Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Out of order...


Ένα μικρό προβληματάκι στον αυχένα θα με αφήσει στον "πάγκο" για 10 μέρες.
Συντρόφια συνεχίστε τον αγώνα για το ελεύθερο bloging !!!
("άρρωστη" είμαι, ότι θέλω λέω)!

Υ.Γ. Στον πάγκο είπα, δε σημαίνει όμως οτι δεν θα σας παρακολουθώ... το νού σας!


Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Παιχνίδι ΛΟλ!

Ουφ! Έχω λιώσει τις σαγιονάρες μου (αρνούμαι να βάλω κάλτσα και κλειστό παπούτσι ακόμα) τόση ώρα που τριγυρνάω στη γειτονιά να μαζέψω λεξούλες φίλων και να τις κάνω παράγραφο.
Κουραστικό παιχνίδι τούτο που με κάλεσε ο ντανταϊστής Yellow αλλά τα 'χουμε πει... όπου παιχνίδι και χαρά η βασίλω πρώτη! Άσε που έχω πάρει μερικά κιλάκια και ήταν ευκαιρία η βόλτα, μπας και πέσει λίγο η μπάκα από τις καλοκαιρινές μπιρίτσες και τα παγωτά.
Αυτά που πρέπει να κάνεις, μου είπε ο yellow και τα λέω κι εγώ σε σας, είναι τα παρακάτω:
Α. Η επιλογή της κάθε φράσης από τον κάθε μπλόγκερ να μην ξεπερνά τις τρεις λέξεις και να επιλέγεται από τους χρήστες με όσο το δυνατόν τυχαίο copy/paste.
Β. Δεν έχει σημασία αν στο τέλος η πρόταση ή η παράγραφος βγάζει νόημα. Αυτό είναι και η πλάκα! Αποφύγετε να "ωραιοποιήσετε" το αποτέλεσμα, και αφήστε την ως έχει.
Γ. Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε φράσεις απο ήδη επιλεγμένους μπλόγκερ.


Η πρόταση του yellow: "... όπως η παλλόμενη καρδιά μια δημόσια εκδήλωση χάνεται η Ερμού αναρχικούς από στημένα κανάλια Κράμερ εναντίον Κράμερ..."

Και να λοιπόν τι βγήκε από την επιλογή μου...άντε να βγάλεις άκρη τώρα!

διαφέρουν σε τίποτα από όλους εμάς. Έχουν μόνο μια ιδιαιτερότητα:δεν θέλουν λέγονται "μεγάλα όμορφα μάτια" και συζητούσαμε διάφορα κλαίμε, να μιλάμε πολύ, να λέμε ψέμματα αλλά έχουμε και καλά χαρακτηριστικά πολύ καλή ιδέα για θέμα -τα στερεότυπα (ειδικά τα εθνικά)- και μιας και είναι ένα από τα θέματα που διαβάζω αυτή τη στιγμή τίποτα που να είναι ασυζήτητο και που να μην είναι επομένως αμφίβολο, δεν είχα των περιπτώσεων να το παίξω προφήτης, άλλα έτσι όπως πάει, είναι

Ούγκ!

Χα χα..μου θύμισε την περιγραφή του Εξαρχάκου στο προηγούμενο πόστ μου!
Θα μπορούσε βέβαια να είναι και μια από τις δικές μου περιγραφές, αφού πάντα έχω πολλές άχρηστες πληροφορίες στο κεφάλι μου και προσπαθώντας να τις μεταφέρω..βιάζομαι τόσο πολύ που το αποτέλεσμα μοιάζει πολύ με το παραπάνω, αν και τελικά πιστεύω οτι είναι πολύ χειρότερο απ' αυτό!

Μετά από πολλών ημερών auditions και εξονυχιστικό casting καταλήξαμε εγώ και το προσωπικό μου (εγώ δηλαδή, απλώς είναι η ..πολλαπλή μου προσωπικότητα που με ξεγελάει καμιά φορά) στους παρακάτω blogers, από τους οποίους και τσιμπήσαμε τις φράσεις.

Αρχίζουμε λοιπόν με:

Τον Κώστα! Μπράβο αγαπητέ, πήρατε τον πρώτο ανδρικό ρόλο χάρη στον ποιητικό σας οίστρο, στο σίριαλ "Τα μανιτάρια τρελάθηκαν"!
Την Κωνσταντινιά! Συγχαρητήρια είστε η καλύτερη επιλογή πρωταγωνίστριας των τελευταίων χρόνων!
Το Δαμασκηνάκι, που ακόμα είναι μικρό αλλά πρόκειται να λάμψει στο σανίδι μόλις "ωριμάσει"!
Στην Little γιατι θα δείχνουν ωραία στην οθόνη τα μεγάλα όμορφα μάτια της, και θα τραβήξει κόσμο όσο να το κάνεις, να κόψουμε και κάνα εισιτήριο..
Και τέλος, τον φιλόσοφο, τον ασφαλιστή, τον μανιταρομαζώχτη, τον Μέγα Επίκουρο- Βαγγέλη που του εδώσαμαν τον ρόλο του γκεστ στάρ γιατί είναι υπεράνω χρημάτων (έτσι είναι τα καλά αφεντικά κύριοι) και γιατί κι εμείς είμαστε υπερκάτω και διαθέτουμε ένα πολύ μικρό μπάτζετ που λένε και στο χωριό μου, για το cast.
Καλό κουράγιο, καλή τύχη και ...τι που πάτε...πάρτε από μια ψάθα και αρχίζουμε πρόβες πάραυτα!

Κοινώς...στην ψάθα θα πεθάνουμε όλοι!



Υ.Γ. Σε περίπτωση που δεν καταλάβατε, εσείς οι ηθοποιοί είστε καλεσμένοι να συνεχίσετε το παιχνίδι.

Με εκτίμηση
Ο σκηνοθέτης (εγώ δηλαδή πάλι)


Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Πες τα ρε Χρόνη

Βρε τι έχουμε πάθει με τα παιχνίδια ακόμα δεν μαζευτήκαμε καλά καλά! Τι να γίνει όμως ένεκα (πολύ πλάκα έχει αυτή η μικρή λεξούλα...πολύ μαγκιά ε;) που είμαι ευγενικός και καλόκαρδος άνθρωπος και δεν μπορώ να πω όχι σε προσκλήσεις!

Όχι που πετάω τη σκούφια (του σέφ) μου για παιχνίδια!

Μου ζήτησαν, το λοιπόν, ο κύριος lockheart (αμπαροκάρδης στην πιάτσα) και η κυρία little να τους δείξω βιντεάκια που με συγκινούν... Εγώ πάλι, που είμαι ευσυγκίνητη, θα μπορούσα να ανεβάσω από το Κράμερ εναντίον Κράμερ μέχρι την απονομή των Μad βραβείων στην ταλαιπωρημένη Μπρίτνεϊ.

Όχι όμως, αυτή τη φορά θα σταθώ στο ύψος μου και θα φανώ σκληρή όπως ήμουν στα παιδικά μου χρόνια...τότε που βούταγα τα άλλα παιδάκια απ' το μαλλί και τα 'φερνα τρεις σβούρες έτσι κι άγγιζαν εμένα και τον μεγαλύτερο αδερφό μου. Τότε που μπορούσα να θυσιάσω και το πιο γευστικό παγωτό στην προοπτική ενός γερού καυγά με τα πάλης!

Πάλι πλατειάζω όμως και φαντάζομαι θα βιάζεστε να πάτε και σ' άλλα blogs...

Πάμε παιδιααά!

1ο βιντεάκι που με συγκινεί είναι αυτό:





..τι γιατί καλέ...δεν είδατε την απόγνωση στο πρόσωπο του δόλιου του Λογοθέτη;


2ο συγκινητικό βιντεάκι για μένα, είναι αυτό



...μου θυμίζει την αγαπημένη μου γιαγιά που ήταν μοδίστρα και άκουγε ότι ήθελες. Πέρναγα πολλές ώρες στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς. Την ώρα που εκείνη έραβε και κεντούσε, εγώ με τον παππού αλωνίζαμε στην κουζίνα, φτιάχναμε μακαρόνια του παστίτσιου με μπόλικο βούτυρο και τριμμένο τυρί, κι επειδή αυτά τα χοντρά μακαρόνια είναι πολύ ατίθασα και δεν μπορείς να τα τσακώσεις πολύ εύκολα... τα κάναμε όλα λίμπα! Μετά για ντιζέρτ (ε; ) φτιάχναμε τσάι του βουνού και βουτούσαμε παξιμάδι ...


3ο ..



...γιατί όταν ήμουν πωλήτρια και μου κάναν ηλίθιες ερωτήσεις, έφτασα πολλές φορές στο σημείο να απαντήσω όπως ο Βουτσάς αλλά δεν το έκανα ποτέ! Τώρα που δεν είμαι πια στον χώρο... είναι το μόνο πράγμα για το οποίο μετανιώνω που δεν έκανα!


Τέλος και για να σοβαρευτούμε και λιγάκι, αυτό είναι ακόμα ένα βιντεάκι που με συγκινεί, με τη διαφορά οτι δεν θα σας πω τον λόγο. Πάντως δεν έμαθα ποτέ να σφυράω "σύρμα"..!




Άιντε ντε...γρήγορα στο μπλόγκ σας να ανεβάσετε τα βιντεάκια σας...μπρος μπρός!


Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Οι 3 ευχές...


Τι σου είναι αυτά τα τζίνια βρε παιδί μου. Σου εμφανίζονται απο 'κει που δεν τα περιμένεις!
Να, χθες βράδυ εκεί που καθόμουν εμφανίστηκε ένα από δαύτα και μου είπε να κάνω 3 ευχές.
Ενθουσιασμένη φώναξα : ΑΓΑΠΗ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΛΕΦΤΑΑΑ!!!
- όΟΟΟΟοοχι, μου είπε το τζίνι κουνώντας μου το δαχτυλάκι του με ευχαρίστηση. Θα κάνεις μεν 3 ευχές αλλά η μια μόνο θα είναι για σένα.
man. - Κι οι άλλες; Οι άλλες για ποιόν θα είναι ρε κύριος;
Τζιν. - Η μια για τους φίλους κι η άλλη για τους εχθρούς.
man. - Τιιιι....; Πας καλά ρε τζίνιους ή η παραμονή σου τόσα χρόνια στο λυχνάρι σε κατάντησε να λες τέτοιες αηδίες; Και γιατί να ευχηθώ κάτι για τους εχθρούς μου; Εγώ ήξερα οτι κι οι 3 ευχές ήταν για μένα!
Τζιν. - Αααα...εκσυγχρονισμός καλή μου manetarius και άντε τελείωνε γιατί έχω να πάω κι αλλού ... δεν είμαι για να καθυστερώ!
man. - Καλά ντε... να κεράσω ένα μεζεδάκι;
Τζιν. - Άντε ένα μεζεδάκι θα το πάρω... τόσο καιρό εκεί μέσα λύσσαξα..
man. - Κι ένα ρακάκι θα το πιείς..!
Τζιν. - όοοοχι όχ....
man. - Aααα...δεν έχει όχι, σε σπίτι Κρητικού και θα μας προσβάλλεις έτσι..!;
Μ' αυτά και μ' αυτά πότισα τον Τζίνιους με κρητικό ρακάκι του βγαλα κει λίγο ανθότυρο Μερωνιανό και ... κατάφερα να αλλάξω λίγο τους κανόνες του παιχνιδιού!
Πιο πολλές ευχές για μένα και τους φίλους μου, άντε μια και για τους εχθρούς μου (τρέμετε καθάρματα).

Εύχομαι για μένα...

1. Να καταφέρω επιτέλους να γίνω αφεντικό του εαυτού μου















2. Να απελευθερωθώ από τους φόβους που έχω στο κεφάλι μου











3. Να είμαι ευτυχισμένη και ...χαλαρή













4. Όλη μου η ζωή να είναι σαν διακοπές












5. Να μη σταματήσω ποτέ να χαμογελάω ότι κι αν μου συμβαίνει







6. Να εξαφανιστεί από τα αγαπημένα μου φαγητά αυτή η ρημάδα η χοληστερίνη


7. Να τρώω σοκολάτα και ν' αδυνατίζω







8. Α.. και υγεία πάνω απ' όλα, μην ξεχνιόμαστε








Για τους φίλους ευχήθηκα όλα τα παραπάνω και άφησα τη λίστα ανοιχτή για οτιδήποτε θέλουν να συμπληρώσουν (τσάμπα τον μέθυσα τον Τζίνι;)


Για τους εχθρούς ευχήθηκα να έχουν το νου τους καθώς και καλά αντανακλαστικά!!!

Πάντα τέτοια!


Υ.Γ. Τώρα που το ξαναδιαβάζω βλέπω οτι ξέχασα να ευχηθώ για οικονομική ευημερία...φτού!

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

Pastitsio ...



Αυτό το Σ/Κ είστε όλοι καλεσμένοι στην πισίνα των γειτόνων να φάμε παστίτσιο!!!


Προσοχή ... μη δαγκώσετε κανα πόδι!


Παστίτσιο spitiko ή χομ μέιντ για τους ξενόγλωσσους!



Άντε και καλές ... μπουκιές!!!!



ΟυουουουυοΙΙιιιιιιιιιι...!


Υ. Γ. Συγχωρέστε με για την άρπα κόλα photoshop δουλειά αλλά έγινε ανάμεσα σε έκδοση τιμολογίων !
Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Σ/Κ στην Καραβαϊκή..

Μετά από τις ξεκούραστες διακοπές στην όμορφη (...;;;) Κεφαλονιά, είπαμε να πάμε να ξαναξεκουραστούμε στην Καραβαϊκή. Εκεί διαθέτομεν ένα έκτακτο εξοχικό σπιτάκι που μας φιλοξενεί κυρίως τα Σαββατοκύριακα του χειμώνα καθότι (τουλάχιστον από την μεριά που είναι το σπίτι μας) δεν φημίζεται για τις ωραίες παραλίες της. Είπαμε λοιπόν μιας και οι λατρευτοί γονείς ήταν εκεί όλον τον Αύγουστο και μαστόρευαν, να πάμε να δώσουμε ένα χεράκι βοηθείας.

Για τον Λου ήταν όντως ένα χεράκι αφού το άλλο είναι πιασμένο και μονίμως πασαλειμμένο με γνωστή καταπραϊντική κρέμα (διαφήμιση δεν κάνω, δεν μου έδωσαν όσα ζήτησα).

Έτσι λοιπόν μετά από μισή μέρα ζέσταμα με καφέ και τσιγάρο, ριχτήκαμε με φόρα στις γυμναστικές επιδείξεις και είμαστε έτοιμοι για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.

Κουβαλήσαμε πλακάκια, φτιάξαμε λασπόκολλα για να τα κολλήσουμε, στο διάλειμμα ξηλώσαμε και την ξύλινη επένδυση που είχαμε στον τοίχο της κουζίνας , βγάλαμε και την μπανιέρα και βάλαμε ντούζ που είναι πιο μονδέρνο... και κάποια στιγμή ήρθε η ώρα του μπάνιου.. Στη θάλασσα, όχι στη μπανιέρα.. την είχαμε ξηλώσει, τι λέμε τόσην ώρα, και τα υδραυλικά δεν ξέραμε να τα ενώσουμε.. είπαμε κάνουμε πολλά αλλά με μέτρο!

Που να τρέχεις 300 μέτρα (σοβαρή απόσταση) με τα πόδια για να κάνεις μια βουτιά στην σχεδόν υποφερτή θάλασσα της περιοχής;

Ψάχναμε απεγνωσμένα τρόπο να δροσιστούμε χωρίς να το κουνήσουμε ρούπι.


Ο Λ. είχε ακούσει το πρωί οτι οι γείτονες θα έφευγαν για μια μακρινή εκδρομή στην άλλη άκρη της χώρας και γυάλισε το μάτι του!


Καλέ για ποιούς μας περάσατε..δεν είμαστε ληστές αλλά οπαδοί του ευ ζην μη δίνειν δεκάραν τσακιστήν!


Όχι βρε παιδιά, μισό λεπτό μη βιάζεστε, δεν μπήκαμε να δούμε καλοκαιρινές επαναλήψεις του πρωινού καφέ στην σούπερ πλάσμα τηλεόραση τους...


Βάλαμε τα μαγιό μας, σκαρφαλώσαμε τα κάγκελα βρεθήκαμε στη αυλή των διπλανών και.... κάναμε τρελλές βουτιές στην πισίνα!!!




Η αυλή τους είναι γεμάτη από συντριβανάκια τέτοιου τύπου... Έλληνες εκ Γερμανίας!


Πρέπει να μετρήσαμε γύρω στις 3.000 βουτιές, οι περισσότερες μπόμπες, ξέρετε απ' αυτές που πέφτεις διπλωμένος στα δύο με φόρα, και αν είσαι τυχερός θα μείνει λίγο νερό στην πισίνα και για την επόμενη βουτιά σου!



Εδώ ο Λου σε μια βουτιά τύπου Φέλπς



Παίξαμε σαν 5 χρονών και αφού μπουχτίσαμε χλώριο και χορτάσαμε τη μεγάλη ζωή, μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας και φύγαμε πριν μας κάνουν τσακωτούς οι γείτονες.





Εγώ (Ίαν Θορπ) σε προθέρμανση πριν τον αγώνα



Φάγαμε το παστίτσιο της μαμάς που νόμιζε οτι είχαμε πάει στη θάλασσα και της είπαμε οτι ήταν πολύ ωραία, χαμογελάσαμε πονηρά στον μπαμπά που είχε συνωμοτήσει μαζί μας και κράτησε τη μαμά μακριά από την αυλή για να μην ακούσει τις φωνές μας και πήγαμε για τον μεσημεριανό ύπνο μας.


Έγινα ξανά 5 χρονών, τότε που πέρναγα ανέμελα και έκανα σκανταλιές ... αυτή τη φορά όμως χωρίς να φοβάμαι μη φάω ξύλο!


Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Εσείς; Με τι ασχολείστε;

Μεταφράζοντας κάτι Ιταλικά έγγραφα της εταιρείας στα Αγγλικά και μετά στα Ελληνικά....
Όχι δεν είμαι βιτσιόζα, απλώς δεν με λες και ιταλομαθή! Για την ακρίβεια δε μιλάω γρι Ιταλικά αλλά καταβάλω τεράστιες προσπάθειες να καταλάβω τι μπορεί να μου σούρνουν τα αφεντικά μου όταν μιλάνε μεταξύ τους κάθε φορά που έρχονται στην όμορφη χώρα μας και με τρέχουν στην Πλάκα και το Μοναστηράκι να αγοράσουν σανδάλια!
Μπαίνω λοιπόν στο alta vista (μεταφραστήρι του yahoo) το οποίο δεν έχει από Ιταλικά σε Ελληνικά κατευθείαν οπότε τα κάνω πρώτα Αγγλικά και κάνω τη δουλειά μου... περίπου δηλαδή γιατί σκατά μεταφράσεις κάνει κι αυτό, αλλά είναι μια άλλη κουβέντα!





Εν το μεταξύ, στο ενδιάμεσο χτυπάω και κάνα τηλεφωνάκι σ' αυτούς που χρωστάνε στην εταιρεία και τους υπενθυμίζω οτι το υπόλοιπο τους έχει φτάσει τον προϋπολογισμό του ελληνικού κράτους, αυτοί με γειώνουν κανονικά ένεκα (χριστέ μου ανατριχιάζω με τις καινούριες λέξεις που μαθαίνω) που είμαι ευγενική και δεν με παίρνουν στα σοβαρά (τον επόμενο θα τον διαολοστείλω πριν προλάβει να πει καλημέρα), πακετάρω και καμιά παραγγελία που θα βγει αφού φυσικά κόψω και τα τιμολόγια και τέλος ασκώ και το επάγγελμα που τόσο καλά ξέρω... τη γραφιστική κυρίες και κύριοι!

Ναι, φτιάχνω και μια διαφημιστική μπροσούρα για την εταιρεία!

Στο 20λεπτο διάλειμμα μου, θα φάω μπροστά στην οθόνη και θα συνεχίζω τη δουλειά. Όταν σηκωθώ να πλύνω το πιάτο μου, θα αντικρίσω 32 άλλα πιάτα στο νεροχύτη που θα με παρακαλάνε να τα απαλλάξω από τη βρώμα και τη δυσωδία που τα φόρτωσαν οι αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι μου και τα παράτησαν στην τύχη τους κι επειδή η καρδιά της γραμματέως -βεβαίως βεβαίως -είναι μεγάλη θα υποκύψει στις ικεσίες και θα επιστρέψω στο γραφείο μου να καταχωρίσω κάτι καινούρια τιμολογιάκια και επιταγούλες που όσο "έπαιζα με τα νεράκια" στην κουζίνα πέρασε η λογίστρια και μου τα άφησε γιατί δεν προλάβαινε να τα περάσει εκείνη, καθώς και την αρχειοθέτηση του λογιστηρίου που δεν είναι της αρμοδιότητας της.


Όταν ξελασκάρω λίγο από τις δουλίτσες του γραφείου, πετάγομαι ένα super market και σε μια αποθήκη χαρτικών για χαρτί υγείας που δε γδέρνει τα απαλά μας κωλαράκια και σε κάνα Πλαίσιο για τα χρωματιστά μαρκαδοράκια και τις κόλλες αναφοράς των πωλητών.

Ωπ...μπήκε ένας συνεργάτης στο γραφείο του Διευθύνοντος Συμβούλου.. χτυπάει το τηλέφωνο μου... ναι ναι, μάλιστα ένα μέτριο χωρίς...

Συνοψίζοντας, και για να καταλάβετε τι δουλειά κάνω (για να μη νομίζετε οτι δουλεύω σε εργοστάσιο παραγωγής γνωστών αθλητικών παπουτσιών στην Ταϊβάν) είμαι γραμματέας, αλλά ταυτόχρονα είμαι και :

1. Βοηθός λογιστού

2. Μεταφράστρια

3. Γραφίστρια

4. Οικονομικός διευθυντής

5. Αποθηκάριος

6. Λατζέρισα

7. Καφετζού

8. Εξωτερικός υπάλληλος άνευ μηχανακίου

Και το τελευταίο και πιο αστείο που έχω ακούσει εδώ μέσα...

9. Στέλεχος

Ναι, καλά διαβάστε ΣΤΕΛΕΧΟΣ!!!

Γιατί, σου λέει, αυτή τα κάνει όλα εδώ μέσα, όλοι να λείπουν η δουλειά θα βγει, δεν της λέμε οτι είναι στέλεχος να πάρει τα πάνω της;;

Χα! Σας γελάσανε όμως υπαλληλάκια του σκότους! Και στέλεχος δε θα γίνω και θα αποτάξω από πάνω μου όλον αυτόν τον συρφετό εργασιών που θα έπρεπε να μου κολλάνε και βαρέα!

Σήμερα αγνόησα τα πιάτα και τα ποτήρια στο νεροχύτη... είναι μια καλή αρχή, ααα... δεν πότισα και τα φυτά (όχι δεν μπορώ να πω οτι είμαι και κηπουρός, τρια φυτά έχουμε, μην είμαι και υπερβολική)!

Αύριο θα "κόψω" κάτι άλλο... σιγά σιγά γίνεται η αγουρίδα μέλι, μη μας κόψουν και τον μισθό!

Α, μιας κι είπα για μισθό, το 10% αύξησης λόγω γάμου, το θεώρησαν αύξηση της εταιρείας κι έτσι είμαστε όλοι καλά.... γκρρρρρρρρρ...!

Μήπως χρειάζεται κανείς γραμματέα στη δουλειά του.... κύριε spy... τι λέτε;

Θα σας μαγειρεύω κιόλας!


Υ.Γ. Η ανάρτηση έγινε ακριβώς ένα λεπτό μετά τη λήξη των 100στών μπλογκοποστιακών γενεθλίων του κύριου Spy, των οποίων ο εορτασμός κράτησε 2 μέρες, σαν βλάχικος γάμος!

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2008

Τα 100 post του κύριου Spy




Για χάρη του, είμαι όλο το απόγευμα κλεισμένη στην κουζίνα και μαγειρεύω... μπριάμ!
Τιιιι... δεν με πιστεύετε;


Ειδού η απόδειξη!!!



Μόλις ενημερώθηκα οτι τελείωσε το πρώτο ταψί και παράγγειλε και δεύτερο... έτσι μου 'ρχεται να πάω στην Κεφαλονιά... στον Captain Iglo... τι μου ζήτησε ο καημένος.. ένα πιάτο φαΐ .... όχι δύο ταψιά!!!

Να και το δεύτερο που ψήνεται...



Άντε ...

ΝΑ ΤΑ 1000 ΣΕΙΣ ΤΑ POSTAΚΙΑ ΣΟΥ!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΙSTER SPY!!!


Έεεεετοιμοοοο....!!!

Μουσαφιραίοι...