Πότε θα πάρω σύνταξη;;;;

Λοιπόν, είμαι τόσο μπαφιασμένη από τη δουλειά...! Έχω και τον μπαμπά μου που λέει συνέχεια οτι "αν μας άρεσε δεν θα μας πλήνωναν για να δουλεύουμε" και τρελλαίνομαι περισσότερο!

Δηλαδή γιατί να είναι τόσο δύσκολο να κάνεις μια δουλειά που να σε ευχαριστεί και να ξυπνάς κάθε πρωί με τρελλό κέφι, εργασία και χαρά;

Δεν μπορεί, κάποιος θα υπάρχει που κάνει τη δουλειά που θα ήθελα εγώ να κάνω κι εγώ κάνω τη δουλειά που κάποιος άλλος θα ήθελε να κάνει!

Τίποτα, πρέπει να μαζευτούμε μια φορά όλοι και να ανταλλάξουμε δουλειές!

Εγώ ας πούμε θα μπορούσα να δουλεύω σε έναν παιδικό σταθμό (να μεγαλώσω τους επόμενους σίριαλ κίλλερς) ή να είμαι κοινωνική λειτουργός (για να κόψω και την τελευταία φλέβα που μου απέμεινε) ή να είμαι διαφημίστρια (και να κάνω βουτιές στην κόκα για λίγη έμπνευση) ή να είμαι γραφίστρια (και να κάνω παρέα με τη διαφημίστρια μήπως μου δώσει λίγη από την κόκα της) ή να είμαι υπάλληλος βιβλιοπωλείου (και να διαβάζω όλη μέρα Μαρξ... δεν θα το τελειώσω ποτέ αυτό το "Κεφάλαιο") ή να είμαι βουλκανιζατερτζής (και να βγαίνω τα βράδια να σκορπάω πρόκες στους γύρω δρόμους) ή να είμαι ταρίφας (και να λέω "ξέρω ένα δρόμο να σε πάω.." και να χάνομαι στα στενά..τάχαμου και να βγάζω διπλή ταρίφα..) ή να είμαι λεωφορειατζής (και να σταματάω σ' όποιες στάσεις θέλω..) ή να είμαι μπάτσος (και να ξεπαστρεύω όποιον γουστάρω) ή να είμαι πολιτικός (και να χτίζω τρίπατα σπίτια στα παιδιά μου από το πουθενά) ή να είμαι εργάτρια σε εργοστάσιο (και να βγάζω το νυχτοκάματο του τρόμου) ή να είμαι καθαρίστρια συνδικαλίστρια (και να απειλούν τη ζωή μου ενώ πολεμάω γι' αυτή αλλά και για των άλλων) ή να είμαι μια απλή γραμματέας (και να λιμάρω τα νύχια μου όλη μέρα) ή να είμαι ηθοποιός (και να ασχολούνται όλοι με την προσωπική μου ζωή αντί για τη δουλειά μου) ή να είμαι μπάργουμαν (και να θέλουν όλοι να με πηδήξουν) ή να είμαι ζωγράφος (και να αναγνωριστεί η αξία μου μετά θάνατο) ή να είμαι σεφ (και να τρώω όλη μέρα...μμμ... δεν ακούγεται άσχημο... μέχρι που να σκάσω από το φαΐ...όχι) ή να είμαι πωλήτρια σε σικάτο μαγαζί ρούχων (και να έχω τουπέ λες και είμαι η Βασίλισσα Ελίζα) ή να είμαι παπάς (και να "βουτάω" αγροτεμάχια - φιλετάκια) ή να είμαι δημοσιογράφος ( και να τρέχω να βγάλω στη φόρα τη δυστυχία των άλλων) ή να είμαι εφοπλιστής (και να βουλιάζω τα σαπιοκάραβα μου για να πάρω την ασφάλεια) ή να είμαι καφετζού (και να πουλάω ψεύτικες ελπίδες στον κόσμο) ή να είμαι ελαιοχρωματιστής (και να περνάω όλη μέρα στις σκαλωσιές) ή ...ή.... ή... ή να είμαι πρωθυπουργός και ....

....να παίζω όλη μέρα play station!!!


Το αποφάσισα... στις επόμενες εκλογές θα βάλω υποψηφιότητα κι όταν με αναγκάσουν να παραιτηθώ γιατί θα έχω κατακλέψει τον κόσμο... θα πάρω το εφάπαξ μου και μια παχυλή σύνταξη και θα κάαααααααααθομαι!



Υ.Γ.1 Επίσης θα μπορούσαν να με προσλάβουν σε έναν εκδοτικό οίκο να γράφω τόσο μεγάλες προτάσεις χωρίς κόμμα και τελείες!!!!

Υ.Γ.2 Τα επαγγέλματα που αναφέρω ουδεμίαν σχέση έχουν με πραγματικά πρόσωπα. Δεν είναι απαραίτητο να είναι όλα έτσι. Αυτή ήταν μια απαισιόδοξη πλευρά των επαγγελμάτων... αν και η αλήθεια είναι οτι αυτό το γαμωκεφάλαιο του Μάρξ δεν τελειώνει με τίποτα!

Όχι, δε λέω για σένα καλέ μου Groucho!!

Υ.Γ.3 Αυτό το ποστ το αφιερώνω στην αΚΑνόΝισΤη... γιατί έτσι μου γουστάρει... (ναι, είμαι λίγο οξύθυμη τελευταία)... εκτός από το ότι είναι γαμώ τα παλικάρια (η αΚαΝόΝΙΣτη όχι ο Μάρξ).. αλλά και γιατί μ' έχουν πιάσει τα συνδικαλιστικά μου!!!

Υ.Γ.4 ... δεν έχει!