..έφυγε ο αγαπημένος μου κύριος Γεράσιμος! Φίλος του παππού μου, θα παίζουν ήδη τάβλι τώρα ανάμεσα στα κυπαρίσσια του παραδείσου!
Έμενε στην πολυκατοικία που γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω ακόμα. Ήταν ένας καταπληκτικός, γλυκός, ευγενικός κι αριστοκρατικός κύριος. "Κοτσονάτος" έλεγε η γιαγιά μου.
Οδηγούσε αυτοκίνητο μέχρι τα 90 του και ήταν ιδιαίτερα καλός οδηγός. Κάθε πρωί μάλιστα έβγαινε και το ξεσκόνιζε. Ήταν βλέπετε κοκέτης σε όλα του!
Όταν πια κατάλαβε πως ήταν αδύνατον να συνεχίσει να οδηγεί, χάρισε το αυτοκίνητο σε έναν γείτονα. Εξακολουθούσε όμως να βγαίνει κάθε πρωί και να το ξεσκονίζει!
Έπαιρνε τη μαγκουρίτσα του και σιγά σιγά, με βοήθεια από την υπέροχη γυναίκα του, έβγαινε βόλτα στην παραλία.
Χθες γύρισα στο σπίτι και είδα αυτό το παλιόχαρτο κολλημένο στον τοίχο της εισόδου και πλάνταξα στο κλάμα... Ξέρω οτι μπορεί να είναι παράλογο να κλαις για έναν τόσο μεγάλο άνθρωπο που δεν είναι καν συγγενής σου, αλλά εγώ αυτόν τον κύριο τον αγαπούσα πάρα πολύ. Είχα μεγαλώσει με την παρουσία του στην πολυκατοικία και τώρα μου μοιάζει άδεια... Έμειναν να μου τον θυμίζουν, η γυναίκα του με την αδερφή της ("το τρίο της Μπελβιλ" τις λέει ο Λού, άσχετα που δεν είναι τρείς..). Πολύ γλυκιές κυρίες και περήφανες!
Σ' αυτή την πολυκατοικία, οι ένοικοι δεν έχουν αλλάξει εδώ και 33 χρόνια!!! Μένουν όλοι αυτοί που έμεναν όσο ήμουν μικρή, με γνωρίζουν και τους γνωρίζω όλους από πιτσιρίκι. Ήμασταν πάντα σαν μια μεγάλη οικογένεια και όλοι νοιάζονταν για τους άλλους. Άλλες εποχές βέβαια.. Τώρα έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση και τρέμω για το ποιός θα είναι ο επόμενος αφού όλοι έχουν ξεπεράσει το όριο των 80..
ουφ... δύσκολοι οι αποχωρισμοί... ακόμα κι αν τους περιμένεις!
Καλό ταξίδι κύριε Γεράσιμε και να μου φιλήσετε τον παππού!
υ.γ. και μην κλέβεται στο τάβλι... γιατί είστε και λίγο τσαχπίνης! :)
24 σχόλια:
Kάτι τέτοια κάνεις και καταλύεις την αποστασιοποιημένη επαγγελματική μου ιδιότητα, αφού γίνεσαι "εκνευριστικά" συμπαθής.
Μου θυμιζεις την πολυκατοικία που έμενα και τώρα μετα απο 28 χρόνια μαθαίνω οτι οι περισσότεροι ένοικοι αφήνουν την ζωη για τον άλλο κόσμο και θυμάμαι όταν ήμουν μικρός που η πολυκατοικία ήταν μια οικογένεια όλοι με χαμόγελο και βοήθεια ο ένας για τον άλλον ...... καλο ταξίδι στο παππουλη
Eίναι δύσκολο όταν φεύγουν άνθρωποι τσαχπίνηδες, γιατί το είδος σπανίζει πλέον.
Πόσο ωραίο να παίρνει μαζί του έναν τόσο γλυκό αποχαιρετισμό...
Καλό μου μανιτάρι είμαι σίγουρη ότι ο κύριος Γεράσιμος θα σε βλέπει από ψηλά μαζί με τον παπού σου και θα χαίρονται κι οι δυο αμέτρητες παρτίδες τάβλι...Δεν έχει σημασία που δεν ήταν συγγενής σου...Η ανθρωπιά κι η αγάπη δεν καθορίζεται ανάλογα με τον βαθμό συγγένειας...
Σε φιλώ...
:-)
ουφ!!!
καλο ταξιδι και απο μας....
θα συμφωνησω με τον απος...
γλυκος αποχαιρετισμος οπως θα τον ηθελε :))))
καλο μεσημερι
Τι ναπει κανείς;
Κάτι τέτοιες γραφικές φιγούρες-πίνακες δύσκολα τις αποχωρίζεσαι...
Και η τέχνη χάνει ακόμα ένα αριστούργημα...
με θόλωσες. με την καλή την έννοια. τόσο έφυγε και ο παππούς. κοτσονάτος και αυτός. μόνο τον τελευταίο χρόνο κοιμόταν περισσότερο. και έφυγε στον ύπνο του. και οι υπόλοιποι παππούδες. γιαγιάδες. πάνω από 90. δεν ξέρω. ποτέ δεν αισθάνομαι αυτό το πλήρων ημερών.
μακάρι να ζήσουμε και εμείς τόσο. και να είμαστε υγιείς, κοτσονάτοι, γλυκά ευτυχισμένοι.
ουφ! καλό του ταξίδι. φιλιά.
@μυστικοπαθή ατζέντη
... μμμ.. ευκαιρία να κάνουμε ακόμα μια ανανέωση στο συμβόλαιο.. τώρα που σας έπιασα στα συναισθηματικά σας! :)
@Σπύρε
...άσε, δύσκολες μέρες μας περιμένουν!
@Apos
:) Λες να τον άκουσε τον αποχαιρετισμό μου.. το ελπίζω! :)
(μα τι γλυκός άνθρωπος που είσαι!)
@χορευταρού..
..:) φιλάκι κι από μένα!
(ευχαριστώ)
@κορινόσκυλο
.. εγώ πάντως δεν θα ήθελα να αποχαιρετήσω κανέναν...θέλω όλοι να μείνουν εδώ!
και ξανα ...ουφ!
@Ψυχώ..
...ουφ...
@Βασίλη
..εγώ τον παππού μου (τον φίλο του κύριου Γεράσιμου) τον έχασα όταν ήμουν 8 χρονών.. αλλά επειδή τον λάτρευα, απαίτησα να είμαι στην κηδεία του και έκαλψα όσο δεν έχω κλάψει ποτέ στη ζωή μου! Ήταν ο πρώτος θάνατος αγαπημένου μου που βίωνα... Τώρα, μεγαλώνωντας...προσπαθώ να μην κλάιω.. γιατί; Άκόμα και τώρα, μετά από τόσα χρόνια, θυμάμαι την κηδεία του και κλαίω μόνη μου!
Τελικά είναι μερικά πράγματα, που ακόμα κι αν συνεχίζεται η ζωή, δεν τα ξεχνάς ποτέ!
Σε φιλώ! :)
υ.γ. αυτό το πλήρων ημερών... όχι μόνο δεν το αισθάνομαι... αλλά αρνούμαι και να το καταλάβω!
Καλό ταξίδι στον παπού Γεράσιμο,είναι πικρό να χάνεις αγαπημένα πρόσωπα,αλλά ήταν και 96 χρόνων,μακάρι να πάμε στα χρόνια του και να είμαστε υγειης και γλυκοί...
Πρώτη φορά που ένιωσα το θάνατο ήταν του αδελφού μου 22 χρονών από τροχαίο!!!!!
Μετά από αυτό πραγματικά είναι πιο
ανώδυνο, ειδικά για μεγάλους ανθρώπους
Να είσαι καλά να τον θυμάσαι!!!!!
@Φούλη...
...δεν ξέρω τι να πω... έγινα χάλια... πολύ λυπάμαι για τον αδερφό σου.. πολύ άδικο να φεύγει κάποιος αγαπημένος σου αλλά αν φύγει και τόσο νωρίς αναρωτιέσαι αν υπάρχει θεός τελικά εκεί πάνω...
Μια αγκαλιά σου αφήνω.. και σ' ευχαριστώ!
Μου θύμισες κάτι όμορφο..τη γιαγιάμου με την κολλητή της...που όλο έβριζε η μία την άλλη...αλλά...όλα και όλα αυτοκόλλητες....[και μιλούσαν και για γκόμενους εκεί να δεις...η μία με εγκεφαλικό και η άλλη με τρέλα εκ γενετής]
όμορφο ποστ...μελαγχολικό!
πωπω! φαντάζομαι τη θλίψη σου..δεν μπορώ καθόλου τους αποχωρισμούς και δεν είμαι καθόλου συμβιβασμένη με το θάνατο δικών μου ανθρώπων...τρέμω και μόνο στη σκέψη... καλό του ταξίδι του τσαχπίνη κύριου...:)
Με έκανες να τον συμπαθήσω σφόδρα τον παππού Μανιτάρι μου.
Μην στενοχωριέσαι πάντως, είμαι σίγουρος ότι θα την περνάει φίνα και θα είναι πολύ πόπιουλαρ εκεί που είναι (λόγω τσαχπινιάς).
Δυστυχώς πρέπει να μάθουμε να ζούμε με την φυσική κατάληξη του ανθρώπου..
Πολύ γλυκός όντως ο αποχαιρετισμός σας..
Καλό του ταξίδι
Συλληπητήρια... Να ζήσεις και να τον θυμάσαι..
Δεν είναι καθόλου παράλογο να κλαις για κάποιον που αγαπούσες όλη σου την ζωή.. Και φυσικά, η αγάπη δεν έχει να κάνει με συγγένεια..
@glay..
.. :) τι πλάκα αυτές οι φιλενάδες! :)
Έτσι ήταν η νονά μου με τις φίλες της! :)
@chichipiru
ξέρεις πόσες φορές έχω σκεφτεί να πάω σε ψυχολόγω μήπως και με βοηθήσει να αποδεχτώ τον χαμό των αγαπημένων μου ανθρώπων; Νομίζω οτι κάθε φορά που φέυγει κάποιος, ένα βάρος προστήθεται στην καμπούρα μου και στο τέλος δεν θα μπορώ να περπατήσω... δράμα η κατάσταση... νομίζω πως δεν θα το αποδεχτώ ποτέ!
@Τέντυ
..:) θα είναι με τους παππούδες μου και θα τους κρατάει το σκορ στο τάβλι... κι όποιος κερδίσει την παρτίδα, θα παίξει μαζί του! :)
Ήταν ο άτιμος πολύ αγαπητός! :)
αααχ!
@Master..
έχεις τον τρόπο να μάθουμε να ζούμε με κάτι τόσο σκληρό;
ουουουφ..!
@Γιώργο Τ.
έτσι το βλέπω κι εγώ ... σ' ευχαριστώ! :)
μακάρι να φτάσουμε τα χρόνια του. Ζωή σε σας μανιταράκι μου...
τι κι αν δεν ηταν συγγενης σου? στην ουσια, τον ενιωθες δικο σου ανθρωπο...
Να ναι καλα....
Σκέψου όμως ότι ο παππούς σου βρήκε πάλι το ταίρι του στο τάβλι! Τόσο καιρό περίμενε ο άνθρωπος να παίξει μια παρτίδα.
Καλό δρόμο για τον κ.Γεράσιμο.
Πολύ συγκινητική η ανάρτηση σου … περνούν τα χρόνια και οι απώλειες πληθαίνουν. Όταν όμως υπάρχουν άνθρωποι που αναπολούν με τόση τρυφερότητα και ευαισθησία … δεν ξεχνιούνται εύκολα. Να’ ναι καλά εκεί που είναι .. Ο κυρ. Γεράσιμος και ο παππούς !!! Φιλιά.
Είναι κάτι παππούδες... αστέρια....
Το κακό είναι πως πάντα μας αφήνουν...
Είναι δύσκολο να χάνεις κομμάτια από τη ζωή σου. Επίσης όταν φεύγει μια εικόνα που την έχεις συνηθίσει και την βλέπεις χρόνια, σίγουρα ταράζεται η ισορροπία σου και βλέπεις και πόσο μάταια είναι όλα.
Καλό του ταξίδι!
Η λυπη για το χαμο καποιου προερχεται απο την αγαπη που νιωθουμε γι αυτον.Και η αγαπη δεν μετριεται σαφως με την ηλικια.Ειναι φυσιολογικο να στεναχωριεσαι για εναν ανθρωπο που τον ενιωθες τοσο κοντα σου.Για τετοια ατομα ποτε δεν ειμαστε προετοιμασμενοι να αποδεχτουμε το χαμο τους οσο μεγαλοι και αν ειναι..
Αν γινεται να δωσει ενα φιλι και στον δικο μου παππου.
Μονο κριμα που εκεινος δεν παιζει ταβλι..
Συλλυπητηρια...
@μούτρε
.. δε με βλέπω να τα φτάνω τα χρόνια του.. :)
@εξόφθαλμη..
..εσύ που έχεις τα μέσα, να κανονίσεις να περνάει καλά :)
@Wilma..
είχε τον άλλον παππού.. αλλά αν είναι 3 έχει πιο ενδιαφέρον.. :)
ουφ! Τώρα θα κρατάει το σκορ και θα παίξει με τον νικητή! :)
@Μεταλλαγμένε..
...ουφ. και ξανα ουφ.. έτσι είναι τα πράγματα.. τέτοιους ανθρώπους άλλωστε, δεν τους ξεχνάς έυκολα!
φιλάκια! :)
@αΚΑνόΝιστη
..ναι ρε γαμώτο..
@Lilith..
πολύ κρίμα μωρέ γαμώτο..
@Dalibu
Καούς κύριε Γεράσιμε; Ένα φιλί στον παππού της dalibu.. Και να τον μάθετε τάβλι..! :)
φιλιά :)
Δημοσίευση σχολίου