Σάββατο για σινεμά

Σάββατο βράδυ αποφεύγω να βγαίνω στα "μπαρς". Πήγα λοιπόν σινεμά. Ήθελα να δω κάτι που θα κάνει το χειλάκι μου να σκάσει λίγο, γιατί τελευταία τα έχω ψιλοδεί όλα που λέει και η νεολαία! Πήρα αγκαζέ τον Λ. μου και είπαμε να πάμε με τα πόδια στο κοντινότερο σινεμά, το οποίο τυγχάνει να είναι Village. Παραβλέψαμε την εμπορευματοποίηση της 7ης τέχνης και τη θυσιάσαμε στο βωμό της ευκολίας μας.

Για κακή μας τύχη, δίπλα, στο γήπεδο του μπάντμιντον γινόταν το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Μπλεχτήκαμε ανάμεσα στους ψηφοφόρους, στα μέλη της νεολαίας της ΠΑΣΠ, βουλευτές, υπουργούς, και κάθε καρυδιάς καρύδι. Απόρησα πως είναι δυνατόν να υπάρχουν υποστηριχτές των κομμάτων (όλων) και δεν τους γράφει ο κόσμος στα παλιά του τα παπούτσια, μπας και ξυπνήσουν λιγάκι και κάνουν κάτι γι' αυτή την έρμη την Ελλαδίτσα. Και βγάζω την ουρά μου απ' έξω γιατί έχω πάψει να ασχολούμαι μαζί τους, πολύ καιρό τώρα. Δεν ξέρω αν η αποχή είναι τρόπος για να δείξω την απέχθεια μου προς όλους αυτούς που υποστηρίζουν οτι θα λύσουν τα προβλήματα μας, επιβαρύνοντας τα φτωχά πορτοφόλια μας με επιπλέον φόρους, αλλά τουλάχιστον ξέρω οτι δεν συμμετέχω στη εκλογή τους (βάλε και καμια τελεία βρε κορίτσι μου, κι άλλοι είναι αγανακτησμένοι, δεν κάνουν κι έτσι όμως).

Τουλάχιστον είδαμε το "Μόλις Χώρισα" και ήταν πολύ καλό, έπαιζαν : Μακρυπούλια, "Ζουμπουλία" (αδυνατώ να μάθω το πραγματικό της όνομα), Καραμίχος, Τσιμιτσέλης (κατα τη μαμά μου- ωραίο παλικάρι, αριστοκρατικό, ψηλό, ευγενέστατο παιδί, τον είδαμε στο Super Market και μας έδωσε τη σειρά του στα σαλάμια...)

Αξίζει τον κόπο να δείτε αυτό το ανάλαφρο εργάκι.