Το φανάρι..

... είναι παλλόμενο πορτοκαλί. Οι πεζοί έχουν προτεραιότητα και πράσινο φανάρι.

Εγώ δεν ξεκινάω αφού άνθρωποι διασχίζουν τον δρόμο.

Ακούω φρεναρίσματα από πίσω μου.

Ξεκινάω και στο επόμενο, κόκκινο αυτή τη φορά, φανάρι έρχεται δίπλα μου ένας πολλά βαρύς "κύριος" και αρχίζει να μου κατεβάζει καντίλια  όπως λένε και στη γλώσσα του!

Εγώ γυρνάω, τον κοιτάζω και πολιτισμένα προσπαθώ να τον ηρεμήσω και να του εξηγήσω οτι αδίκως ακούω τα σχολιανά μου αφού το παλλόμενο φανάρι πάντα εφιστά την προσοχή και δίνει προτεραιότητα στους άλλους...μάταια..

Θέτε να πάρετε μια γεύση;

Λοιπόν αρκετά με τις σάλτσες, βουρ στο ψητό!

Το φανάρι είναι κόκκινο και ανάβει πορτοκαλί παλλόμενο (άντε πάλι απ' την αρχή, δε θα βγάλουμε άκρη ...ΠΕΣ ΜΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΛΛΟ BLOG ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΓΡΟΤΗΜΕΝΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!)

Καλά ντε! Συνεχίζω από το φανάρι που με πέτυχε ο ευγενικός κύριος.

Κύριος - Καλά, δεν καταλαβαίνεις τίποτα; Πέρα βρέχει; Στην κοσμάρα σου είσαι μωρή @#^%$#* έ μωρή #^&*@ !!!

Εγώ - Τι εννοείτε κύριε μου, και γιατί συγχύζεστε έτσι;

Κ - Είδες τι πήγες να κάνεις γ%$#@@ $%@ Ε #$%%@@&*** ;

Εγώ - Όχι κύριε μου, έχετε άδικο. Το φανάρι ήταν πορτοκαλί παλλόμενο και πράσινο για τους πεζούς. Πράγμα που σημαίνει οτι τους αφήνεις να περάσουν και μετά περνάς εσύ. Τον γνωρίζετε τον ΚΟΚ ή δεν σας τον έμαθε ο δάσκαλος μήπως σας μπερδέψει;

Κ - Θα μου πεις εμένα για ΚΟΚ μωρή @$^%&@*^ Ε μωρή %^$##%* ;;; Που οδηγώ 400 χρόνια;

Εγώ - Α...πες το ντε..γιατί τότε δεν υπήρχε ο ΚΟΚ! Λοιπόν να σας πω 5 πραγματάκια να τα ξέρετε και να τα θυμάστε. Όταν περνάει πεζός, πόσο μάλλον όταν το φανάρι του είναι πράσινο και το δικό σας πορτοκαλί παλλόμενο, καλό είναι να σταματάτε.

Κ - Καλά μωρή #$%^&*@ άμα θα άκουγες το μπαμ θα σου λεγα εγώ για ΚΟΚ.. $%^**&&@

Εγώ - Και τι προτείνετε δηλαδή, να πατούσα την κυρία που ήταν μέσ' τη μέση του δρόμου;

Κ - %*)(^*$#!#%()&*$%^)#($*^&$ και ^%$#!@^&*****

Εγώ - Μμμμάλιστα..προτείνω να αφήσετε στην άκρη το αυτοκίνητο σας και να μην κυκλοφορείτε ούτε με ταξί. Αντιθέτως κλειστήτε στο σπίτι σας και ασχοληθείτε με πλύσιμο πιάτων, βάλτε και καμιά μπουγάδα για εναλλαγή... μήπως και βαρεθείτε και σας ξαναπιάσουν τα νεύρα σας... Αν τα νεύρα δεν υποχωρήσουν, δοκιμάστε να παίρνετε καθημερινά, πρωί μεσημέρι βράδυ ένα αρντάν πρίν και μετά το φαγητό. Σε περίπτωση που ούτε κι αυτό βοηθήσει, βγείτε μια βόλτα (απαραίτητα με συνοδεία) και επισκεφθείτε τον μαγευτικό χώρο του άλσους Δαφνί. Ειδικευμένοι στην περίπτωση σας άνθρωποι, θα σας παραλάβουν, θα σας ντύσουν με αστραφτερά πεντακάθαρα λευκά πουκαμισάκια (η γιαγιά μου η καλή, καθαρίζει με Ρολί) που δένουν χαριτωμένα πίσω από τη μέση, και θα σας οδηγήσουν στη σουίτα που θα μοιράζεστε με 5-6 νέους φίλους.

Κ - .....!

Αυτή ήταν και η τελευταία κουβέντα του κυρίου. Έβαλε μπρος και μ' ένα δυνατό σπινιάρισμα (για να μου δείξει τι μπορεί να κάνει με την άσφαλτο) χάθηκε από μπροστά μου.

Το συμπέρασμα είναι ότι τα φανάρια κρατάνε παραπάνω ώρα από το κανονικό για να μπορείς να γνωριστείς με τον διπλανό σου... Άσε που ενισχύεται κι η παράδοση του τόπου μας μ' αυτόν τον τρόπο. Ναι βρε παιδιά, δεν αστειεύομαι...

Όταν ο άλλος σου λέει: 

"Γ#$%^&* το σπίτι σου", Γ#$%^&* τον Αντιχριστο σου" και  "θα σε γ@#$%^@* " 

δεν εννοεί άλλο από το οτι είναι οπαδός του τρίπτυχου Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια. 

 

Ο παραπάνω διάλογος, είναι πραγματικός. Ο εν λόγω κύριος μετά από τις συμβουλές που του έδωσα, είναι καθημερινά στο συγκεκριμένο φανάρι και κάνει το ...παλλόμενο!

Χα... όχι που θα 'βγαζε άκρη με την τρελή!

Νομίζω τελικά ότι χρειαζόμαστε μόνιμες διακοπές σ' αυτή την πόλη.