Η γειτονιά μου

Εμπνευσμένη από το ποστ του Master of the universe, αποφάσισα να σας μιλήσω για την μοναδική μου γειτονιά!

Πάρτε μια μπυρίτσα.. ή μάλλον καλύτερα ένα κι ροαγιάλ γιατί είμαστε κι αριστοκρατική γειτονιά (έτσι λένε οι άλλοι τουλάχιστον, γιατί άμα ανοίξω εγώ το στόμα μου...) και καθίστε να απολαύσετε το πόσο ωραία τα περνάμε εμείς εδώ!

Θα αρχίσω από το σούπερ μάρκετ μας. Στοοο σούπερ μάρκετ μας, γυαλίζουν τα φρούτα λες κι είσαι σε φρουταγορά στο Παρίσι δίπλα στο Λούβρο, ξεσκονίζουν τις πατάτες από τα χώματα για να μπορούν οι κυρίες να τις πιάνουν, κλείνουν τις τοματούλες σε σελοφάν για να διατηρηθούν φρέσκιες κι αυτές ασφυκτιούν από την έλλειψη οξυγόνου (έχω ακούσει πολλές φορές φωνές από τον πάγκο των σαλατικών να με παρακαλάνε να κάνω μια τρυπίτσα στο σελοφάν..).. και άλλα τέτοια.

Για να μην συζητήσω φυσικά οτι δεν βρίσκεις ποτέ τα απαραίτητα, αλλά μπορείς να βρεις μαρμελάδα από τα Ιμαλάια και ντιζόν από το καλύτερο μοναστήρι της Γαλλίας κατευθείαν (καλέ.. οι καλόγεροι την ανακάλυψαν αυτή τη ντιζόν... δε θυμάστε τη διαφήμιση;). Σάλτσες κινέζικες και σως ταρτάρ, τουρσί καναρίνι και πατέ παγωνιού... θα βρεις σίγουρα, αλλά αν πας για σάλτσα κύκνος.. καλύτερα να μην το ξεστομίσεις! Ακόμα και οι ταμίες σε κοιτάνε με ύφος 40 καρδιναλίων λες και τους σκότωσες τη μάνα! Παίρνεις λοιπόν το πατέ παγωνιού σου και παριστάνεις οτι τη σάλτσα στη ζήτησε η υπηρέτρια σου για να φτιάξει κοκκινιστό μοσχάρι για τη γάτα σου!

Και περνάμε τώρα στη διαδρομή για το σπίτι! Στηηηη διαδρομή για το σπίτι, βλέπεις παρκαρισμένα τζιπ στα πεζοδρόμια, αφού οι πεζοί πια είναι ελάχιστοι, αφού δεν υπάρχουν και πεζοδρόμια..., αυτοκίνητα των 40 εκ. ευρών διπλοπαρκαρισμένα άτσαλα σε γωνίες που τα κλαίει η μάνα τους, προχτές είδα και μια κόκκινη φεράρι και μυστικές αστυνομίες που φυλάνε πρώην υπουργούς που τους κάνουν τρομοκρατικές επιθέσεις με κατσαρόλες από ακάλυπτους!

Παρένθεση: Αυτή η τρομοκρατική επίθεση ήταν πολύ αστεία. Αν σκεφτείς οτι φυλάνε την πολυκατοικία μόνο από μπροστά οπου υπάρχει και κουβούκλιο με ειδικό φρουρό και σε κάθε γωνία είναι πιτσιρικάδες μυστικοί μέσα σε αυτοκίνητα με διαλυμένους αριθμούς κυκλοφορίας και αυτοκόλλητα "προσοχή, μωρό στο αυτοκίνητο" (ε, τι μυστικοί θα ήταν..).. αλλά ο ακάλυπτος στην πίσω μεριά της πολυκατοικίας .. είναι εντελώς ακάλυπτος! Λες κι οι τρομοκράτες θα μπουν από την κύρια είσοδο και θα χτυπήσουν και το κουδούνι! Α ρε αθάνατη Ελληνική αστυνομία!! Αλλά ας αφήσουμε τώρα την αστυνομία να κάνει (κααααλά) τη δουλειά της κι ας προχωρήσουμε παρακάτω! Κλείνει η παρένθεση.

Φτάνουμε στην πολυκατοικία που μένουμε! Μια πολυκατοικία που από ότι φημολογείται, την βρήκαν σε κάτι ανασκαφές για αρχαία, τους φάνηκε γερή και είπαν να την διατηρήσουν! Πρέπει να χρονολογείται γύρω στη δεκαετία του '20 και πολύ γερή κατασκευή! Γύρω της, φυτρωμένα καινούργια κτίσματα τελευταίου ντιζάιν και αρχιτεκτονικής, της κρύβουν ότι ακτίνα ήλιου θα μπορούσε να περάσει! Άσε που χρειάζεσαι δορυφορική για να πιάσεις σήμα και να παρακολουθήσεις κάνα ντοκυμαντέρ στην ΕΤ3 (δεν πιάνει άλλα κανάλια..).

Στον πρώτο όροφο της τριόροφης πολυκατοικίας μας και πάνω από μας ακριβώς, μένει ένας φοιτητής που δεν πατάει ποτέ στο σπίτι του κι ευτυχώς απ' αυτή την άποψη είμαστε ευχαριστημένοι, αν σκεφτεί κανείς οτι είναι φοιτητής πιάνου!

Στον αμέσως από πάνω όροφο, μένει μια μουλάρα με τις κόρες της που κάθε μέρα μου πλένει την τέντα με τα βρωμόνερα που πετάει από τα λουλούδια της, λερώνει τον κήπο με τα αποφάγια της (τάχαμου ταΐζει τις γάτες... με κέικ και καρπούζια..), κουρεύεται και πετάει τα μαλλιά της και άλλα τέτοια όμορφα! Τελευταία φορά, μάζεψα ότι είχε ρίξει και της τα πήγα στην πόρτα της...της τα άδειασα στο χαλάκι και ψιλοηρέμησε από τότε. Τώρα πετάει μόνο νερά! Για να μη σχολιάσω οτι το μπαλκόνι της είναι γεμάτο με ντουλάπες και κούτες σκεπασμένες με σεντόνια κι από την απέναντι πολυκατοικία της κάνουν διαρκώς παρατηρήσεις να μαζέψει το τσαντίρι της γιατί θα της φέρουν την αστυνομία! Ουφ.. πότε θα βγω στην αυλή μου και θα ξεκολλήσει το μπαλκόνι της από το βάρος και θα μου 'ρθει στο κεφάλι... δεν το ξέρω!

Τέλος πάντων!

Αααακριβώς λοιπόν στην διπλανή πολυκατοικία, που διαθέτει πάνω από 3.000 διαμερίσματα, μένει μια ωραιότατη οικογένεια με τρομερές μουσικές ανησυχίες!

Η μάνα τραγουδάει καθημερινά... ή μήπως να πως καθηβραδυνά (ακόμα να με πάρει ο Μπαμπινιώτης) και συγκεκριμένα μετά τις 12 το βράδυ... ντουέτο με τον γιο της και σηκώνουν όλη τη γειτονιά στο πόδι! Ναι, όταν λέω τραγουδάνε, εννοώ οτι τσουρομαδιούνται κι εμείς ακούμε όλα τα οικογενειακά τους! Η κόρη είναι ήσυχη προς το παρόν, αλλά πόσο θα αντέξει το κοριτσάκι;

Το χειρότερο όμως είναι όταν αυτή η μάνα μερακλώνει πραγματικά! Έχει 2 cd τα οποία μου χτυπάνε κατευθείαν στο νευρικό μου σύστημα και γίνομαι λυκάνθρωπος σε χρόνο μηδέν! Το ένα μάλιστα είναι το αγαπημένο της και το ακούμε πιο πολύ. Αλεξίου κυρίες και κύριοι... που έτσι κι αλλιώς μου τη δίνει η φάτσα της και το τουπέ της.. τώρα μου τη δίνει και η φωνή της αφού είμαι αναγκασμένη να ακούω σχεδόν καθημερινά το ΙΔΙΟ cd και πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να σιγοτραγουδάει το "..φλούδες μανταρίνι" και μου 'ρχεται να ξεριζώσω τη μανταρινιά που έχουμε στην αυλή! Βάζει το κασετόφωνο (έχω υποψίες από την ποιότητα του ήχου, οτι είναι κασσέτα τελικά!) στη διαπασών και τραγουδάει κιόλας! Εν το μεταξύ, ρίχνει και μια ηλεκτρική σκούπα, πλένει και κάνα πιάτο, μη βρωμίσει κιόλας! Τα μπαλκόνια τα πλένει στις 2 το βράδυ και σηκώνομαι που σηκώνομαι κάθε 5 λεπτά για τουαλέτα (είμαι πολύ γριά), ώρες είναι να κατουρηθώ και πάνω μου καμιά ώρα! Αφού έχω σκεφτεί να κοιμάμαι στην τουαλέτα και να σηκώνομαι που και που να ρίχνω κάναν 5 λεπτο ύπνο και στο κρεβάτι μας!

Τοοοο δεύτερο cd είναι οι Abba! Δεν άντεξα που δεν άντεξα το μουσικοχορευτικό του Μάμα μία και όσο είδα, το είδα στο mute, μου ήρθε και η κατάρα του Φαραώ να το ακούω κάθε βράδυ! Ναι, μετά την Αλεξίου που είναι απογευματινή, ακολουθούν οι Abba ... κάτι σαν τις ντισκοτέκ που άρχιζε το πρόγραμμα!

Ένα βράδυ έφυγα από το σπίτι, να πάω μια βόλτα μέχρι να τελειώσει το καταραμένο cd και κατέληξα να κοιτάζω βιτρίνες με καμπάνες και πουκάμισα με τεράστιους γιακάδες και στρας! Ααααααααααα...!

Μια μέρα λοιπόν, που είχα άδεια, για να την εκδικηθώ, άνοιξα όλα τα παράθυρα του σπιτιού μου, έβαλα ντόλμπυ σαράουντ (λέμε τώρα..) έναν Μότσαρντ και της έκανα τα νεύρα κρόσια! Βγήκε στο μπαλκόνι και φώναζε στο τηλέφωνο "Κάποιος έχει βάλει κλασική μουσική και μου έχει σπάσει τα νεύρα όλη μέρα". Ναι, είχα βάλει το ίδιο cd από το πρωί στις 9.00 μέχρι τις 2.00 που κοντεύει η ώρα κοινής ησυχίας, έκανα τις δουλειές μου, τα ψώνια μου και μόλις επέστρεψα... είχε λαλήσει η κυρία! χΑ! Για να δεις κυρά μου οτι έχουμε κι εμείς όπλα. Την επόμενη φορά θα της βάλω LTJ Bukem (αγαπημένος dj του Λου!) να δει τι έχει να περάσει!

Είναι κι ένας που μένει από πάνω της και για να μιλήσει στο τηλέφωνο, βγαίνει πάντα στο μπαλκόνι! Έχω μάθει όλα τα νέα της γειτονιάς! Χθες που τον είδα στο δρόμο, τον ρώτησα τι κάνει ο φίλος του ο Νίκος κι αν την κατάφερε την πιτσιρίκα που γυρόφερνε τόσο καιρό, αλλά με κοίταξε με ένα τρομαγμένο βλέμμα κι άλλαξε πεζοδρόμιο! Πρέπει να έχει φοβηθεί το μάτι του από την εποχή των υποκλοπών της βόνταφον, δεν εξηγείται διαφορετικά!

Ο διπλανός δε, αυτουνού (με τον φίλο τον Νίκο που γυρόφερνε την πιτσιρίκα ντε..) έχει μέρα νύχτα ανοιχτό το αιρ κοντίσιον! Θα είναι φαίνεται φλογερός άντρας... αν εξαιρέσεις το οτι είναι 100 χρονών πάνω κάτω.. Και ξέρετε, το μηχάνημα του (το αιρ κοντίσιον βρε πονηρά παιδιά.. τι άλλο) πρέπει να είναι από τα πρώτα που βγήκαν γιατί κάνει έναν θόρυβο λες και περνάει νταλίκα! Πρωτοπόρος ο παππούς, πήρε το κλιματιστικό από τους πρώτους στη γειτονιά!

Πάνω απ' αυτόν μένει μια πολύ ευγενική κυρία με έναν σκύλο, που κάθε πρωί κι αφού τσεκάρει οτι όλοι οι από κάτω της έχουν απλώσει την μπουγάδα τους στο μπαλκόνι, βγαίνει και τινάζει τη φλοκάτη που κοιμάται ο σκύλος της!

Τότε να δείτε τι γίνεται! Έχετε πάει ποτέ σε όπερα που τσιρίζουν όλοι μαζί κι εσύ ξυπνάς από τον γλυκό ύπνο που έχεις πάρει στην καρέκλα; Ε, κάπως έτσι!

"Μωρή, δεν καταλαβαίνεις οτι έχουμε απλώσει;"

"Τι θες, να δεις τον σκύλο σου στο φούρνο με πατάτες;"

"Θα ανέβω πάνω και θα σου τρίψω την φλοκάτη στη μούρη μωρή @#$%*%#$"

..και άλλα τέτοια που αρμόζουν στην καθώς πρέπει συνοικία μας!

Τι άλλο να σας πω... έχει βγει και σεντόνι το ποστ, θα βαρεθείτε και να το διαβάσετε.. θα είστε σε καμιά παραλία κι εγώ κάθομαι εδώ μόνη μου και γράφω τον πόνο μου...

Άντε, κάντε και μια βουτιά για μένα παλικάριαααα..!!!

Ας φάω ένα λουκουμάκι μπάς και μου περάσει η γκρίνια!