητάνε να αναλάβει να τους μανατζάρει στο τζάμπα!

"Ο τζάμπας πέθανε αγαπητοί" έχω να πω σ' αυτούς τους αδίστακτους και να πάω να φάω κάνα μελομακάρονο γιατί έπεσε το ζάχαρο μου από την πίεση των ημερών. Βλέπετε έχω κι έναν μήνα άδεια και δεν έχω τι να κάνω! Θα γυρίσω στην εταιρεία (αν και εφόσον υπάρχει ακόμα) του χρόνου τέτοια μέρα!

Σήμερα λοιπόν πήγα στην παραλία, πήρα το καφεδάκι μου και τα ντόνατς μου (σας τρόμαξα ε; νομίζατε οτι θα έπινα καφέ ξεροσφύρι να μου πέσει καμιά πίεση και να τρέχω;), άραξα με τον Μικρό Τρότσκι (που κοιμόταν στο καρότσι ...) σε ένα παγκάκι και αγνάντευα την θάλασσα!

18 γλαρόνια μέτρησα να κολυμπάνε στα νερά και να παίρνουν το μεζεδάκι τους. Τι γαλήνη!

Μετά άρχισαν να χτυπάνε διαβολεμένα τα τηλέφωνα από το γραφείο γιατί άμα φύγω εγώ δεν ξέρουν την τύφλα τους και μου πρήξαν τα συκώτια!!! Άι στα δγιάλα τελικά τελικά! Από εκείνη την ώρα (10 το πρωί) δεν έχει σταματήσει το κινητό ούτε λεπτό... τι σκατά άδεια είν' αυτή δεν ξέρω!

Λέω να μην συγχυστώ μεσημεριάτικο και το βάζω στο αθόρυβο. Άμα δα!

Πάω να τσιμπήσω ένα σουτζουκάκι να καλμάρω!