Τετάρτη 27 Αυγούστου 2008

Οι διακοπές μας στην Κεφαλλονιά...


...κράτησαν 1 μισή μέρα!
Όχι δεν φύγαμε άρον -άρον γιατί καιγόταν το νησί. Εμείς καήκαμε (όχι από τον ήλιο) και επίσης αν δω τη φίλη της μάνας μου που μας παραχώρησε το σπίτι της στην Κεφαλλονιά για 2 εβδομάδες σαν γαμήλιο δώρο και τελευταία στιγμή, μας "παραχώρησε" και τον άντρα της μαζί... θα την κάψω κι αυτή ζωντανή!
Κάναμε 5 ώρες ταξίδι για να φτάσουμε στο ρημαδόνησο, που ήμουνα διατεθειμένη να του δώσω μια τρίτη ευκαιρία.
Eίχα ξαναπάει 2 φορές στο παρελθόν κι είχα περάσει άθλια. Αυτή όμως η 3η ήταν και η φαρμακερή.
Το σπίτι ήταν χτισμένο πάνω σ' ένα ύψωμα που είχε θέα τη θάλασσα και την αγαπημένη μου Ζάκυνθο απέναντι.
Είχαμε όμως όλη την ώρα στα πόδια μας τον Captain Iglo που παρεμπιπτόντως θύμιζε fish stick στην όψη και αναρωτιόμασταν με τον Λ. αν έφτανε το πηδάλιο όταν ήταν καπετάνιος. Ναι, καπετάνιος ήταν και μας είπε όλες τις ιστορίες του! Είχαν δει πολλά τα μάτια του (λέει) και όλο και μας γύριζε την κουβέντα σε παρανομίες και λαθρεμπόρια!
Έλεος κύριε μου, δεν ήρθα βόλτα στην Ομόνοια, διακοπές ήρθα να κάνω!
Ότι και να κάναμε, ήταν από πίσω μας. Ευτυχώς δεν χώραγε τρίτος στο κρεβάτι μας, διαφορετικά θα κοιμόταν και μαζί μας.
Η γυναίκα του, του τηλεφωνούσε κάθε τρεις και λίγο να του θυμίσει οτι έπρεπε να φύγει και να μας αφήσει μόνους μας αλλά αυτός "είχε δουλειές" έλεγε και περιφερόταν μέσα στο σπίτι με την τηλεόραση στη διαπασών κι ένα μπουκάλι θολό ροζέ κρασί.



Αν έπλενες τα πιάτα... (σιγά να μην του έπλενα και τα πιάτα) αυτή τη θέα έβλεπες!


Την πρώτη μέρα που ξύπνησα και πήγα να φάω το πρωινό μου στο μπαλκόνι, τον βρήκα εκεί να έχει πιάσει μονότερμα τον Λ. (όποιος ξέρει καλά τον Λ. θα ήθελε πολύ να το δει αυτό) και να μην τον αφήνει να σταυρώσει κουβέντα.
- Καλημέρα, είπα ελπίζοντας γι' αυτό κι έκανα να αφήσω να αφήσω το πιάτο μου στο τραπέζι.
- Από που ξεφύτρωσες εσύ...τώρα θα πρέπει να φέρουμε κι άλλη καρέκλα, μου απάντησε για καλημέρα η Κεφαλλονίτικη φιλοξενία προσωποποιημένη !
Έφερα μόνη μου μια καρέκλα, κατάπιαμε το πρωινό μας αμάσητο για να κερδίσουμε χρόνο, βάλαμε τα μαγιό μας όπως - όπως και φύγαμε για να αναζητήσουμε τις καταπληκτικές παραλίες που μας υποσχέθηκαν.
Πρώτη στάση ο Μύρτος, αυτή η ξακουστή παραλία που είδαμε μόνο από ψηλά καθώς τα αυτοκίνητα ήταν παρκαρισμένα μέχρι το βουνό. Έπρεπε λοιπόν να αφήσουμε κι εμείς το δικό μας εκεί και να κατέβουμε 1 ώρα δρόμο με τα πόδια, που στην επιστροφή η ανηφόρα θα το έκανε 3 ώρες με τα τέσσερα.



Μύρτος... πατήστε πάνω στη φωτό και δείτε μέχρι που είχε παρκαρισμένα αυτοκίνητα!

Πήγαμε στη διπλανή παραλία την Αγ. Κυριακή. Τεράστια, με δυό ταβέρνες στις άκρες της. Η αμμουδιά ήταν γεμάτη φύκια και σκουπίδια που είχε ξεβράσει η θάλασσα κι απ' ότι φαινόταν είχε πολλά ακόμα να ξεβράσει. Πλαστικά μπουκάλια και σακούλες ήταν το μενού, αφού ο αφρός από τις φουσκάλες της μπίχλας, μ' έκαναν να μη βουτήξω ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι.
Και μη μου πείτε για πετρώματα που κάνουν τη θάλασσα άσπρη και θολή όταν έχει κύμα όπως στη Λευκάδα... Ούτε κύμα είχε, ούτε άσπρη ήταν, αντιθέτως ήταν λάδι και πανβρώμικη. Βούτηξε ο Λ. και ανεβήκαμε στην μια ταβέρνα να τσιμπήσουμε κάτι μετά από τόσο κολύμπι.
Τι ωραία που φαινόταν από ψηλά... απέραντη, καταγάλανη και ολοκάθαρη παραλία, όπως στις καρτ ποστάλ... μόνο εκεί όμως!
Γυρίσαμε στο σπίτι να ξεκουραστούμε λιγάκι και να ετοιμαστούμε για την πρώτη μας βραδινή έξοδο.
Ο Captain Iglo ήταν εκεί. Μ' έναν ελληνικό καφέ και τσιγάρο, μας υποδέχτηκε λέγοντας "Γιατί ήρθατε τόσο νωρίς;"
Ανέβηκα στο δωμάτιο κι έκανα ένα παγωμένο ντουζάκι να μου φύγουν τα νεύρα. Κατέβηκα για να ζήσω ένα ακόμα ντε ζα βου μπροστά στη σκηνή του Captain να έχει ακινητοποιήσει τον Λ. με τις θανατερές ιστορίες του.
Διέκοψα την ενδιαφέρουσα (;) συζήτηση (;) για να φυγαδέψω τον Λ. στέλνοντας τον για ντους. Τώρα ήταν η σειρά μου να αντιμετωπίσω τη φουρτούνα...
Μου είπε οτι οι γείτονες του είχαν δώσει κάτι μελιτζάνες από το περιβόλι τους και να πάω να πάρω πατάτες και κρεμμύδια για να του μαγειρέψω ( ναι, καλά διαβάσατε) μπριάμ!
Το σαγόνι μου έπεσε στο πάτωμα, τα μάτια μου πετάχτηκαν έξω από το κρανίο και το αίμα μου έπηξε!
Ήταν το τελευταίο χτύπημα.
Ανέβηκα τρέχοντας στο δωμάτιο χωρίς να κάνω χρήση της ευγένειας που μου μάθαιναν οι γονείς μου τόσα χρόνια.
Μπήκα στο μπάνιο και σαν πρωταγωνιστής του Χίτσκοκ, τράβηξα την κουρτίνα που μου αποκάλυψε το τρομοκρατημένο πρόσωπο του Λ.
- Τι έγινε; Τι έκανε πάλι;
- Σκουπίσου, ντύσου, φύγαμε!
Μπήκαμε στ' αμάξι και δεν ανταλλάξαμε κουβέντα μέχρι να φτάσουμε στο κοντινότερο ταξιδιωτικό γραφείο. Αλλάξαμε τα εισιτήρια του πλοίου για την επόμενη μέρα το πρωί.
Καθίσαμε στο λιμάνι και ήπιαμε τον πιο χάλια αλλά ταυτόχρονα τον πιο απολαυστικό καφέ της ζωής μας. Παρατείναμε την απόλαυση της εγκατάλειψης του νησιού, με την χειρότερη πίτσα στο πιο τουριστικό εστιατόριο και γυρίσαμε σπίτι να μαζέψουμε τα πράγματα μας.
Τα ρολά από τα παράθυρα ήταν κατεβασμένα κι έκλειναν απ' έξω το φεγγάρι που καθρεφτιζόταν στη θάλασσα.
Το fish stick ήταν εκεί, στην ίδια θέση που το αφήσαμε και ξεροψηνόταν στην ακτινοβολία της ανοιχτής τηλεόρασης.
Μας κοίταξε με ενοχλημένο ύφος και μας είπε ειρωνικά:
- Πάλι νωρίς γυρίσατε;
Γύρισα την πλάτη κι άρχισα να ανεβαίνω τη σκάλα. Κοντοστάθηκα όταν άκουσα τον Λ. να του λέει οτι θα φύγουμε.
Κι εκείνος; Τι απάντησε;
Όχι, δεν ρώτησε γιατί φεύγουμε, δεν προσπάθησε να μας πείσει για το αντίθετο. Αυτό που είπε ήταν:
- Άντε, να πάτε να ξεκουραστείτε.
Αυτό ήταν, εκεί που άρχιζε να αραιώνει το αίμα μου από το πρώτο πήξιμο, έγινε πάλι μίλκ σέικ!
Μου ήρθε να κατέβω κάτω, να του περάσω την τηλεόραση κολάρο και να ακούγεται ο Χατζηνικολάου από τ' αυτιά του!
Μα την Παναγία, θα τον έκοβα κομμάτια και θα τον πέταγα στο φούρνο με τις μελιτζάνες του. άλλωστε εκείνος είχε προτείνει να του τις μαγειρέψω.
Μου έκοψε τη φόρα ο Λ. που ανέβαινε κι αυτός τη σκάλα.
Το επόμενο πρωί, σηκωθήκαμε απ' το μαύρο χάραμα για να αποφύγουμε να τον συναντήσουμε. Ήμασταν στο λιμάνι δύο ώρες νωρίτερα και όταν πια περάσαμε απέναντι, η Κυλλήνη έμοιαζε ονειρεμένα όμορφη, σωστό Μπαλί.
Τρεις ώρες αργότερα, μας καλωσόριζε η μαμά του Λ. στο εξοχικό τους στο Πόρτο.



Τα κοσμογυρισμένα πόδια μου αραχτά στην Υδρονέτα.

Δύο εβδομάδες τρώγαμε σπιτικό φαγητό (ακόμα και μπριάμ), κάναμε βραδινό μπάνιο, σουλατσάραμε στα σοκάκια των Σπετσών και βουτούσαμε στη θάλασσα από τις αποβάθρες της Ύδρας αφού τα δυό νησάκια μ' ένα καραβάκι από το Πόρτο , είναι ένα τσιγάρο δρόμος.
Ξεπέρασα κι εγώ επιτέλους τον φόβο μου να βουτάω απο τα βράχια, κι έκανα τις πιο εντυπωσιακές καταδύσεις.
Ένας καινούριος φόβος αντικατέστησε τον παλιό...αυτός για τους καπετάνιους!



39 σχόλια:

Ελευθερία Αραβανή είπε...

πολύ ζωντανή η αφήγησή σου...τέλος η Κεφαλλονιά για σένα...να έρχεσαι Λευκάδα...θα σε περιμένουμε..δυστυχώς συμβαίνουν αυτά έστω μια φορά στη ζωή μας...

manetarius είπε...

Καλημεεεεέρα!!
Πολλλλλύ ωραία η Λευκάδα, έχω έρθει 2 φορές και πέρασα φανταστικά. Όσο για την Κεφαλονιά... θα τη σβήσω από το Ιόνιο και θα τη στείλω στο...Ιρακ!

aerostatik είπε...

Επειδή κατάγομαι από την Κεφαλονιά και ξέρω πρόσωπα και συμπεριφορές, σε πιστεύω απόλυτα. Αλλά και συ αθώο πλάσμα, πως ξεκινάς να χρησιμοποιήσεις ξένο σπίτι χωρίς να εξασφαλίσεις ότι είναι άδειο ?
Βέβαια στην περίπτωση αυτή θα σε έπρηζαν οι γείτονες με τη δικαιολογία της προσφοράς διευκολύνσεων.
Για τη μπίχλα με τις επιφανειακές φουσκάλες πάλι δίκιο έχεις. Εμφανίζονται σε όλους τους κλειστούς κόλπους στο Ιόνιο, όχι μόνο στην Κεφαλονιά. θα είχε και ο Μύρτος σίγουρα, ευτυχώς που δεν κατέβηκες με τα πόδια για να κλαις τη μοίρα σου.
Η Κεφαλονιά είναι όμορφη, οι Κεφαλονίτες είναι προβληματικοί.
Ισως χρειαστεί ολόκληρη ανάρτηση κάποτε για να τους περιγράψω...

manetarius είπε...

@aero
Πω πωωω..και το φοβόμουν αυτό όταν έγραφα για την Κεφαλονιά, μήπως θίξω κανέναν από σας!
Αλλά τώρα που μου δίνεις το ελεύθερο... είναι πάρα πολύ αγενείς και αφιλόξενοι. Δεν μας έλεγαν ούτε πως θα πάμε σε μια παραλία...Έχω έναν θείο απο 'κει και επίσης δεν στέλνει ούτε τη φωτό του! Μου είπε μάλιστα οτι αν έχω σκοπό να πάω, να πάρω μαζί και κονσέρβες γιατί είναι τόσο αφιλόξενοι που ούτε να φάω δε θα βρω!
Για το σπίτι, το είχαμε εξασφαλίσει οτι θα ήταν άδειο, αλλιώς δεν θα πηγαίναμε...αλλά είχε και δώρο έκπληξη! 3οο € χαλάσαμε γιο 1 μιση μέρα στο νησί....ακόμα τα κλαίω!
Περιμένω μ' αγωνία την ανάρτηση σου..αν και βγάζω καντήλες όποτε ακούω Κεφαλονιά!
Να χέσω το στρατηγό Κορέλι!

ria είπε...

τόσο καλά πέρασες?

ευτυχώς γιατί δεν το είχα πολύ να κάνω καμιά βόλτα κατά κεφαλονια!

άντε βρε, τι θα έχεις να θυμάσαι και να χτυπάς στη μαμά σου για τις φιλενάδες της???????

φιλιά!

manetarius είπε...

@Ria
Έχετε θράσσος κυρία μου!
Εμ κάνετε διακοπές, εμ κάνετε αναρτήσεις, εμ έρχεστε κι απο δώθε να με δουλέψετε...! Αυτό σηκώνει βεντέτα με κριτικά μασσσαίρια!!!

Sanity Loss Era είπε...

Μπουαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!

manetarius είπε...

@Sanitas...
Πως..;;
Γέλιο είναι αυτό ή κλάμα συμπαράστασης;
Παρακαλώ βοηθήστε με, μη μ' αφήνετε με απορίες..δεν είμαι στα καλά μου τελευταία και θα τα σπάσω όλα εδω μέσααααα!!!!!

Spy είπε...

Παναγίτσα μου!
Αυτές δεν είναι διακοπές.
Υπερπαραγωγή του Στήβεν Κινγκ ήταν.

Σας φοβήθηκε το μάτι μου, τολμώ να πω...

Υ.Γ. Μήπως μπορείτε να βοηθήσετε λιγάκι στο ποστ μου; Τόση ώρα σας φωνάζω... Δεν μ' ακούτε;

thamnos είπε...

Χελλο μανιταράκι μας, ευτυχώς σε δικαίωσε το Πόρτο γιατί αλλιώς θα σε βλέπαμε στις φυλακές της Κέρκυρας μαζί με το Παλιόκωστα.
Κρίμα που έφυγες τόσο γρήγορα και δεν έφαγες τα παϊδάκια της κυρα Τασίας!!!
Εχει κ καλό όμως το στορυ, όποιον δεν γουστάρεις να τον στέλνεις για διακοπές εκει...ο captain θα τον υποδεχθεί περίτρανα!!!

Sanity Loss Era είπε...

Αυτο δε λεγεται απλα γελιο, αυτο λεγεται που φυγε ο πατος με τις βλακειες της μανεταριους!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Ωχ, ωχ, και είχα τη Κεφαλλονιά στο πρόγραμμα για διακοπές το επόμενο ή μεθεπόμενο καλοκαίρι.
Θα μείνω πιστή στη Λευκάδα (σταθερή αξία.
Ευχαριστώ για την ενημέρωση.

roadartist είπε...

χαχα ρε συ μανετ δεν παιζεσαι..
Και ελεγα..θα γκρινιαξει..δε θα γκρινιαξει..να τελικα που μαλιστα αυτη τη φορα ξεπερασες τον εαυτο σου.... Μα βρε παιδι μου τοσο χαλια????
Οντως πανικος απο αμαξια στο μυρτο.. τι ωρα πηγατε?? Κριμα γιατι δεν ειχε και κυματα.. ειναι σπανιο λενε να τη πετυχεις τοσο ηρεμη.. Εμεις παντως θυμαμαι ειχαμε παρκαρει κατω.. Δε θυμαμαι τοσα αμαξια..
Ευχομαι και του χρονου..να πατε καπου καλυτερα! ..

manetarius είπε...

@spy
η αλήθεια είναι οτι ο Στήβεν έχει χτίσει τα εφηβικά μου χρόνια, αλλά ποτέ δεν πίστευα οτι όλα αυτά μπορεί να συμβούν στην πραγματικότητα!!!

@Θάμνε..
Αααα... είχα φάει στην Τασία στην προηγούμενη επίσκεψη στο νησί, οπου έμενα και στο Φισκάρδο... εκτός του ότι μας έπιασε τον κώλο η κυρΤασώ, φάγαμε άρον άρον γιατί βρώμαγε ο τόπος στο λιμανάκι.. πολλά κότερα που έμεναν όλοι μέσα!
Τρομακτικές εμπειρίες μ' έχει κεράσει αυτό το μέρος.. αρχίζω να πιστεύω οτι εκτός από τον λοχαγό Κορέλι, γυρίστηκε και "ο εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες"!!

@Sani
Μάλιστα... δε γτάνει που γελάς... μας βρίζεις κι απο πάνω..τι άλλο θα περάσω φέτος χριστούλη μου!

@Houlk
Δεν τον αλλάζω τον Αγιο Νικήτα και τους εγκρεμνούς με ΤΙΠΟΤΑ!!!
Όσο για την ενημέρωση... υποχρέωση μου!!!

@road
Ααα.. η γκρίνια είναι το δεύτερο μου όνομα!!
Δεν πάτησες την εικονίτσα να δεις μέχρι που είναι παρκαρισμένα; ΧΑΜΟΣ!
Του χρόνου θα πάμε δωδεκάνησα..όσο πιο μακριά από Κεφφαλονιά τόσο το καλύτερο... μη σου πω Αυστραλία!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Αγιε μου Φανούριε. τί έπαθα γυναίκα
Το μανιτάρι να ...θρηνεί κι' εγώ να διπλώνομαι από τα γέλια....
Είσαι αχτύπητ στις περιγαφές σου τις αυτοσαρκαστικές.

Ω ψυχή μου, ποτέ πια με συγγενολόγια και τα ....παρελκόμενά τους...
Ποτέ πια σε πολυδιαφημιζόμενες παραλίες και δη ...full season
Ποτέ πια με....fish sticks....

Εσείς να είστε καλά και έχει η Ελλάδα ομορφιές....

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

spyros1000 είπε...

με λιγα λογια οντως το νησι θα σουμεινει αξεχαστο αλλα διευκρινισε μου κατι...
γιατι δεν πηγαινατε σε ενα ξενοδοχειο και αναγκαστηκατε εσυ και ο λ.(λεωνιδας,λευτερης,λαμπρος,λακης)να μεινετε με τον τρελλο?




ΥΓ.πετυχα το ονομα του συζυγου η να ξαναπροσπαθησω?????

Me:Moir είπε...

Συγχίστηκα πρωινιάτικα...

manetarius είπε...

@γλαροπούλι μου!
Τρομερή επιτυχία αυτό το καλοκαίρι!
Δεν ξεκουραστήκαμε καθόλου, αφού ήμασταν όλη μέρα στους δρόμους για να μη βλέπουμε τη φάτσα του και κάναμε 10 ώρες ταξίδι πήγαιν' έλα για το σ...τόνησο!
Αθήνα και πάλι Αθήνα..τι γλυκιά που μου φαίνεται να 'ξερες!!!

@σπυρο
Γιατί τρέχαμε να φύγουμε όσο πιο μακριά γίνεται απο δαύτον...μπορεί να μας έβρισκε ξανά αν μέναμε στο νησί!!!

Υ.Γ. Το πέτυχες το όνομα..το 2ο είναι!

@me moir
Χα..συγχίστηκε λέει... εγώ να δεις τι έπαθα..!
Περιπέτειες, σου λέει ο άλλος είναι ωραίες! Προτιμούσα να ζήσω μια περιπέτεια στον Αμαζόνιο παρέα με τα κουνούπια, παρά στην Κεφαλονιά παρέα με τον καπετάνιο!

faraona είπε...

πΩ ΠΩ!!!!!
Πως δεν τον εσφαξες κοπελα μου ,πως δεν τον σκοτωσες με κανενα κουζινομαχαιρο?Τι υπομονη εκανες?Πως μπλεξατε ετσι καλε νιοπαντρα παιδια εσεις να χαλατε τη ζαχαρενια σας για τον μακακα.
εμ καλα το λεω εγω ...

ΦΥΛΑΧΤΗΤΕ ΑΠ ΤΟΥΣ ΒΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΥΣ

ΠΑΠΑΠΑ!
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ...ΑΚΟΥ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΕΙΣ ΚΙΟΛΑΣ!!!!

Χριστίνα (lbt) είπε...

μμμμμμμμ! καπταιν iglo με μελιτζάνες στο φούρνο! καλή ιδέα!
θα βλεπεις fisteaks στα ψυγεια των σουπερ μαρκετ και θα παθαίνεις ναυτία ε;
άλλο κακό να μη σας έβρει!

TeddyBoy είπε...

Εγώ πάντως τον εκτιμώ τον Captain Iglo. Μου είχε συμπαρασταθεί στα φοιτητικά μου χρόνια και θα ήταν αχαριστία από μέρους μου να μην του το αναγνωρίσω!

(Μέρα πάρα μέρα, το μεσημεριανό μου ήταν fish sticks και προτηγανισμένες πατάτες. Τσάμπα πράμα, γρήγορο και νόστιμο!)

apos είπε...

Απλά θα προσποιηθώ ότι δεν συνέβη αυτό όλο. Ειλικρινά αδυνατώ να το πιστέψω.
(Μήπως είχε περάσει και τα Στενά του Μαγγελάνου ο ποπάι-ίγκλο;)

apos είπε...

Απλά θα προσποιηθώ ότι δεν συνέβη αυτό όλο. Ειλικρινά αδυνατώ να το πιστέψω.
(Μήπως είχε περάσει και τα Στενά του Μαγγελάνου ο ποπάι-ίγκλο;)

manetarius είπε...

@Apos
Κοίτα, , δε νομίζω οτι είχε ποτέ καμία σχέση με τον Φερδινάνδο, κι έτσι που βαριόταν τη ζωή του ο Captin Iglo, σιγά να μην πέρναγε και τα στενά του.
Όταν ήταν καπετάνιος το καράβι του πήρε φωτιά. Ψάχνανε να τον βρούν και τον ανακάλυψαν να κοιμάται (στη βάρδια του) στην καμπίνα του και να μην έχει πάρει χαμπάρι τίποτα...από τότε δεν βρίσκει δουλειά..όχι οτι έψαξε και ποτέ!
Άστα ... τι τραβάει κι αυτή η γυναίκα του που τον τρέφει... ωπ..εδώ σταματάω γιατί άρχισα το κουτσομπολιό και δεν είναι πρέπον!

καλημέρα είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με spy: "Παναγίτσα μου! Αυτές δεν είναι διακοπές.
Υπερπαραγωγή του Στήβεν Κινγκ ήταν."
Να, κάτι τέτοια συμβαίνουν και μετά το σπιτικό φαγητό, η γλυκειά πεθερά και το οικογενειακό εξοχικο φαντάζουν μέρος εξωτικό κι ονειρεμένο.
Πολλά πολλά φιλιά,
Αναστασία

Sanity Loss Era είπε...

Ας πουμε οτι ο καπετανιος σε καταδιωκει και εδω!! Μουαρχαρχαρχαρ!!

manetarius είπε...

ΣΥΓΓΝΩΜΗΗΗΗ...! μΠΟΡΩ ΝΑ ΕΧΩ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΑΑΣ;;;
Μπέρδεψα τα σχόλια και σε μερικά δεν έχω απαντήσει... εμ κάπτεν ίγκλο είν' αυτός..
Πάμε πάλι απ' την αρχή, λοιπόν:

@faraona
Ήμουν έτοιμη να κάνω μπριάμ με fish stick στο φούρνο αλλά να πάω φυλακή για ένα φαγητό... αν κι εδώ που τα λέμε δε νομίζω να τον έψαχνε κανείς, όλοι τον αποφεύγουν!

@little
Ναι, τα fish sticks τα έκοψα... τώρα παίρνω μπακαλιάρο παστόνε (κεφαλονίτικη προφορά)!

@teddy
Ααα...φυρί- φυρί το πας να στον γνωρίσω τον κυρ Κάπτεν...Πάντως εγώ ήμουνα στο παρα τρ'ιχα να τον πετάξω στον φούρνο και να τον δοκιμάσω αλλά συγκρατήθηκα.. άλλωστε ήταν και μπαγιάτικος!

@Apos
...α.. σου απάντησα εσένα καλέ!

@Αναστασία
Πεθερούλα μου καλή που μαγειρεύει με στοργή!!
Τουλάχιστον έχω κάνει διάνα σε πεθερά.. είναι η καλύτερη!
Φιλάκιαα!

@Sani
Το ήξερα οτι είσαι κακεντρεχής (τώρα την έμαθα τη λέξη αυτή κι είπα να την κάνω πρόβα..ωραία ακούγεται) αλλά τόσο δεν το περίμενα..!
Πότε έχεις τα γενέθλια σου; Λέω να σου παραχωρήσω ένα σπίτι στην κεφαλονιά για εκείνη την ημέρα...:Ρ

Cookie είπε...

Α-χαχαχαχα σόρι που γελάω με τον πόνο σου, αλλά έσκασα στα γέλια!!! Είσαι φοβερή πως τα γράφεις έστω και τσατισμένη :))))

Και όταν είδα τη φωτό με την παραλία ήθελα να πω "αχ τι όμορφο μέρος" αλλά οταν ειδα τα τόσα αυτοκίνητα είπα πως σίγουρα θα είναι μέσα στη βρομιά με τόσους κώλους!! Αααα, και το διαβάζω ύστερα κι διά του στόματος του μανιταριού!!

Πάντως, τα παθήματα να γίνονται μαθήματα, ε;; :))

Φιλάκια πολλάαααααα!!

ΥΓ. Φοβερά σκιτσάκια :)

Sanity Loss Era είπε...

1-8 τα εχω, περασαν! Και μανιταρι τραστ μι το σπιτιτου καπετανιου θα το κανα τοσο μπουρδελο που θα αναγκαζοταν να παει σε ξενοδοχειο! Ακου μπριαμ!!!!!

dazed n' confused είπε...

Μη γκρινιαζεις βρε Μανιταρακι ...

Δες τα θετικα στοιχεια ...

Πως θα διασκεδαζαμε τωρα εμεις με το απολαυστικο γραψιμο σου, αν δεν ειχαν συμβει οοοολα αυτα ???

χε χε ...

Χωρις πλακα τωρα ...
Ολα μες το προγραμμα ειναι ...
Πρωτη φορα πηγατε διακοπες ???
Μη μου πεις οτι δεν ειχατε ποτε "παρατραγουδα" σε καποιο αλλο νησι, σε καποιες αλλες διακοπες ???

;-bbb

P.S.
Αυτο πια με την Κεφαλλονια ειναι κοινο μυστικο ...
Γι'αυτο και ολοι λενε οτι οι Κεφαλλονιτες ειναι τρελλοι ...
Προσπαθουν να ειναι ευγενικοι και να μην τους "στολισουν" με ααααλλα κοσμητικα επιθετα ...
χα χα χα
Κι εγω μια φορα πηγα πριν καμμια 20αρια χρονια και απο τοτε δεν ξανακανα το λαθος ...

ria είπε...

εγώ από κρητική βεντέτα ξέρω! ο ιάσιος είναι κρητικός!!!

οπότε άντε να ξεκινήσουμε καμία. τόσες μέρες στην απραγία (κυριολεκτικά όμως!) έχω βαρεθεί!

με τι λες να αρχίσουμε?

habilis είπε...

!!!
Α ολα και ολα εισαι αδικη με τον καπετάν φουρτούνα ...
Αχ πόσο θα ηθελα να με ταξιδέψουν οι γλαφυρές περιγραφές ιστοριων απο εναν ανθρωπο που εφαγε την θαλασσα με το κουτάλι ...
Ελπίζω οτι καποιες σε γοήτευσαν .
Κάποιοι ναυτικοί βάζουν μπόλικο αλατοπίπερο στις ιστορίες τους και γίνοντε μμμμ πικάντικες.
Τα καλίτερα τα κρατάς για πάρτη σου :-]] .

wilma είπε...

δύο φορές πήγα στην Κεφαλλονιά. αν και είναι όμορφο νησί και ειδικά το Φισκάρδο (δεν είμαι και σίγουρη αλλά έτσι θυμάμαι, ή μήπως ήταν ο Ιταλός που μ'αρεσε) σε πληροφορώ ότι από τη βαρεμάρα έμαθα να πλέκω βελονάκι. Ακόμη μπορώ να κάνω εξαιρετικά κοπανέλια. ή κάτι τέτοιο.

manetarius είπε...

@δαμασκηνιώ!
Εμ.. δε με παίρνει να μη μου γίνει μάθημα το πάθημα.. τι διάολο, τρίτη φορά πήγα! Αλλά όπως είπαμε, δεν ξαναστέλνω ούτε τη φωτογραφία μου!

Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ! :))

@Sani...
Καταρχήν...ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!! Αν μου είχες πει νωρίτερα οτι έχεις τα γενέθλια σου 1/8 θα είχα κανονίσει να έρθεις μαζί μας...! Πολύ με στεναχώρησες. Αν θες όμως, πάντα υπάρχει το επόμενο καλοκαίρι...είσαι να πάμε νε του κάνουμε το σπίτι 18 μποφώρ;

@Ζαλισμένε μου καλέ!
Η αλήθεια είναι οτι είχα παρατράγουδα και στην Ιθάκη που είχα πάει κάποτε, όμως το λάτρεωα το νησί. Το μόνο πρόβλημα μου ήταν ο πρώην (σσσ...μη μας ακούσει ο Λ.) μου που ήταν...λιγο μίλητος... για την ακρίβεια με είχε γραμμένη! Δε βαριέσαι, πλάκα είχε, ήταν οι πιο ήσυχες και ξεκούραστες διακοπές μου!

Υ.Γ. Τρελλοί; Οι ζακυνθινοί είναι τρελλοί (με την καλή έννοια) αυτοί είναι απολίτιστοι!

@Ρια
Αααα... κι ο Λ. είναι κρητικός...
Συμφωνώ με τη βεντέτα... πάντα με ενθουσιάζαν οι παραδόσεις τις Κρήτης...
Με τι θα αρχίσουμε όμως λες ε; Ξέρω οτι έχουν αντιδικίες μεταξύ τους οι νομοί...ο Λ. είναι από το Ρέθυμνο (Πλακιάς) ο Ιάσιος;
Αν είναι από Ελούντα ή Αγ. Νικόλαο δεν πιάνει ...είναι πολιτισμένοι εκεί και δεν ασχολούντε με παλαιϊκά πράγματα!

Απραγία ε; Συνεχίζεις τις σπόντες... καλααααά...
Βεντέτα μεταξύ "Ζακυνθινοπόντιοσμυρνιάς
" και "από που κρατάει η σκούφια η δική σου"...μπορεί να γίνει;

@ μίστερ Χάμπιλ..
επιτέλους επιστρέψατε! Πως τα περάσατε;
Ο καπετάν φουρτούνας ήταν ο πιό βαρετός, όχι μόνο ναυτικός, αλλά και άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ. Το μόνο που μας είπε ήταν υπερβολές που είμαι σίγουρη πως είναι ιστορίες άλλων ναυτικών.. αυτός παιδί μου μέχρι να κουνήσει το ένα πόδι μουχλιάζει τ' άλλο και θα έπιανε καρχαρία...;

manetarius είπε...

@wilma
Εγώ το μόνο που θα μάθαινα με τον ενοχλητικό κάπτεν ήταν μαγείρεμα κι αυτό με στριχνίνη!
Ναι βρε παιδί μου, πολύ βαρετό νησί!!
Θα έρθω μια μέρα να μου μάθεις βελονάκι, έχω ένα δικό μου από τότε που προσπαθούσε η γιαγιά μου η Μαρίκα να με κάνει νοικοκυρά κι εγώ καβαλούσα το ποδίλατο και έτρωγα τα μούτρα μου από τις κόντρες στους χωματόδρομους! Έμαθα να κάνω σούζα πάντως..

Sanity Loss Era είπε...

Ψηθηκα!

(σε περιπτωση που εχεις αμφιβολιες στις ικανοτητες μου να τα ξεμπουρδελευω ολα μπορω να σου φερω συστατικη επιστολη απο γονεις και φιλους)

Daria είπε...

Στην Κεφαλλονιά μόνο μια φορά πέρασα καλά. Τότε που με φιλοξένησαν κεφαλλονίτες φίλοι. Κανά δυόι φορές ακόμα που πήγα ήταν άθλια. Όχι το νησί, οι κεφαλλονίτες. Από τους πθιο αγενείς και αφιλόξενους ανθρώπους που έχω συναντήσει. Οι δεύτεροι ήταν οι Καρπάθιοι αλλά στην Κάρπαθο πήγα πριν αιώνες και τότε ο τουρίστας εκεί ήταν σπάνιο πράγμα.
Άσχετο: Μανιταράκι σπούδασες γραφιστική καλέ; Που και πότε;

manetarius είπε...

@Daria!!!
Καλώς ήρθες πίσω στην πόλη!
Ναι σπούδασα γραφιστική στην ΑΚΤΟ. Τελείωσα τη σχολή το '96!

nikiplos είπε...

καλησπέρα...

πολύ ενδιαφέρουσα άποψή σου... Περιέγραψες τη μέση Ελληνική Τουριστική περιοχή την φουλ σεζόν. Ο κάπταιν και η συμπεριφορά του εξαιρούνται φυσικά...

Γι' αυτό και όταν διακοπεύω, αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, είναι πάντα Σεπτέμβρης να έχουν φύγει οι Ούννοι...

Καραβάκια ή βάρκες δεν πάνε σε αυτές τις παραλίες (με τα σκαλιά και τους παρκαδόρους?)Έτσι πληροφοριακά ρωτάω...
φιλιά

Μουσαφιραίοι...