Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Ladies and gentlement...


... from Los Angeles, California… η επιστροφή της Amanita Muscaria από τα νησιά Φίντζι!

Δυο εβδομάδες στα τροπικά νησιά, ξέχασα τι θα πει ιντερνετ, blog, σύνδεση, γουάι φάι (φάι είπαμε… το φαΐ δεν το ξεχνάμε ποτέ!), ειδήσεις… και άλλα πολλά! Κάπου πήρε το αυτί μου οτι πέθανε ο Μάικλ Τζάκσον αλλά δεν το πιστεύω αφού ακόμα κι ο Έλβις είναι ζωντανός!

Στο θέμα μας τώρα κυρίες και κύριοι… τα νησιά Φίντζι!

Μετά από σαφείς οδηγίες της γνωστής ΝησιοΦιντζιανής προσωπικότητας Κόκκινο Μπαλούν, πήγαμε σε όλα τα μέρη που μας πρότεινε και μείναμε κατενθουσιασμένοι Όχι μόνο εγώ αλλά και ο καλός μου που είναι δύσκολος στο …νερό!

Στην ταβέρνα της Ειρήνης, το μόνο που αφήσαμε ήταν η ίδια η Ειρήνη κι αυτό γιατί αν την τρώγαμε κι αυτή ποιος θα μας μαγείρευε; … στις βάφλες (που είναι το τοπικό γλυκό των νησιών) πήραμε τζούρα μόνο, αφού τα γλυκά ψιλοαπαγορεύονται σε τύπους σαν κι εμένα που πίνουν όλη μέρα μπύρες και η κοιλιά τους δεν μπορεί να πάρει τα πόδια της!

(αριστερά και δεξιόστροφα: πατατοσαλάτα, πατζαροσαλάτα με γιαούρτι και καρύδια, κατσικάκι με πατάτες στη λαδόκολλα, ξανά κατσικάκι με πατάτες στη λαδόκολλα στο πιάτο του Λου, μελιτζάνες στον φούρνο με φέτα, ξυνομυζύθρα που δεν φαίνεται. αλλά και άλλα που δεν φαίνονται γιατί δεν πρόλαβα να τα φωτογραφίσω!)

Τώρα, οι ορεινές διαδρομές μας ξετρέλλαναν, αφού όλα τα χωράφια ήταν τίγκα στις αγελάδες και τα μοσχαράκια που είναι τα αγαπημένα μου ζώα (όχι για φαγητό… πόσο κυνικοί είστε τελικά… μα νομίζετε πως στη θέση της καρδιάς έχω δεύτερο στομάχι;)! Είχαν κι οι Αμερικάνοι έναν Κιτ Κάρσον και μας κουνιούνται! Εμείς βρέει στα νησιά Φίτζι είμαστε γεμάτοι γελαδάρηδες (καουμπόηδες για τους ομιλούντες την αμερικανικήν).

Εντάξει, μύριζε λίγο κακό αγελαδινό η διαδρομή αλλά θα μου πείτε, “τι θες κυρά μου να μυρίζει στην εξοχή; Channel No5;” (άσχετο… το Νο6 θα βγει ποτέ ή τζάμπα περιμένω τόσα χρόνια τις συνέχειες;).

Σε δύο τρεις μέρες, η μυρωδιά έγινε πολύ οικία και αν μια μέρα δεν έπαιρνα τη τζούρα μου, αρρώσταινα! Έτσι, περνάγαμε καθημερινά απ’ αυτά τα μέρη, ευχαριστιόμασταν τις μυρωδιές της άγριας φύσης, χαιρετούσαμε και τις αγελάδες που είχαμε γίνει κολλητές!

Το ξενοδοχείο μας ήταν σε ένα από τα πιο τρέντυ χωριά του νησιού, τον Άη Πρόκοψ! Σε απόσταση 200 μέτρων απλώνονταν οι φημισμένες Αλυκές και κάθε βράδυ παίζαμε κυνηγητό με τα κουνούπια στούκας μπορεί και τίγρεις! Μια μέρα κάναμε βόλτα εκεί τριγύρω και συναντήσαμε ένα τεράστιο σμήνος μεταλλαγμένων κουνουπιών να παίρνουν το δείπνο τους... έναν ηλίθιο τουρίστα που βρήκε το μέρος να κάνει τζόγκινγκ κι έναν ποντικό που είχε πάθει αφυδάτωση από το αλάτι στην προσπάθεια του να ξεδιψάσει στα λιμνάζοντα νερά. Ο τουρίστας, παρακαλούσε για λίγο φενιστίλ κι ο ποντικός για λίγο μεταλλικό νερό. Βρεθήκαμε μπροστά σε τεράστιο δίλημμα… Τελικά αποφασίσαμε να βοηθήσουμε τον ποντικό, αφού τουρίστες βλέπεις παντού στο νησί και ένας δεν θα έκανε τη διαφορά, ενώ ποντικούς και δη τόσο ευγενικούς (πωωωω… τι είπες τώρα!) δεν είχαμε ξαναδεί!


(μη σας ξεγελάει η ειδυλλιακή εικόνα... χρειάστηκα αντιασφυξιογόνα μάσκα για να τραβήξω τη φωτό... αλλά επειδή στο νησί η αστυνόμευση ήταν ισχυρή, φοβήθηκα μήπως μας μπουζουριάσουν για αναρχισμό... όχι τίποτα άλλο αλλά αν έβρισκαν τα μπουκάλια μπύρας πάνω μας, θα ήταν ακλόνητο στοιχείο για κακούργημα!)

Επιστρέφοντας τώρα στο ξενοδοχείο.

Κάτω από το δωμάτιο μας υπήρχε πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων (3X3) και κάθε μεσημέρι, έδιναν ραντεβού όλα τα πιτσιρίκια των ενοίκων και σηκώναν τη γειτονιά στο πόδι! Άτιμη νεολαία! Φυσικά, αυτή ήταν η καθημερινή μου μεσημεριανή διασκέδαση. Καθόμουν στο μπαλκόνι με τον χυμό μου (τα μεσημέρια έκανα δίαιτα...) και τα χάζευα. Καλά, τα σημερινά πιτσιρίκια έχουν πολύ γούστο τελικά και είναι πολύ έξυπνα! Χαρακτηριστική ατάκα νεαρού 5άχρονου που έπαιζε με τα φιλαράκια του πόλο (νερού, μη φανταστείτε τίποτα άλογα μέσα στην πισίνα) και ο τερματοφύλακας έφαγε γκόλ από το κορίτσι της παρέας : “πω πω… κάποιοι τρώνε γκολάκια από κοριτσάκιαααα…”

Όταν ο μεγαλύτερος αδερφός του τερματοφύλακα, που παρακολουθούσε τον αγώνα, παρεξηγήθηκε που κοροϊδεύαν το αίμα του, φώναξε στο 5άχρονο πειραχτήρι “άντε ρε κλάσε μου δυο μάντρες”, το 5χρονο, χωρίς να χάσει χρόνο αλλά ούτε και τα λόγια του, βγήκε από την πισίνα, έδειξε 2 μάντρες με το χέρι του και είπε “σου κλάνω αυτή κι αυτή!” Έκανα τουλάχιστον τρία τέταρτα να συνέλθω από τα γέλια και να σηκωθώ από το πάτωμα.

Μετά, χάζευα τους αγουροξυπνημένους και ξινούς ένοικους του απέναντι κιριλέ ξενοδοχείου με 255 ευρώ (ναι καλά ακούσατε) τη βραδιά (τουλάχιστον είχε και πρωινό) που έβγαιναν στα μπαλκόνια τους και τους έριχναν δολοφονικά βλέμματα αλλά αυτά δεν χαμπάριαζαν… άμα βράζει το αίμα σου!

Ένα άλλο “θέμα” της τοποθεσίας του χοτέλ μας, ήταν το ρεμπετάδικο λίγο παρακάτω.

Οι ιδιοκτήτες, αυτόχθονες Ιρλανδοαυστραλοί με καταγωγή από το Μεσολόγγι και τη Μασαχουσέτη, έπαιζαν κάθε βράδυ στο μπουζούκι (είχαν πτυχίο στο συγκεκριμένο όργανο τουλάχιστον, καθώς ήταν απόφοιτοι του Ματσαχούτσετσε Κόλετζ οφ Μπουζουκάρτ) από τον “δρόμο” του Μάνου Λοΐζου (θα τρίζουν τα κοκαλάκια του τ’ ανθρώπου) σε καρσιλαμά, μέχρι το “από κανάρα σε κανάρα θα πετάω” σε βαρύ χασάπικο, τόσο που σου ερχόταν να πας να τους ζητήσεις μισό κιλό κιμά άπαχο και τέσσερις μοσχαρίσιες για σχάρα!

Ας περάσουμε τώρα στο κυρίως πιάτο… αχ, με συγχωρείτε, αλλά με τόσο φαΐ …

Ας περάσουμε τώρα λοιπόν, στις θάλασσες των νησιών Καλαμπάγκος... Α, λάθος, στα νησιά Φίντζι είχα πάει… τι να σου κάνω, είμαι και πολυταξιδεμένη και μπερδεύομαι! Έχω βγει τόσες φορές εκτός Αττικής που έχω χάσει τον λογαριασμό!

Οι θάλασσες λοιπόν στα νησιά Φίτζι, ήταν κάπως απρόσιτες. Αρχικά διότι την πρώτη εβδομάδα, έκανε ψωφόκρυο, φυσούσε και σήκωνε ένα κύμα ίσαμε το μπόι μου (και όσοι θα με ξέρετε, θα γνωρίζετε οτι είναι πολύ επικίνδυνο το συγκεκριμένο ύψος για κύμα). Τα νερά ήταν σα να βούταγες σε ένα ποτήρι τζιν τόνικ με πολλά παγάκια και τα φύκια που έβγαζε η αντάρα έφταναν να ταΐσουν δέκα στρατόπεδα χορτοφάγους Βουδιστές (να μου φιλήσετε τον Ρίτσαρντ Γκίρ… σε 3 σταυρόλεξα τονε πέτυχα).

Βέβαια τη δεύτερη εβδομάδα, λιώσαμε στις φανταστικές παραλίες και γίναμε δελφινάκια στις καταπράσινες θάλασσες που επιτέλους είχαν γίνει λάδι Καλαμών!

Στήναμε και το τσαντίρι μας για να προφυλάξουμε στη σκιά τις παγωμένες μας μπύρες και τα τυροπιτάκια – σπανακοπιτάκια που παίρναμε καθημερινώς από τον φούρνο ενός ορεινού χωριού που περνούσαμε.

Το σταυρόλεξο στην παραλία έδινε κι έπαιρνε, καθώς και τα τρία βιβλία που διάβαζα ταυτόχρονα για να υπάρχει κι ένα σασπένς! Τελικά, όχι μόνο δεν τελείωσα κανένα από τα βιβλία, εκτός βέβαια από ένα τέταρτο που μου είχε μείνει μια σελίδα... ο κολοφώνας για την ακρίβεια, αλλά και τα σταυρόλεξα μισά έμειναν, αφού οι γνώσεις μου δεν φτάνουν και πολύ μακριά, πόσο μάλλον να ξέρω μια φυλή της Ινδοκίνας με 7 γράμματα και ποιός τελειοποίησε το ρημαδοπιάνο! Μα δεν έχει σκεφτεί κανείς να βγάλει ένα γκουρμέ σταυρόλεξο με φαγητά; Που είναι το κράτος (που λέει και ο Apos);


(μη μεγαλώσετε την εικόνα... δεν έχω ξυρίσει πόδια!)

Βέβαια, όταν σε ερώτηση σε ντόπιο για το που είναι η παραλία που ψάχναμε, πήραμε την απάντηση “θα συναντήσετε κάτι κάδοι και μετά την εκκλησία θα πάτε δεξιά” έπεσα σε μαύρη κατάθλιψη γιατί πάντα νόμιζα οτι η λέξη “κάδος” ήταν ισπανική (γι’ αυτό και δεν κλείνεται) και στην ερώτηση “έχει εδώ κοντά κάναν κάδο” που μου είχαν κάνει στην Αθήνα, είχα απαντήσει “Ι ντοντ σπικ Ισπάνικ, σόρυ!”.

Ήμουν πια αξιολύπητη! Είχα γίνει διεθνώς ρεζίλι και με είχε ξεμπροστιάσει ένας απλός ΝησιωΦιτζιώτης!

Έτσι λοιπόν και αφού είχα πάρει το μάθημα μου στα Ισπανικά, μια μέρα που πηγαίναμε τη βόλτα μας (πάντα με το αυτοκίνητο.. δεν είμαστε για γυμναστικές μέσα στη ζέστη), κάτι Ισπανοί τουρίστες μας έκαναν οτοστόπ φωνάζοντας “Απεράθουουου;” κι εμείς σταματήσαμε, σε άπταιστα Ισπανικά τους απαντήσαμε “Απέραθεεε” και τους πήραμε μαζί για να τους μεταφέρουμε σε μια ορεινή Ισπανική αποικία (επιτέλους, πότε θα τελειώσει αυτή η φράση;).

Εκεί, παραλίγο να συναντήσουμε τη μαμά μπαλούν που θα μας κερνούσε χυμό βρύσης όπου είναι και το τοπικό τους ρόφημα! Δυστυχώς δεν τηνε πετύχαμε αφού είχε ήδη ενημερωθεί για την άφιξη μας στο νησί και φρόντισε να πάει όσο μακριά γινόταν για να μας αποφύγει (άγιο είχε η γυναίκα). Βρήκαμε όμως το σπίτι της (καταπληκτικό) μετά από εκτεταμένη έρευνα (απειλώντας στην κεντρική πλατεία οτι θα βγάλουμε τα ρούχα μας αλλά και τον κορσέ που φορούσαμε κάτω απ’ αυτά και θα πνιγόταν όλο το χωριό στο λίπος) και της αφήσαμε σημείωμα που θα βρει αμέσως μόλις το ξαναεπισκεφτεί (σιγά να μη μας γλύτωνε!).

Αυτή λοιπόν η ορεινή Ισπανική αποικία, ήταν το ωραιότερο μέρος των νησιών Φίτζι και μόλις καθήσαμε για καφεδάκι δεν θέλαμε να φύγουμε!

Επισκεφτήκαμε και τον φούρνο, πήραμε ψωμί και κουλουράκια από κρασί και μέλι και με τα χίλια ζόρια ξεκολήσαμε να πάμε να κάνουμε και καμιά βουτιά γιατί θα βράδιαζε! Άσε που πέσαμε πάνω σε μια κηδεία και πιάστηκε η ψυχή μου! Ο νεκρός ερχόταν από το λιμάνι (όχι μόνος του βρε παιδιά, τονε φέρνανε… μα ντιπ ευαισθησία πια;) και μέχρι να φτάσει εκεί πάνω χτυπάγαν οι καμπάνες. Ένας γεράκος κράταγε ένα μανουάλι και είχε πλαντάξει στο κλάμα… κι όσο τον έβλεπα να κλαίει, δώστου κι έκλαιγα κι εγώ. Μέχρι που ο καλός μου με πήρε και φύγαμε γιατί στο τέλος θα μας περνάγανε για συγγενείς!

Εκτός από το ότι πήγα να χτυπήσω μια τουρίστρια που είχε πάει μπροστά στους συγγενείς και έβγαζε φωτογραφίες! Σιγά κυρά μου, εσείς δεν έχετε κηδείες στη χώρα σας; Πρέπει να χώνεις την Nikon στα μούτρα του ανθρώπου που θρηνεί; Άι στα δγιάλα τελικά τελικά για τουρισμό!

Ο κύριος που απόθανε (όπως λένε και στην Κρήτη) ήρθε από την Κρήτη! Σε χρόνο μηδέν, το χωριό είχε γεμίσει στιβάνια και μαυροφορεμένους. Εε, παντέρμα Κρηηήτη!

Πάντως οι τελετές στα χωριά είναι πολύ πιο σοκαριστικές από την Αθήνα! Τρια βράδια το έβλεπα στον ύπνο μου.

Τελικά οι Ισπανοί άποικοι του ορεινού χωριού των νησιών Φίτζι, έχουν πολλές ομοιότητες στην ομιλία τους με τους Κρήτες.

“Ίντα κάμεις”, “Τι κάμει ο πάππος”, η ιδιαίτερη προφορά του λάμδα… Μάλλον η αλφαβήτα τους πάει κάπως έτσι “… γιώτα, κάπα, ράμδα..”! Τρελλαίνομαι να τους ακούω να μιλάνε!

Οι χωριανοί που μας πιάσανε κουβέντα, καταπληκτικοί άνθρωποι και γελαστοί, σου ερχόταν να τους αγκαλιάσεις και να τους φιλήσεις! Εξυπηρετικοί, χαρούμενοι και … και… τι να πρωτοπώ… αρκεί μόνο να γνωρίσετε το μπαλουνάκι και θα σας λυθεί κάθε απορία… (αν σας μαγειρέψει κιόλας…μμμμ…μην πείτε όχι!).

Σας συνηστώ ανεπιφύλακτα να επισκεφτείτε τα νησιά Φίτζι, για να απολαύσετε το φαγητό, τον ήλιο κι αυτό το καλοκαίρι, χωρίς σκουπίδια και πλαστικά σε θάλασσες κι ακτές και αν θέλετε, να πάτε και στα υπόλοιπα νησακια με ένα ιστιοπλοϊκό ή με τον Σκοπελίτη.

Ε, ναι λοιπόν, αν δεν πιστεύετε οτι ο Σκοπελίτης φτάνει μέχρι Φίτζι… που να δείτε που φτάνει η Ρομίλντα!

Α, να μην ξεχάσω να σας πω, μην παραλείψετε να ακούσετε στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό τη Ρούλα Μπράουν με την εκπομπή “με αγάπη από τα νησιά Φίτζι”. Το τι λέει το στόμα της δεν περιγράφεται! Εμείς πάντως γίναμε φαν, την ακούγαμε κάθε πρωί (χο χο χο)!

Παρά τα καλά μέρη όμως που μας έστειλε η αγαπητή μας μπαλούν, μια αποφράδα μέρα, πήραμε την πρωτοβουλία να φάμε κάπου κοντά στο δωμάτιο μας γιατί μας είχαν φάει οι δρόμοι (με τη σειρά τους) και δεν μπορούσαμε να κουνήσουμε από την κούραση! Φυσικά πιαστήκαμε κώτσοι, αφού το οτι μια ταβέρνα είναι φίσκα δεν σημαίνει απαραίτητα οτι είναι και καλά τα φαγητά της! Το γιουβετσάκι που παράγγειλε ο Λου αλλά και το λεμονάτο το δικό μου, μόλις μας τα άφησαν στο τραπέζι, κοντέψαμε να λιποθυμήσουμε από τη βρώμα! Οι πατάτες (του λεμονάτου ντε), ήταν άψητες τόσο που θα έλεγες οτι ίσως να είχαν κινέζο μάγειρα και μπερδεύτηκε με τα σούσι! Με το κριθαράκι του γιουβετσακίου δε, μπορούσες άνετα να χτίσεις μια μεζονέτα με γεύση κανέλας. Φάγαμε κάτι πατζάρια που τα είχαν κόψει και σε ντιζάιν σχήμα τρομάρα τους, κάτι καμένα κολοκυθάκια τηγανητά και μια φρεσκότατη τυροκαφτερή, κατευθείαν από το διπλανό σούπερ μάρκετ, ήπιαμε κι όλο το νερό για να φουσκώσουμε, πληρώσαμε τον φουσκωμένο λογαριασμό (θα είχε πιει νερά κι αυτός φαίνεται) και πήγαμε στο σουβλατζίδικο λίγο παρακάτω. Δύο σουβλάκια “απ’ όλα” αργότερα, χτυπήσαμε και μια κρέπα σοκομπανάνα και ήρθαμε λίγο στα ίσια μας! Άμα είσαι τουρίστας, κάποια στιγμή τηνε πατάς!

Τελευταία μέρα, πήγαμε στη θάλασσα κάτω από το δωμάτιο μας για να μην τρέχουμε μακριά. Κάτσαμε σε κάτι ξαπλώστρες, ανοίξαμε την ομπρελίτσα μας και εκεί που θα απολαμβάναμε την ησυχία μας… πλάκωσαν κάτι φασαριόζοι Ιταλοί. Για άλλη μια φορά μας επιβεβαίωσαν την κουλτούρα τους καθώς και γιατί βγαίνει σε κάθε εκλογές ο Μπερλουσκόνι! Ο δικός μας Ζορό, θα έκανε τρελλή καριέρα στην Ιταλία.

Εκτός του ότι ξεσήκωσαν όλη την παραλία με τις φωνές τους (και δεν ήταν καν Σικελοί, που λένε οτι μοιάζουν με τους Έλληνες, αλλά από το Μιλάνο… βόριοι και σοβαροί άνθρωποι), άρχισαν να παίζουν ένα καταπληκτικό παιχνίδι, που απαιτεί επίπεδο, σωματική διάπλαση αλλά και στρατηγική! “Ποιός θα πετάξει πιο μακριά τη σαγιονάρα”!!!

Μαζεύτηκαν ένα τσούρμο ανισσόροποι και φορούσαν ένας ένας μια σαγιονάρα δέκα νούμερα μεγαλύτερη και με το πόδι την εκτόξευαν όσο πιο μακριά μπορούσαν.

Όλη η παραλία, παρακολουθούσε με αγωνία, σε ποιανού το κεφάλι θα προσγειωθεί η σαγιονάρα. Ένας άλλος Ιταλός, εμψύχωνε τους αθλητές αλλά και μέτραγε ποιανού η βολή έφτασε πιό μακριά! Όταν αναδείχτηκε επιτέλους ο νικητής, έγινε ένας πανηγυρισμός σε επίπεδο 2004 που πήραμε το ευρωπαϊκό, του περάσαν ένα μετάλλιο στο λαιμό και αποχώρησαν πάλι όπως ήρθαν, γιατί η ώρα είχε πάει 1.30 και ως γνωστόν οι Ιταλοί αν δεν φάνε εκείνη την ώρα, θα τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι!

Ο νικητής αποχώρησε κι αυτός, πλαισιωμένος από γυναίκες που τον θαύμαζαν για το αστραφτερό μετάλλιο που κρεμμόταν στον λαιμό του και φάνταζε πολύ περίφανος, αφού γυρνόντας στην πατρίδα του θα το έβαζε στην ειδικά διαμορφωμένη βιτρίνα του σπιτιού του με τα υπόλοιπα βραβεία που είχε αποκτήσει στο παρελθόν.

Το βραβείο της πιο καλοστιμένης λεμονόκουπας, το βραβείο του πιο καλοστρωμένου απλώματος του τζατζικιού σε χωριάτικη φρατζόλα, το βραβείο της πιο καλοφτιαγμένης φράτζας, το βραβείο του πιο καλοσχηματισμένου κοιλιακού, το βραβείο φτυσίματος κουκουτσιών από καρπούζι όσο μακρία γίνεται κόντρα στον άνεμο, το βραβείο του πιο γρήγορου ξεκουμπώματος (μ)πυ(τ)ζάμας, το βραβείο λιωμένης σόλας, το βραβείο γρηγορότερης κατανάλωσης χωριάτικης σαλάτας με ξυνομυζύθρα… και άλλα πολλά που είναι αδύνατο να σας απαριθμήσω… μιλάμε για πρωταθλητές όχι αστεία!

Ευτυχώς από τη 1.30 και μέχρι τις 4.00 που ξαναγύρισαν, απολαύσαμε την ησυχία μας και μόλις τους είδαμε να ξεπροβάλουν από το βάθος της παραλίας, μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας και πήγαμε για φαγητό!

Την επόμενη φύγαμε κι από τα νησιά Φιτζι για σιγουριά!

Ξεφεύγεις όμως ποτέ από τους Ιταλούς…;


υ.γ. ...εσείς; τι νέα;


46 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

καλά μωρέ. ησυχία.

b|a|s|n\i/a είπε...

χαχαχχαχα! μιλάμε δεν παίζεσαι! απίστευτη! εύγε! άντε και του χρόνου! ή μάλλον άντε και τον άλλον μήνα! φιλιάαααααααα πολλά!!

b|a|s|n\i/a είπε...

εκεί που άφησες έκθετες τις σαγιονάρες σου δεν υπήρχαν ιταλοί;

ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ είπε...

χαχαχαχαχαχαχ περασες ομορφα στην τελικη.....αντε να εχει και συνεχεια το καλοκαιρι ειναι νωρις ακομη....
Αυτο θα ελεγα και γω....πως δεν σου πηραν την σαγιοναρα σου.....
Καλο καλοκαιρι να εχουμε!!!!
Φιλια και καλως γυρησες !!!!!!!!

korinoskilo είπε...

καλως ηρθεεεεςςςςςς
μας ελειψες!!!
αντε και του χρονου ή εχεις και συνεχεια τον αυγουστο?

καλη προσαρμογη

kostaslogh είπε...

Καλώς το
Απεράθου ;έχει και η Ναξος ,κοίτα σύμπτωση ,τί είναι ο κόσμος;
Εμείς Ασία μεριά ,Μπαγκλαντές !!!
για εφτά μέρες, τις εννιά έβρεχε ,τη μέρα
..το βράδυ δε μας ένοιαζε ,μετρούσαμε αστραπές για να μας πάρει ο ύπνος,προβατάκια δεν είχε ,τα φάγαμε εμείς και κάτι νηστικοί βαλκάνιοι!!!

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Kαλώς το
Πολύ ωραίο το ταξιδιωτικό-τροπικό σας πόστ.
Εμείς περιμένουμε τον Αύγουστο και βλέπουμε τα νησιά μόνο σε κάτι χάρτες που φτιάχνει για έναν ηλίθιο η Sally.
Μέχρι την επόμενη εξόρμηση σας μη χάνεστε γλυκυτάτη.

Masterpcm είπε...

ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟΤΑΤΗ!!!!!

Έλιωσα στο γέλιο!!!!!

Είδες τι έκανες;;;

Και σε άλλες αποδράσεις σύντομα εύχομαι!

Σε καλό σου!!!!

:))))))))

Lilith είπε...

Το περιστατικό με τον πεντάχρονο... όλα τα λεφτά!!! :)))
Καλά... ποιον είχε για πατέρα;
Τον Ozzy;
χαχαχαχαχαχααα!!!
Ωραίο το οδοιπορικό στις τροπικές νήσους!
Τώρα θα περιμένουμε, τον Χειμώνα, την περιγραφή από τα σαλέ :).
Welcome back! ;)

manetarius είπε...

@Βασίληηηηηη!!!
Αυτό έχει σημασία… ησυχία, τάξη και ασφάλεια!

@Βασίλη (2)
Μμμμ… τον άλλο μήνα.. ναι, αν εννοείς τον Αύγουστο.. θα πάω στην τροπική νήσο του Μίνωα (αρχίζω εκπομπή στον ΑΝΤ1… χαχαχαα)!

@Βασίληηη (3)
χαχαχαα… όχι, αυτή ήταν μια σχεδόν ερημική παραλία που χρειαζόσουν κυάλια για να δεις τον διπλανό σου… βέβαια στη δική μου περίπτωση… χρειάζεσαι κυάλια και στο 1 μέτρο με την γκαβάδα μου!

@Οστρακο
Έτσι και μου έπαιρναν τη σαγιονάρα θα τους έκανα μπέικον για καρμπονάρα μα το Θεο…!!!
Καλό καλοκαιράκιιιιι για πάντααα!!! ☺

@Κορινόσκυλο
ααααχ… κι εμένα μου λείψατεεε!!! Καλώς σας βρήκαα!! Μάλλον θα έχει συνέχεια και τον Αύγουστο!!
Ποια προσαρμογή; ☺

@Κώστα
Άααααντε!!!! Έχει και η Νάξος Απεράθου; Τζάμπα πήγα μέχρι τα νησιά Φίτζι; Φτου!
Α, Μπαγκλαντες ε; Πολύ υγρασία μωρ’ αδερφάκι μου και μου χαλάει το μαλλί!
Αααχ… τα κακόμοιρα τα προβατάκια… μετά λετε για μένα!!
Φιλάκια πολλαααααααααά!!!

@ΚΥΠ (με τελεία σε όλα!)
Καλώς σας βρήκααα!!!!
Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο, άλλωστε μην ξεχνάτε οτι με την πληρωμή του θα πάτε κι εσείς τις διακοπούλες σας! Να ζητήσετε και για ψυχική οδύνη… άκου νησιά εν ώρα εργασίας!
Θα είμαι εδώ τριγύρωωω!!! ☺

Υγ φιλιά στο κορίτσι σας !

@Μαστεεεεεεεεερ!!!
Υπομονή μέχρι τον Αύγουστο για περισσότερη γκρίνια!
Είμαι σε φάση βλέπετε που όλα μου φταίνε!! Αλλά ποιός ξέρει μπορεί να βγει και σε καλό!!!

☺ ☺ ☺

@Lilith
δεν ήταν καταπληκτικό;;;
Μπααα… ο Ozzy ήταν άγιος μπροστά του!
Τον χειμώνα δεν πάω σε σαλέ ποτέ! Πάω Κανάριους νήσους για να διατηρώ το τροπικό μου μαύρισμα! Άλλωστε τα σαλέ είναι για τους νεόπλουτους και ως γνωστόν εγώ είμαι μια απόγονος του Ωνάση (να μην ξεχνάτε να μου φέρνετε καμιά σοκολάτα όταν με κλείσουν στο Δαφνί!)
Φιλάκιααα! ☺

Ανώνυμος είπε...

Βρεϊ συ!!!!!
ΚΑΛΩΣΗΛΘΕΣ!!!!!ΓΟΥΕΛΚΑΜ ΜΠΑΚ!!!!
Και εις αλλα με υγεια!
Φιλια!
xxx

Unknown είπε...

ρε συυυυυυυυ!! λατρεύω Νάξο!! Στο Λευτέρη φάγατε στην Απείραθο; είπαμε φέτος να μην πάμε για 4η φορά,,,να δούμε και κάτι άλλο βρε αδερφέ! σε ζηλεύω όμως που μπορείς και παίρνεις τέτοια εποχή άδεια...όπως σε ζηλεύω που θα ξαναπάρεις! :)

Αntidrasex είπε...

"μα νομίζετε πως στη θέση της καρδιάς έχω δεύτερο στομάχι;)!"

Σαφέστατα ναι.

"σήκωνε ένα κύμα ίσαμε το μπόι μου (και όσοι θα με ξέρετε, θα γνωρίζετε οτι είναι πολύ επικίνδυνο το συγκεκριμένο ύψος για κύμα)."

Πολυνησιακό τσουνάμι, τουλάχιστον!

"(μη μεγαλώσετε την εικόνα... δεν έχω ξυρίσει πόδια!)"

Πω πω τρίχα...

"και φρόντισε να πάει όσο μακριά γινόταν για να μας αποφύγει"

Ε, ναι, μόνο τρία ψυγεία είχα σπίτι με τρόφιμα η γυναίκα. Που να σώσουν...

υγ. ε καλά μωρέ, εδώ.

apos είπε...

Εκεί στο Ματσατσούτσετς, πολύ πρέπει να ζήλεψαν με τόσο ωραίες διακοπές...


(εμείς να δείτε πόσο ζηλέψαμε....)

επιτέλους επιστρέψατε. αμάν πια.

ΦΟΥΛΗ είπε...

Βρε, βρε,μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε......Πέρασες καλά απέναντι;
Είσαι αξεπέραστη,λύθηκα στο γέλι!!
Να σου πω,μην αγχώνεσαι, μεγάλωσα την εικόνα και τρίχα δεν παίζει...
Μέχρι να ξανά φύγεις μη σε χάσουμε...
Καλό σκ φιλιά

gnostosagnostos είπε...

ρε συ εισαι απιστευτη!!!!
αυτες ειναι διακοπες!!!!!!!!!
(και μην γρινιαζεις γιατι εμεις εδω καναμε μπανιο μονο στην μπανιερα!)

manetarius είπε...

@Gio R
Γυρίσαμεεεεε!!!! Και έχουμε πάθει στερητικό παραλίας! ουφ!
χχχχχχ πολλάάάάάάάάά!!!

@Chichipiru
Εγώ πήγαινα πρώτη φορά! Μεγάλο νησί ε; Φοβερές παραλίες! Στον Λεφτέρη (με φι περικαλώ) δεν φάγαμε γιατί εκείνη την ώρα δεν πεινούσαμε... αλήθεια λέω... εγώ ήπια σοκολάτα κι ο Λου καφεδάκι, λίγο παραδίπλα! Το πόσο το μετάνιωσα δε λέγεται! Ουφ...την επόμενη φορά!
:)

@αντιδρασέξ
Τσ τσ τσ... τη χολή είναι αυτή βραδιάτικο!! Να δω άμα θα πας εσύ τι έχω να σου σούρω που θα σε πάνε στα καλύτερα...! Να σε πάνε και στης Ειρήνης... άμα έχει προλάβει να αναννεώσει το ψυγείο της μετά από το πέρασμα μας!
Όσο για το πολυνησιακό τσουνάμι.... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!! Νιώθω σαν την Κλώντια Σίφερ τουλάχιστον... στο λίγο πιο ξανθό (πάντα!)
Πάντως ... με τόσο μεγάλο κήπο... ένα τέταρτο ψυγειάκι το χώραγε το σπίτι εδω που τα λέμε!
:)

@Apos
Ααααχ... στο Ματσαχούτσετσε, έχουν εξεταστική τέτοιαν ώρα! Δίνουν για το πτυχίο του μονόχορδου βιολιού με ήχο από μπουζούκι (καινούρια πατέντα.... αποτρελλάθηκα, αυτό ήταν!).

Επέστρεψα αλλά δεν το βλέπω να μένω για πολύ... με τέτοιο λάλημα όλο και κάποιος θα έρθει να με μαζέψει! Εγώ πάντως θα κάνω σημαντικές προσπάθειες να παραμείνω!

:))))

@Φούλη
Γυρίσαμε... Τι εννοείς; Είχες γαλάζια μάτια κι ήμουν η αιτία να μαυρίσουν; Τίποτα, θα σου κάνω δώρο φακούς επαφής!
Η τρίχα είναι καμουφλαρισμένη κάτω από το ισχυρό αντηλιακό αλλά για να είμαστε σίγουροι είπα να σας ενημερώσω, μην πάθετε κάνα σοκ και νομίζετε οτι πάγωσαν οι πάγοι στην Ανταρκτική και βγήκαν οι αρκούδες για ηλιοθεραπεία (μα που τα βρίσκω τελικά; πότε θα ρθούν να με μαζέψουν να ησυχάσετε;)!
Φιλιά πολλάάάάάάάάάά!!!!

@Γνωστέ άγνωστε
Εεεε... εντάξει, κι η μπανιέρα καλή είναι! Τώρα με το τατού μπορείς να κάνεις μπάνιο;
Ένας λόγος που δεν έκανα ποτέ, εκτός από το ότι φοβάμαι, είναι οτι το θυμάμαι πάντα αργά και νομίζω οτι δεν μπορείς να κάνεις μπάνιο θάλασσα ε;
Πάντως με τη λιγούρα που έχω... μάλλον θα έκανα καμιά μηλόπιτα στην πλάτη ή κάνα γουρουνόπουλο...
(συγγνώμη... τι άσχετη απάντηση σου έδωσα; )

Daria είπε...

Έχεις και θράσος μαρή μανιταρού!!! Άκου "εσείς τι κάνετε";
Εμείς πήγαμε μια βόλτα μέχρι Παταγωνία, ένα τριήμερο Χαβάη σε κάτι ηφα'ιστεια και ετοιμάζουμε τα μπογαλάκια μας για Μάτσου Πίτσου.
Μας δουλεύεις ρεεεε;;;;;;
Πήζουμε τυρί, να τι κάνουμε. Και περιμένουμε να περάσει ο καιρός να φύγουμε κι εμείς.
Φιλιά μανιταράκι.

Ανώνυμος είπε...

δηλαδης για να καταλαβω: πηγες καπου εξωτικα, εφαγες καλα, κολυμπησες, ειδες τοπια, περασες καλα......

τι θες μαρη να μαθεις απο τα δικά μας τα χάλια? αν ηταν υποφερτα? εαν η Αθηνα μετακινηθηκε? εαν ξεβρωμησε? εαν μετακομησαν 2.500.000 ''αθηναιοι'' και αδειασε ο τοπος?

(ΘΟΥ ΚΥΡΙΕ!!!!)

Glayki είπε...

καμάρι μου ,καλώς όρισες....


Νάξο πήγα πέρυσι και πέρασα σούπερ...φοβερό φαγητό παρεπιπτόντως έχουμε και φίλους που μένουν μόνιμα....άρα...τρελό φαγητό !
Τι μου θύμισε η σαγιονάρα σου!
Στην κέρκυρα πριν 3-4 χρόνια..ένας Ιταλός μου είχε πάρει τη σαγιονάρα...ναι αυτό που ακούς!

την έψαχνα την έψαχνα..έλεγα πω ςθα επιστρέψω ξυπολυταριό στο σπίτι...και μετά μου την εμφάνισε γελώντας..
κοίτα τι σκέφτηκε ο αθεοφοβος για να κάνει καμάκιον!!!!!!!!!!!!!!

gnostosagnostos είπε...

xaxaxaxa!!!!!!!!
εισαι φοβερη βρε!
με ενα αντιλιακο 50αρι μια χαρα μπανιο κανεις....
πρεπει να κανεις ενα πιτα-γυρο που λενε τα συντροφια πανω !!!

habilis είπε...

!!!
Eντάξ απο ότι βλέπω η μπαταρία γέμησε .
Δεν σε κολακεύει βέβαια η περενόχληση προς τους Ιταλούς που με την συμπεριφορά σας νόμισαν πως βρίσκονται σε μαυσωλείο και σηκωθήκαν και φύγαν οι άνθρωποι.
:-))

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Μές την πολύ ζαλούρα μου, μου φύγαν οι μασέλες!
Από το γέλιο βρέ, όχι από την νύστα!
Γμτ μου κοιμούνται και θα τους ξυπνήσω!
Και εις άλλα με υγεία.
φιλιά στον Λ.

KaLLinaki είπε...

Είσαι θεά λέμε!
Να βγάλεις ταξιδιωτικό οδηγό. Θα κάνεις τρελλές πωλήσεις!
Φιλιά

κόκκινο μπαλόνι είπε...

Να 'μαι κι εγώ!!!
Καταρχήν θέλω να ενημερώσω τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες τούτου του βλογ που θα θέλαν να επισκεφθούν τα νησιά Φίντζι, να το αναβάλουν για κανά μήνα προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες προμήθειες και κυρίως να μεγαλώσουν τα μικρά μοσχαράκι! Οι Φιτζιανοί με πήραν έντρομοι και ζητήσαν να μη στέλνω κόσμο έτσι, χωρίς να ενημερώνω!!! (προφανώς τους τρόμαξε το Μανιτάρι και ο Λ., ποιος ξέρει!!!)
Ο διαλυτικός ρόλος του Μανιταριού φάνηκε και την προηγούμενη βδομάδα στα καθ'ημάς. Οδηγίες για παραλίες και ταβέρνες και μπαράκια...κι εγώ να πήζω στο γραφείο...κάθε φορά που χτυπούσε το τηλέφωνο...πρασίνιζα αλλά απαντούσα ευγενικά!!! Το τελειωτικό χτύπημα ήταν αυτό με το ορεινό χωριό μου!!!
Πόνος ψυχής...εγώ στο αρκουδίσιον και η άλλη να έχει τα μαλλιά της να φυσαρουλίζονται από το γλυκό αεράκι του βουνού...αααχχχχ!!!!
Σιγά μην άφηνα τα μαμά μου σε απόσταση μικρότερη των 25 μέτρων από το μανιτάρι...την προειδοποίησα την καημένη και την έκανε 2 μέρες νωρίτερα, προς άγνωστη κατεύθυνση (μάλλον προς Αζόρες)!
Η Ειρήνη γλίτωσε παρα τρίχα!!!
Σαδιστικό μανιτάρι!!!!!
υ.γ. άντε το κλείνω το σχόλιο γιατί εκτός από τα προικιά από δύο ντιβανοκασέλες που άπλωσε η άλλη με το ποστ, μη κάνουμε και τα σχόλια σεντόνια(ψψψψψιττττ...τέλεια η στιχομυθία για αυτόν που "θα τον υρεύ(γ)ει η μάνα ντου" για το σύνθημα;; ξέρω και τις δυό μεριές...αλλά δε σπιουνεύω εγώ!)

KitsosMitsos είπε...

Ρε συ, μας πέθανες! Χαχαχα! Τι περιγραφή ήταν αυτή!
Πάντα τέτοια βρε!

thamnos είπε...

Δεν θα πω πως ζηλεύω, ζήλεψα μόνο.
θα έρθει κ η ώρα μας που θα πάει... καταραμένε Αύγουστε!

υ.γ. Πέρασα υπέροχα όσο εσύ έκανες αυτά που ζήλεψα! :ο)

thamnos είπε...

Δεν θα πω πως ζηλεύω, ζήλεψα μόνο.
θα έρθει κ η ώρα μας που θα πάει... καταραμένε Αύγουστε!

υ.γ. Πέρασα υπέροχα όσο εσύ έκανες αυτά που ζήλεψα! :ο)

manetarius είπε...

@Daria
Ααα... στη Χαβάη έχει παραγίνει το κακό... χειρότερα από τη Μύκονο έχει καταντήσει! Παταγωνία ... δεν ξαναπάω γιατί δεν έχει ωραία σουβενίρς! Τα Μάτσου Πίτσου έχω ακούσει οτι είναι πολύ ωραία (μπα... να κι ένα μέρος που δεν έχω πάει!).
Καλά να περάσετε... το αντηλιακό μην ξεχάσετε.. βαράει ο ήλιος!
Προς το παρόν βλέπω περνάτε καλά στο βλογ σας με τον καινούριο σας φίλο στα σχόλια (χιχιχιχχι..)!

Άντε... να έρθει η ώρα για τις διακοπές σας γρήγορααα!!

Φιλάκιααα!

υ.γ. το τυρί που πήζετε... είναι γραβιέρα Νάξου μήπως; Γιατί μ' έπιασε μια λιγούρααα...!

@Εξόφθαλμη
Αθηναίοι δεν υπάρχουν πια... μόνο ο Τζούμας έχει μείνει γκάγκαρος!
Όλοι οι υπόλοιποι είμαστε... μετανάστες (μ' έπιασε το επαναστατικό μου πάλι)!
Μμμμ... καλά ήταν μωρέ στις εξοχές... αλλά σαν την Αθήνα τίποτα... (εντάξει βρε παιδιά... σιγά... μη βαράτε άλλοοοοο...)

(Απερά-ΘΟΥ κύριε!) :)

@Γλαύκ
Ωραία ήταν δε λέω... αλλά μέχρι να βρούμε καλό φαγητό είδαμε και πάθαμε με τα τουριστάδικα γανώτο!
Οι Ιταλοί είναι εντελώς ανισσόροποι.. στο λέω από πείρα... οι 2 παιδικοί και αγαπημένοι μου φίλοι είναι Ιταλοί... ευτυχώς έχουν και λίγο Ελληνικό αίμα (ευτυχώς;;;).
Τρομερό το φλερτ με την παντόφλα... μετά σου λέει οτι οι Ιταλοί είναι εραστές... άιντε βρε σούργελα!
Τι άλλο θα ακούσω Θέ;

@Γνωστέ άγνωστε
Αααα.... 50 φορούσα φέτος... τι κρίμα να μην το ξέρω... αλλά και πάλι δεν θα μπορούσα να κάνω... από του χρόνου βλέπουμε!
Θα κάνω μια μπουγάτσα με κιμά! χαχαχααα...

@Χαμπίλης
Η μια μπαταρία γέμισε μόνο... οι άλλες όχι ακόμα...!
Μμμ.. εγώ και κάτι Φροϊλάινς από τη Γερμανία τους στραβοκοιτούσαμε και μετά κοιταζόμασταν μεταξύ μας και κουνούσαμε απαξιωτικά τα κεφάλια μας! Μα τι κουλτούρα!
(Τελικά ο Μπερλουσκόνι την κατάφερε τη μικρούλα;)

@Βαγγέληηηηηηηηηη!!!
Προσοχή στα σαγόνια, είναι πολύ χρήσιμα εργαλεία!
Συγγνώμη, δεν σου είχα απαντήσει και στο ωραίο μήνυμα που μου έστειλες... το αμέλησα γιατί δεν ήμουν στα πολύ καλά μου! Ευχαριστώ πάντως για όλα! :)
Σσσσσ.... μην ξυπνήσεις τον μικρό.. κάηκες!
φιλιά πολλά!

@Καλλινάκι
Εμ... εγώ έχω προτείνει σε κάνα δυο εκδόσεις να τους βοηθήσω στους χάρτες τους αλλά μου έκλεισαν την πόρτα στη μούρη! "Να πας στο Μαμαλάκη κοπελιά" μου απάντησαν!
Μήπως έχεις το τηλέφωνο του;

Φιλάκια! :)

@Μπαλουνάκιιιιιιιιι μου τρελλό!
Μμμμ.... τι μήνα... λίγο λες! Στης Ειρήνης πάντως δεν έχει μείνει τίποτα! Θα χρειαστεί τουλάχιστον μια 6ετία για να μπορέσουν να ξαναγεμίσουν τα ψυγεία τους!
Είπαμε μάλιστα να μην σε εκθέσουμε και πούμε οτι εσύ μας έστειλες γιατί δεν θα σου βγάζαν ούτε κουβέρ αν ξαναπήγαινες!
Δεν σε παρηγόρησε καθόλου το γεγονός οτι δεν έφαγα βάφλα και την έβγαλα με ένα παγωτό χωνάκι με μια μπάλα μόκα και μια κίντερ μπουένο; Σλλλλλουυουουουρππ... τι θυμήθηκα μεσημεριάτικο;
Τα μαλάκια μου δεν φυσαρουλίστικαν (μα τι λέγειν) γιατί είχαν γίνει μούσκεμα από την καλοκαιρινή "βρόχα" (όπως την είπε μια ντόπια που κρατούσε το μουσείο με τα πετρώματα).
Η μαμά σου την γλύτωσε φτηνά... μόνο αυτό έχω να σου πω! Θέλω οδηγείες για τις Αζόρες μόλις επιστρέψει... ξέρεις, τα κλασικά, που θα φάμε που θα πιούμε και τέτοια!

Και θα κλείσω με την εξής κουβέντα: "Όποιος με ξανακατηγορήσει οτι τρώγω πολύ... θα τονε υρεύγει η μάνα ντου!" χα!

@Κιτσομήτσε
Και δεν ήταν και ολοκληρωμένη για να μην σας κουράσω... αυτή ήταν μόνο η κεντρική ιδέα...χιχχιχιχι!!!
Φιλάκια! :)

@Θάμνε
Ααααχ... κι εγώ τον Αύγουστο περιμένω.. να πάρω αυτή την υπόλοιπη άδεια μου και να πάω σε κάνα νησάκι... δεν μπορώ άλλο σ' αυτή την πόλη!

υ.γ. Εντάξει... μη νευριάζεις.. μια βδομάδα μου έμεινε μόνο... ε και κατά τον χειμώνα λέω να πάρω και 5-6 μήνες ακόμα! (χιχιχιχι..)

@Θάμνε
βλ. παραπάνω (θα πιαστεί το χέρι μου άμα σου ξαναγράψω τα ίδια και μετά δεν θα μπορώ να πιάσω το πιρούνι!)

Αntidrasex είπε...

"Τα Μάτσου Πίτσου έχω ακούσει οτι είναι πολύ ωραία (μπα... να κι ένα μέρος που δεν έχω πάει!)."

Πάει ή φάει?

manetarius είπε...

@αντιδρασέξ
... ούτε 5 λεπτά δεν πρόλαβαν να περάσουν...!!!
Τι κατατρεγμός είναι αυτός που περνάω χριστέ μου;;;

(μεταξύ μας..."που δεν έχω φάει")

υ.γ. νομίζω πως μ' έχουν πάρει στο ψιλό εδώ μέσα τελικά!

Luthien είπε...

Νάξος..έρωτας η νήσος Φίντζι!!:D
εγώ θα πάω τον Αύγουστο και δε βλέπω την ώρααα!!
Είδα σε προηγούμενο ποστ για το μωρό!!!Σας εύχομαι τα καλύτερα σε σένα, τον Λού και το μικρό μανιταράκι!!Καλή λευτεριά!!

Φιλιά πολλά πολλά!!

Υ.Γ.:Για τα 5χρονα..δε φαντάζεσαι!!Δουλεύω σε κάτι σαν παιδικό σταθμό-εργαστήρι ζωγραφικής για το καλοκαίρι και είναι αφασία!!
"Τι λε ρε άμπαλο!" το ακούω συνέεεχεια!!:P

habilis είπε...

Διακρίνω μια ειρωνεία για τον Σίλβιο?
Αν θες να ξέρεις θέλει μισό λύκειο από θηλυκά στην καθισιά του.

Πρά-ακ είπε...

Και η περιπέτεια αρχίζει!

manetarius είπε...

@lUTHIEN
Αααα... να μην ξεχάσετε να φάτε "στης Ειρήνης" στη χώρα!
Να πάτε για μπάνιο στη μικρή βίγλα αλλά και στον Άη Προκόπη δεξιά δεξιά! Και μην ξεχάσετε προς Θεού να πάτε Απείρανθο!!!
Καλά να περάσετεεεε!!!

υ.γ. Ποιό μωρό; ;)

@Habilis
Αυτό λέω κι εγώ..στην "καθησιά" του.. στο όρθιο κάνει τίποτα;
(χριστέ μου... τι στόμα!)

@Πρά-ακ
Τα μάθαμεεεεεεεε!!

Γιώργος Τ. είπε...

Πωπω!! Ατελείωτο ήταν!! Τελικά, μάλλον καλά πέρασες!!! Πάντως βρήκα και ψεματάκι μέσα στο κείμενο.. Ακούς εκεί, δίαιτα το μεσημέρι... Και το μεσημεριανό τραπέζι που απεικονίζεται στην δεύτερη φώτο τι είναι???????
Ο Μάικλ Τζάκσον ζει, μην ανησυχείς.. Απλά τώρα κάνει παρέα με τον Έλβις και τον 2-Pac....
Διακοπές τέλος, ή έχει και συνέχεια???

manetarius είπε...

@Γιώργο Τ.
άντε καλέ που ήταν ατελείωτο... έχω γράψει και χειρότερα! χιχχι..
Καλά ήταν! Όσο για το ψεματάκι... δεν ήταν καθόλου ψεματάκι, η φωτό τραβήχτηκε γύρω στις 8 το βράδυ.. και όπως ξέρεις το καλοκαιράκι νυχτώνει αργά! :)
Βέβαια ...εντάξει, κάτι τσιμπούσα και το μεσημέρι.. χιχιχι...
Τιιιι... πέθανε ο 2 πάκ... αχ να μου τα λες πιο μαλακά αυτά τα πράγματα... μη που πεις κιόλας οτι τονε σκότωσαν; Μα που είναι αυτή η αστυνομία;;; :)
Διακοπές και λίγο τον Αύγουστο και μετά τέλος! αααχ... άτιμη κενωνία! :)

wilma είπε...

λατρεμένο μου μανιτάρι! επιτέλους γύρισες κι έγραψες!
Τι χαρά! Φυσικά έγινα πάλι ρεντίκολο στη δουλειά από τα γέλια (νομίζω ότι το έχουν συνηθίσει).
Δεν έχω τίποτε άλλο να σου πω, παρά μόνο το πόσο μα πόσο χάρηκα που σε διάβασα!

manetarius είπε...

@Wilmaaaa!
Εγώ γύρισα... κάποιοι άλλοι δεν βλέπω να γυρίζουν να γράφουν τα θρησκευτικά τους! Άντε κι έχω μείνει πολύ πίσω... τώρα που είναι καλοκαίρι να κάνουμε ταχύρυθμα!
Άμα δε σ' αρέσουν τα θρησκευτικά... μπορείς να πιάσεις μυθολογία... εκεί να δει κενά που έχω.. !
:)))))))))))))))
φιλάκιααααααααααα!!! :)

kat. είπε...

τι εννοείς;
εγώ;
μμμμμ.....
φανταστικά!!!!!! τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια...

dazed n' confused είπε...

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ ...
Οπως παντα απολαυστικο ...
Μπραβο μπραβο ... παντα τετοια !!!
Τι ??? ... Ακομα εδω ειστε ???
Ποτε ειναι η επομενη εξορμηση ???

Ααα ... δεν ειστε εεε ???
Το φανταστηκα οτι εχεις αφησει τον Λου να ηλιοθεραπιζεται κι εσυ απαντας τα σχολια εδω, μεσα απο το σουπερχαϊτεκλαπτοπ σου, ενω το κυμα σου βρεχει τα ποδαρακια, σε παραλια που διαθετει και Γουαϊ Φάϊ (στο "α" ειναι ο τονος ... στο "α" ... μη σου τρεχουνε τα σαλια ... δεν αναφερομαι σε καμμια καινουρια γιαπωνεζικη γκουρμεδια ...)

χαχαχααχαχχχχαχαχαχαα

Φιλια Μανιταρακι μου γλυκο !!!

manetarius είπε...

@Kat..
αααα....τι ωραίο φουλάρι!!!!
Ε, και 'μεις τα ίδια και τα ίδια κάναμε αλλά σε άλλο μέρος! :)
Έρχεται ο Αύγουστοοοος! Υπομονή αδέρφια! :)

@Ζαλισμένε μουουουουυουυυ!!!
Αααχ... μακάρι να μου βρεχε το κυματάκι τα πατουσάκια μου τώρα...αλλά αυτή τη στιγμή είμαι στο καταραμένο γραφείο και ξυλιάζω με το ρημαδοερκοντίσιον τους και μπαφιάζω με το κωλοτσίγαρο τους που δε λένε να καταλάβουν οτι ΕΧΕΙ ΒΓΕΙ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΩ ΟΛΟΥΣ!!!! Άι στα δγιάλα πρωί πρωί συγχήστηκα... θα πάω να πάρω ένα τοστάκι να συνέλθω!
Εσύ πότε θα πας διακοπές; εεεε;

Φιλάκιααααααααααα καλέ μου ζαλούρααα!

υ.γ. τον Λου τον τράβαγα από το μαλλί όποτε μου έλεγε οτι θα κάτσει για ηλιοθεραπεία... άσε που τονε πασάλειβα με αντηλιακό 50άρι!
Δεν τον άφησα σε ησυχία τον δόλιο! χιχιχιχι... φέτος δεν μαυρίσαμε σχεδόν καθόλου.. μόνο όσο μας άρπαξε στον δρόμο! :) Είδες; Είμαι καλό παιδί και σ' ακούω!

TeddyBoy είπε...

Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος το συγκεκριμένο ποστ να αποτελέσει καταλυτικό παράγοντα για την εργασιακή μου καριέρα!

Ζήλεψα τόσο πολύ που είμαι έτοιμος να τα βροντήξω όλα και να σηκωθώ να φύγω. Θα σε κρατάω ενήμερη..

Και μια που είπες για βιβλία κάνε μου καμία καλή πρόταση τώρα που με έχει πιάσει πάλι το διαβαστερό μου (απαγορεύονται αυστηρά συστάσεις βιβλίων ελληνΙΔΩΝ συγγραφέων)!!

manetarius είπε...

@Teddy…
Το λοιπόν… σου προτείνω να διαβάσεις το «Κεφάλαιο» που θα σε κρατήσει σε εγρήγορση ΚΑΙ δεν θα μετανιώσεις που τα βρόντηξες όλα κάτω στη δουλειά και πήγες διακοπές!
Μόλις τελειώσεις τον τρίτο τόμο, μπορείς να αρχίσεις να διαβάζεις Τρότσκι που θα σε ξεσηκώσει και αμέσως μετά το «Τα θέλουμε όλα του Μπαλεστρίνι» για να μην επιστρέψεις ποτέ στη δουλειά και να κάνεις διακοπές για πάντα!
Στα λέω εγώ, ένας άνθρωπος που μετά από τις καταπράσινες θάλασσες, γύρισα στην καταραμένη «γαλέρα» ένεκα η ανάγκη!
Φτου! Γαμώ τη φτώχεια μου!
Γι’ αυτό σου λέω… διάβασε αυτά και θα με θυμηθείς…
Τώρα πάλι… αν είσαι κι εσύ φτωχαδάκι και πρέπει να επιστρέψεις στη δουλειά… τι να πω.. διάβασε μια Μάρω Βαμβουνάκη να σε προετοιμάσει για τη μιζέρια που σε περιμένει μετά τις διακοπές σου!
Α, συγγνώμη… είπες όχι ελληνίδα συγγραφέα… εεε… διάβασε έναν Κοέλιο… και όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να κάνεις αυτό που θέλεις… παίξε και κάνα λόττο καλού κακού.. και μη μας ξεχάσεις κι εμάς άμα κερδίσεις!

Λαλήσαμε!

Υ.γ. πάλι ποστ έγραψα στα σχόλια! :)

Squeaky είπε...

Έκλασα (δυό μάντρες) στα γέλια!
Πάντα τέτοια μανιτάρι!

ΥΓ: Μπράβο σας που βοηθήσατε τον ποντικό. Το ήξερα πως είστε καλά παιδιά...

Snowball είπε...

Νάξος ε?

Τέλειο νησί!!!

Μουσαφιραίοι...