Επ...!

Σε τσάκωσα πουλάκι μου!!!

Επιτέλους...

...μετά από 2 χρόνια που έχω επιστρέψει στην τρε σικ περιοχή την οποία και μεγάλωσα, συνάντησα αγαπημένους από τα σχολικά μου χρόνια ανθρώπους!

Συμμαθητές που δεν φοράνε πελώρια κοκάλινα γυαλιά και γκούτσι άουτφιτ (ε, μια γνώση την έχουμε..), που δεν περνάνε στο απέναντι πεζοδρόμιο όταν σε βλέπουν, αλλά είναι στο απέναντι πεζοδρόμιο και περνάνε στο δικό σου για να σε αγκαλιάσουν σφιχτά, να σε φιλήσουν, να σου πουν οτι δεν έχεις αλλάξει καθόλου (αυτό είναι το πιο σημαντικό απ' όλα..) και να πάτε βόλτα με τα καροτσάκια και τα μωρά σας!

Αγαπημένε μου Α., καλές μου Δ. και Ν. , πόσο χάρηκα που σας συνάντησα και που θα τα λέμε στην παιδική χαρά!!!

Αχ, σήμερα ένοιωσα ξανά παιδί!

Σας φιλώ και τους τρεις! :)

Αναλαμπή!

Την ώρα που έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον έξω κόσμο ο μικρός Τρότσκι, το τραγούδι που ακουγόταν στο χειρουργείο (πολύ μέταλλο ο γιατρός μου), ήταν αυτό...

...τρομερό;;; Είναι το αγαπημένο μου!!!

υ.γ. οτι θυμάμαι χαίρομαι (καλό... θα το κάνω label... εντάξει, το έκανα..)!

Μππρρρρ...

Χθες, κάναμε και το πρώτο μας εμβόλιο... αφού ρίξαμε κλήρο με τον Λου για το ποιός θα κρατάει τον μικρό εκείνη την αποφράδα ώρα.. Και ποιός είναι ο γκαντέμης της υπόθεσης; Εεεγώ! Εγώ τον κράτησα... κι αφού έγινε το ρημάδι το ενεσάκι, κλαίγαμε όλοι μαζί μετά (ήθελα να 'ξερα ποιός θα διδάξει το παιδί γενναιότητα)!

Έτσι και τονε πιάσω στα χέρια μου αυτόν που ανακάλυψε τις ενέσεις... δε θα μου γλυτώσει!

Κατα τα άλλα, έχω βάσιμες υποψίες, οτι ο μικρός Τρότσκι, σηκώνεται τα βράδια και κάνει επιδρομή στο ψυγείο.

Φυσικά, τον βοηθάνε και οι αντιολισθητικοί πάτοι στα καλτσάκια του.

Τώρα πια, είμαι σίγουρη οτι είναι δικό μου το παιδί (γιατί... υπήρχε αμφιβολία;;;), αφού τρώει σαν γκουρμέ ιπποπόταμος και μέσα σε 1 μήνα, πήρε 2 κιλά κι 100 γραμμάρια, ενώ έπρεπε να πάρει το πολύ 1 κιλό!!!

Να μη συζητήσουμε και για το ύψος... όσο δεν έχω εγώ, το πήρε αυτός σε 2 μήνες! Με 90 ακόμα ποντάκια, την έφτασε τη μαμά!

Ε... είμαστε και ψηλόσογο! Ο παππούς μου ήταν τσολιάς στ' ανάκτορα!

Άλλα νέα δεν έχω... εκτός από το ότι σήμερα βγήκαμε βόλτα κι ένας ανεγκέφαλος έκανε όπισθεν και παραλίγο να μας πατήσει με το κωλοτζιπ του (δεν θα σας πω τι άκουσε... θα χάσετε πάσα ιδέα για μένα) και θα χρειαστώ τουλάχιστον 1 μήνα ψυχανάλυση για να πεισθώ να ξαναβγώ στους δρόμους με το καροτσάκι.

Τι άλλα νέα από τον έξω κόσμο;

υ.γ. όλη μέρα με το μωρό... σε λίγο τα ποστ μου θα έχουν τίτλο "αγκού" και κυρίως θέμα "τα τα τα τα .."

Ζαπαρίστας

Την ώρα που η μισή Ελλάδα ασχολείται με τον 14ο μισθό και η άλλη μισή με το περιβόητο βίδεο της Τζούλιας, εγώ είμαι στο δικό μου κόσμο.

Το τηλεκοντρόλ έχει γίνει προέκταση του χεριού μου και έχω αποκτήσει καταπληκτικό ταλέντο στο ζάπινγκ.

(Μετά τους Ζαπατίστας έρχονται οι Ζαπαρίστας)

Εκεί λοιπόν που ζάπαρα και που όλοι αναλύουν το περίφημο dvd (που παρεμπιπτόντως είμαι η μόνη που δεν το έχει δεί) έπεσα στις ειδήσεις του Mega... και αναρωτήθηκα:

Οι μπάτσοι που έσπρωχναν και τραβολογούσαν τον Γλέζο, μήπως τον μπέρδεψαν με τον...

Γκλέτσο;

Πόσο μαλάκες μπορεί να γίνουν επιτέλους;

υ.γ. οι μπάτσοι δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι; Δεν τους ενδιαφέρει που θα μειωθεί ο 14ος μισθός ή θυσιάζονται για την πατρίδα;

ααααααααααα....

.... τα είδα όλα!!!

Αν ήξερα εκείνη την ώρα τι μου κάνανε... θα είχα πάθει έμφραγμα!!

Τι περνάμε κι εμείς οι μάνες!

υ.γ. ναι αλλά κάποια στιγμή πρέπει να αλλάξω θέμα γιατί έχω αρχίσει να με κουράζω...