Τρίτη 29 Απριλίου 2008

Εδώ είμαστε πάλι!

Βρε τα πουλάκια μου ... μαζευτήκαμε πάλι!

Και μόλις πέρασε το Πάσχα, να σου κι ο καλός καιρός!

Τζαααάμπα τα κουβάλαγα τα μπανιερά μου στην εξοχή. Δεινός κολυμβητής. Αρχίζω τα μπάνια μόλις πιάσουν οι πρώτες ζέστες. Παίρνω την πετσετούλα μου, τη στρώνω στην άμμο και ξαπλάρω μέχρι να γίνω τσιτσίρι από τον καυτό ήλιο, χάρη στη πολύ φίλη Τρύπα (του) Όζοντος!
Αφού γυρίσω απ' όλες τις μεριές και ψηθώ ομοιόμορφα (σαν το αρνάκι) εκει που αρχίζει η πέτσα να ξεροψήνεται (και χωρίς λαδορίγανη παρακαλώ) , σηκώνομαι και βουτάω στη θάλασσα.
Η διαδικασία έχει ως εξής:
α) Το πρώτο μισάωρο στέκομαι με το κυματάκι μέχρι τον αστράγαλο (πράγμα αρκετά θαρραλέο, αν σκεφτείς οτι μερικοί αρχίζουν από το μεγάλο δάχτυλο ! Οι φίλοι με φωνάζουν Καπετάν Αντρέα Ζέπο!)

β) Το επόμενο μισάωρο κάνω φιλότιμες προσπάθειες να ξεπεράσω το γόνατο (είναι κι αυτά τ' αθριτικά...άτιμο πράμα)

γ) Όταν δε, φτάσω στα μπουτάκια... είναι σα να μπήκα!

δ) Αφού περάσουν άλλες 2 ωρίτσες (στο νερό) για να βραχεί και η κάτω κοιλιακή χώρα (μιλάμε πάντα με επιστημονικούς όρους σ' αυτό το blog γιατί πάνω απ' όλα υπάρχει ένα επίπεδο) προχωράμε με περίσσια αντρωσύνη προς το στέρνο, που γύμναζα στα ...σχολικά μου χρόνια για την παρέλαση (μέσα η κοιλιά, έξω το στήθος...εδώ που τα λέμε, όλοι αυτό κάνουν στη παραλία και τελικά αρχίζω να καταλαβαίνω που μου χρησιμεύει το σχολείο..)!

στ) Ε! τώρα βρέχω λιγάκι και την πλάτη και είμαι σχεδόν έτοιμη να βουτήξω!

ε) Και ναι, μετά από 4 ώρες και 48 λεπτά ακριβώς, βουτάω ....όχι το κεφάλι, είμαστε και μεγάλοι άνθρωποι, και καλοκαιριάτικα να πάθω κανένα εγκεφαλικό ... να παραγγέλνω μοχίτο το βράδυ στα bars με στραβομένο στόμα...δεν είναι ούτε in ούτε σικ!

ζ) Γέρνω το κεφάλι αργά -αργά πίσω, ετσι ώστε να βραχεί το μαλλί πρώτα και να πάρω και την κρυάδα. Μετά βουτάω το προσωπάκι μου για να τσιτώσει το δερματάκι και να νιώσω παιδούλα ξανά, και μετά, και πάντα αφού φορέσω τη μάσκα με τον αναπνευστήρα μου, βάζω και το κεφάλι! Πάντα όταν δεν έχω πάει κομμωτήριο γιατι αν έχω πάει, φοράω αυτό το ωραίο ροζ σκουφάκι με τα λέπια (μου το είχε κάνει δώρο μια φιλενάδα από την Αιδηψό) και δεν έχω πρόβλημα να χαλάσω την κούπ. Μετά το βγάζω, τινάζω με χάρη, πίσω το κεφάλι κι είμαι έτοιμη για την βραδυνή μου έξοδο!

Όπως βλέπετε, ακόμα και μια βουτιά στο παγωμένο πέλαγος, δεν είναι απολύτως τίποτα για ένα δελφινάκι (όπως έλεγε η θεία Ελένη όταν μου μάθαινε κολύμπι) σαν κι εμένα!
Ένα θα σας πω, ο Τζόνι Βαϊζμίλλερ, άφησε τον πρωταθλητισμό για να υποδυθεί τον Ταρζάν, όταν έμαθε οτι κάπου στην Ελλάδα υπάρχει μια κολυμβήτρια που είναι και ταρζάν και τσίτα μαζί... εε.. εννοώ που είναι και δελφίνι και γοργόνα μαζί.

Πρίν / Μετά

Όσο για τον άλλον, αυτόν καλέ τον Αυστραλό, τον Ίαν Θόρπ τον κρατάνε οι προπονητές του μακριά από τα μέσα ενημέρωσης και τον τύπο, μη μάθει για τις επιδόσεις μου και ...του κοπούν τα πόδια!


Μετά από ένα τριήμερο φούλ στο κοκορέτσι και τα αυγά (Τουρκίας), βλέπουμε τις παρενέργειες της χοληστερίνης στον (όχι και τόσο) ανθρώπινο οργανισμό.

Αν έχετε να συμπληρώσετε κι εσείς άλλα συμπτώματα, θα σας ήμουν ευγνώμων, καθώς τελειώνω την συγγραφή του τρίτου ιατρικού τόμου κατά της εντεροποίησης του συκωτιού, έργο που πρόκειται να εκδοθεί από τις εκδόσεις "κακέκτυπο" αν και είχα και μια διόλου κακή προσφορά από τις εκδόσεις "αυτό κι όχι το άλλο".


Λαλα λα λα λα λαααααααα ...!!!!
Σάββατο 19 Απριλίου 2008

"Όλα τελικά ξαναγυρνάν σε μας"

Πρόσκληση (πάλι παίζεις;; δε σου είπα να μαζευτείς;) από ιφιγένεια.

1. Διαλέγεις όσα τραγούδια θέλεις από έναν καλλιτέχνη, άντρα ή γυναίκα, έλληνα ή ξένο, οποιουδήποτε ρεπερτορίου.
2. Σκέφτεσαι μια μικρή ιστορία. 10-20 γραμμές είναι αρκετές, αλλά μέχρι όσο θες.
3. Εντάσσεις μες στην ιστορία σου στίχους από αυτά τα τραγούδια και τους επισημαίνεις ώστε να καταλαβαίνουμε ποιοι είναι.
4. Αν μπορείς συνοδεύεις την ανάρτησή σου με τους ανάλογους ήχους.
5. Καλείς κι άλλους να σου πουν τη δικιά τους Μουσική Ιστοριούλα.


Αυτή τη φορά έκανα το παιχνίδι...θλίψη!

...ήθελε να περάσει ο καιρός, να χαθεί και να κλείσουν οι πληγές του. Στο μυαλό του η ίδια πάντα σκέψη :Δεν υπάρχει χαμένος καιρός δεν υπάρχει.

Φώναξε μ' όλη του τη δύναμη αν υπάρχει Θεός και που πάνε οι ώρες που σκοτώνουμε ...μια απάντηση του ήρθε από το πουθενά
- ..επιζούν ένας θεός εκβιαστής τις συγκεντρώνει
- και τι τις κάνει;
- Όμηρους τις κρατάει ώσπου τα λύτρα που ζητάει από μας να πληρωθούν.
- Κι εμείς;
- Πληρώνουμε.
- Και όλα τελικά ξαναγυρνάν σε μας;
- Όλα!

Και τότε έπεσε στα γόνατα και έκλαψε, έκλαψε μα ..."τα δάκρυα σαν στεγνώσουν δεν πεθαίνουν", και ξάφνου ήρθε μια μορφή, απόκοσμη..όχι να τον τρομάξει, να του μιλήσει ήθελε και να του πει : "δεν πεθαίνουν κι η θλίψη που σκορπάνε επιζεί" και του 'δειξε, στο βάθος ...

- ...σε δίχτυα αόρατα νεράιδες τη μαζεύουν και περιμένουν την επόμενη αφορμή"
- Γιατί;
- Έτσι κι' αλλιώς θα 'ρθει!
- Μα πες μου, ποιά θα 'ναι η αφορμή;
- Οι χαμένοι φίλοι
κι οι χαμένοι εχθροί
τα παλιά παιχνίδια
κι η καινούρια σιωπή
Τα ταξίδια που ακυρώθηκαν
Τα γλέντια που αναβλήθηκαν
Οι ελπίδες που διαλύθηκαν
Τα λόγια που αγνοήθηκαν

Όλα τελικά, όλα
όλα τελικά ξαναγυρνάν σ' εμάς

-------------------------------
"Όλα τελικά ξαναγυρνάν σε 'μας"
Στίχοι-μουσική: Γιάννης Αγγελάκας
-----------------------------------------


Ποιός θέλει να παίξει; Όλοι οι καλοί χωράνε! Και τα δαμάσκηνα ειδικά!
Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Мы будем всеми иммигрантами *

Έφαγα μια φρίκη χθες το βράδυ με τους νόμους της Ελλάδας για τους μετανάστες ...

Δεν μπορεί να γίνει Έλληνας υπήκοος ένας μετανάστης, αν δεν έχει μείνει τουλάχιστον 10 χρόνια στην Ελλάδα χωρίς να πάει ούτε μια φορά στην πατρίδα του. Εδώ που τα λέμε βέβαια ποιός λογικός άνθρωπος θέλει να πάρει την Ελληνική υπηκοότητα, τη στιγμή που ακόμα κι εμείς σκεφτόμαστε να την αλλάξουμε;

Πρέπει να πληρώνουν κάθε 1 με 2 χρόνια για ανανέωση της άδειας παραμονής, 1500 € το λιγότερο, με απαραίτητη προϋπόθεση να έχουν 300 ένσημα και πάνω από 5.000 € ετήσιο εισόδημα!

Και σε ρωτάω, που να τα βρεί ο μετανάστης όλα αυτά τα λεφτά, τη στιγμή που με δυσκολία βρίσκει δουλειά πόσο μάλλον και με ασφάλιση;

Μια γνωστή μου από το Μαυροβούνιο μου άνοιξε χθες βράδυ την καρδιά της.
Πως να ζήσει με 500 € που κερδίζει από τα σπίτια που καθαρίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ, και με ενοίκιο 360 € ;

Είμαι έξαλη με την αλητεία των κυβερνόντων.

Θα μου πεις, εδώ δεν μεριμνούν για τους ίδιους τους Έλληνες, θα νοιαστούν για τους μετανάστες, τη στιγμή μάλιστα που κάτι Γεωργιάδηδες και κάτι Πλεύρηδες έχουν περίοπτη θέση στην Ελληνική κοινωνία;

Και ναι αγαπητοί, μ' αυτή την κατρακύλα που έχει πάρει το Ελληνικό κράτος...δεν θέλω να σας τρομάξω, αλλά σε λίγο καιρό θα..
(*)

Για δείτε εδώ, τι έχουν κάνει για την Ελλάδα οι μετανάστες κι εδώ, κι εδώ τι κάνουμε εμείς γι' αυτούς!


Με τις υγείες μας...




Παρασκευή 11 Απριλίου 2008

Με ξαναφωνάξαν για παιχνίδι...

Πριν αρχίσετε να φωνάζετε να σταματήσω τα παιχνίδια και να μαζευτώ σπίτι μου γιατί σουρουπώνει, να σας πω οτι ο ηθικός αυτουργός είναι η Ιφιγένεια που με κάλεσε να παίξω...ξανά!

Εγώ, όπως όλοι καταλαβαίνετε, καθόλου δεν θέλω, αλλά με τράβαγε, κι εγώ έκλαιγα, και με ξανατράβαγε, κι εγώ ξαναέκλαιγα κι έλεγα τραβάτε με κι ας κλαίω, και τελικά με έπεισε, δεν ήθελα και να τη στεναχωρήσω ...ε, να μην τα πολυλογώ (γιατί δε μ΄αρέσει κιόλας) είπα θα παίξω και παίζω!

Καθίστε αναπαυτικά γιατί αρχίζουμε.

Όνομα:
Αμανίτα, Μανιταρού, Μανιταράκι, Μουσκάρια.. (γυρνάω σε όλα!)

Γενέθλια:
Τον Φεβρουάριο 1821...ωχ παρασύρθηκα 1976!

Ζώδιο:
Μπαρμπα-Γιάννης Κανατάς (και υδροχόος μπορείς να το πείς)

Χρώμα μαλλιών:
κάστανα κάστανα!

Χρώμα ματιών:
κάστανα κάστανα!

Έχεις ερωτευτεί ποτέ?
Πότε;

Είδος μουσικής που ακούς:
Τα 'παμε από βαρύ ρεμπέτικο μέχρι (όχι όπερα ποτέ!) βαριά ελεκτρόνικα!

Αγαπημένος Χαρακτήρας Disney/Warner Bross:
Ο Ντάφι, γιατί είναι βλακέντιος, κάνει ηλίθια αστεία και είναι φοβερά ενοχλητικός ...ένας σωστός επαναστάτης!

Ποιος φίλος/φίλη σου μένει πιο μακριά?
Η Φαίδρα η Αμερικάνα μπιζνεσγούμαν, ο Βιττόριο ο Ιταλός μαφιόζος και η Μαρία...η Καλυβιώτισσα μαμά!

Πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μόλις ξυπνήσεις:
Άντε πάλι τα ίδια...πότε θα φτάσει η Παρασκευή;

Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι:
Μμμμ για να δούμε...έχω πάντα μαζί μου το μυαλό μου...αλλά δεν μπορώ να πω οτι δεν το αποχωρίζομαι ποτέ...μέχρι πότε μπορώ να απαντήσω;

Τί έχεις στον τοίχο σου?
Στόκο...

Τί έχεις κάτω απ’ το κρεβάτι σου?
Τιιι...μαμά που βρέθηκες εσύ εδώ;;; Εντάξει, το παραδέχομαι.. έχω καιρό να καθαρίσω!

Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τί θα έκανες?
Πάλι ξέχασα το βάζο στην κατάψυξη !

Αγαπημένος αριθμός:
1.458.796.532.547.896.541.336.744

Αγαπημένο όνομα:
Σαββίνα ...και όΧΙ δεν αστειεύομαι!

Τα χόμπι σου:
Τον τελευταίο καιρο; Να απαντάω σε προσκλήσεις blogoπαίχνιδων!

Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα?
...στο αψηλότερο βουνοοοό...

Μια ευχή για το μέλλον:
Υγεία και τρελή χαρά!!

Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποια εποχή θα πήγαινες?
Ααααχ θα ήθελα πολύ να ταξιδέψω στην εποχή του μεσοπολέμου και να ακούω αυτή την υπέροχη τζαζ μουσική..!

Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου:
Τον Λ. γιατί έτσι και τον πάρει ο ύπνος...καήκαμε!

Αγαπημένο λουλούδι:
Δεν έχω αγαπημένο λουλούδι (όλα ωραία δεν είναι;), αλλά μπορώ να σου πω ένα που ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ και το βρίσκω παντού... το γεράνι!

Αγαπημένη παλιά σειρά:
Το μινόρε της αυγής...

Αγαπημένη ταινία:
Χαρτοπαίχτρα...Βλαχοπούλου όΛΕ!

Αγαπημένο τραγούδι:
Αχ, μωρέ είναι αυτό που πάει κάπως έτσι: λαϊ λαλαλαϊ λαλα λα λα λαϊ...

Aγαπημένο βιβλίο:
"Τρεις άντρες σε μια βάρκα" Τζερόμ-Τζερόμ

Αγαπημένο ζώο:

Αγαπημένο ρούχο:
Τζιν (τόνικ) και ...μαγιό!

Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα:
Φλωρινιώτης...κοπήκατε; Εντάξει, θα σοβαρευτώ : Specials, Class, Sex Pistols, Depece Mode, REM, Rage Against The Machine, Bithikotsis (the best) ...

Αγαπημένο χρώμα:
Κιτρινοπρασινοροζουλοκεραμυδοκυπαρισσί... έβλεπα γκαλερί Μιραράκη!

Αγαπημένο φαγητό:
ΜΑκΑρΟνΙΑ - μΑΚαΡΟνια - ΜαΚΑρΟνιΑ

Με ποιον χαρακτήρα από cartoon (Disney, WB, comics) ταυτίζεσαι?
Με το Κογιότ! Όλο κάτι κηνυγάω αλλά ποτέ δεν μου κάθεται!

Κακή συνήθεια:
Τρώω κι ας μην πεινάω, φτάνει να βρεθεί φαϊ μπροστά μου!

Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει:
Είμαι μια χωρατατζού...τζου τζου τζου τζου τζου τζου τζου!

Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει:
Γκρίνια γκρίνια γκρίνια...

Συνηθισμένη ατάκα:
...Η μανιφακτούρα επαναστατικοποιεί αυτόν τον τρόπο της ατομικής εργασίας απ' τη βάση της και χτυπάει στη ρίζα την ατομική εργατική δύναμη (αθάνατε Μάρξ...).

Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις, αν δεν έκανες αυτήν που κάνεις τώρα:
Να είχα, λέει, μια βάρκα σ' ένα νησάκι και να ψάρευα μαρίδα...

Μεγαλύτερος φόβος:
Θάνατος ...των άλλων γιατί εγώ είμαι ο Highlander!

Η καλύτερη pizza:
Hut

Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι…:
τα καλύτερα!!!

Είμαι καλά γιατρέ μου;


Επόμενος για ψυχανάλυσηηη ... και τζάμπα παρακαλώ. Προσκαλώ όλους εσάς εκεί έξω να την κάνετε, όχι να την "κάνετε", να την κάνετε... lockheart, lucha, yellow kid είσαστε μόνο η αρχή!!!!


Αναβάθμηση : Στην ερώτηση που έθεσε η λούτσα, τι θα ήθελα είμαι αν δεν ήμουν αυτό που είμαι, απαντώ : Γλάρος!

Τρίτη 8 Απριλίου 2008

Χαζό παιδί χαρά γεμάτο!

Ναι για 'μένα λένε! Κι άλλο παιχνίδι. Θέλω να ξαποστάσω και δε μ' αφήνουν!
Ένα δαμάσκηνο (άκου τώρα) που όχι μόνο μιλάει αλλά γράφει κιόλας (πάει, έχει γεμίσει ο κόσμος μεταλλαγμένα) με προσκάλεσε στο παιχνίδι των παπουτσιών.

Να αναρτήσω "λέει" τα αγαπημένα μου παπούτσια.

Σύμφωνοι λοιπόν, θα γίνει όπως το ζήτησες (δεν πάω κόντρα σε μεταλλαγμένα δαμάσκηνα, ξέρεις τι μπορεί να σου κάνουν; ουουου μεγάλη ζημιά)!
Α ... κι επειδή έχω πάρα πολλά αγαπημένα παπούτσια (όλα σαν παιδιά μου) θα περιοριστώ σ΄αυτά που φοράω πιο πολύ γιατί αν τα βάλω όλα ...αυτό δεν θα είναι ανάρτηση σε blog αλλά σεντόνια δεμένα μεταξύ τους για απόδραση από τη "στενή" (αχ τι μου θύμισες, τι να κάνει κι αυτή η ψυχή ο Ρωχάμης;)

Να λοιπόν μερικά υποδήματα βεβαίως-βεβαίως:


Τα "γοβάκια" μου (γουίν τσούν ... ιιιιιααα!)




Τα all starάκια μου (αστέρι η δικιά σου)



Τα αθλητικάκια μου
(ναι παίζω και ποδόσφαιρο, όχι απαραίτητα με μπάλα)



... και αυτά που δεν τα αλλάζω με τίποτα,
χειμώνα- καλοκαίρι και είναι τα πιο άνετα,
ξυποληταρίααααα.....!

Συγχωρέστε μου το άφιαχτο και άνευ πεντικιούρ και βερνικιού νυχάκι, αλλά πάλι καλά να λέτε που το βλέπετε ... καθαρό! Κι αυτό για τις ανάγκες της φωτογράφησης, τώρα το άλλο Σάββατο θα πλυθεί ξανά που έχουμε γιορτή στο πατρικό μου στην ... Ψυτάλλεια!


Σάββατο 5 Απριλίου 2008

Ένας φόνος ...



















Θέατρο "Φούρνος"
Μαυρομιχάλη 168 Αθήνα
Τηλ. 210 6460748
Από 03 Απριλίου μέχρι 31 Μαίου
Πέμπτη εώς Κυριακή 9.15 μμ
Τιμή εισητηρίου: 17 € (ολόκληρο)
12 € (φοιτητικό)


Υ.Γ. Μην το χάσετε!!!



Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

Αφιερωμένο...

Λου μου ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!!

Σου αφιερώνω αυτό το videάκι και ...


σου εύχομαι να είσαι πάντα ευτυχισμένος και στα χαστούκια της ζωής θα είμαι πάντα δίπλα σου!


Τρίτη 1 Απριλίου 2008

Jules Dassin

(18.12.1911 - 31.03.2008)

Μουσαφιραίοι...