Ένας φίλος μέσα από τα μάτια μου!Ο Α. τρελλαίνεται για τη μαγειρική και απο τότε που είδα στο σινεμά το Ratatouille παρατήρησα την τρομερή ομοιότητα του με τον Ραμί τον ποντικό!
Ερωτεύεται τα υλικά και τα "ανακτεύει" τόσο καλά που παραδίνεσαι στη γεύση οποιουδήποτε φαγητού του!
Διαλέγει πάντα τα καλύτερα και παίρνει τη μεγαλύτερη ποσότητα, γιατί "καλύτερα να μας περισσέψει, παρά να μας λείψει"!
Μόλις τελειώσει με το μαγείρεμα και αφού έχει φάει με λύσσα (είπαμε είναι φίλος μου, τι περιμένατε να είναι ιντελεκτουάλ όταν πρόκειται για φαγητό;) απολαμβάνει ένα ωραίο... έργο dvd γιατί που να τρέχεις με την κοιλιά τούρλα;Αν πάλι δεν του πετύχει η συνταγή (πράγμα σπάνιο) καλύτερα να μην βρεθείς μπροστά του!!!
Ούτε στην Ιταλία δεν θα βρείς τέτοια γεύση!
10 σχόλια:
Καλημέρα!
Πολύ ωραίος ο φίλος σου, και είμαι σίγουρη, όχι μοναχοφάης, οπότε δεν κανονίζεις κάααποια στιγμή να μας καλέσεις για φαγητό με δημιουργίες του αγαπημένου σου σεφ;
Έχεις ένα τραγούδι χαρισμένο στο blog μου, άκουσέ το αν θες.
φιλιά!
Καλησπερα..
Δεν την έχω δει τη ταινια :(
Πρέπει γμτ!!
Χαριτωμένος ο φίλος σου! Και ωραίος ο συσχετισμός που του αφιέρωσες!! Φαντάζομαι αν το δει το ποστ.. να χαρεί χε χε :)
Γειά σου "καλημέραααα".
Ναι αυτός ο φίλος μου είναι ο καλύτερος σεφ. Βέβαια είναι και λίγο μοναχικός τύπος και δεν του αρέσει να κάνει καινούριες γνωριμίες (αυτό το δουλεύουμε ακόμα μετά από 12 φιλίας, οπότε με βλέπω να κάνω ταξιδάκι στην αγαπημένη μου Σαλονίκη με...ταπεράκια!
Το τραγουδάκι θα το ακούσω το απόγευμα με την ησυχία μου από το σπίτι γιατί εδώ στη δουλειά θα με κράξουν! Άσε που θα καταλάβουν οτι όταν πέφτω με τα μούτρα στο κομπιούτερ δεν δουλεύω απαραίτητα αλλά σερφάρω..!
Φιλιά πολλά και σ' ευχαριστώ, δεν βλέπω την ώρα να σχολάσω και να πάω να ακούσω λύρα!!!
Καλησπερούδια μικρή μου Roadούλα!
Ο φίλος μου δεν έχει ενημερωθεί ακόμα για το blog μου, είναι λίγο αντίθετος μ' αυτά τα πράγματα. Είχα σκοπό πρώτα να τον κάνω διάσημο και μετά να τον ενημερώσω!
Ελπίζω να μη μου έρθει η υπέροχη καρμπονάρα του στο κεφάλι!
Πρέπει να το δείς το έργο, είναι πολύ γλυκό και παιδικό!
Φιλιά πολλααααααά !!!
Καλησπέρα.
Σύμπτωση είναι που μπήκα πεινασμένος;
Μπα...
Α, ώστε τετοια κάνεις στον υπολογιστή, κι εγώ έλεγα δουλεύεις...
Επίσης, μπορείτε να μου πείτε γιατί τα τελευταία χρόνια μερικές από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει είναι αυτές που τις λένε παιδικές;
Με αφορμή το "Ρατατούιγ" θυμήθηκα κι ένα σωρό ακόμη, με κορυφαία το "Κινούμενο Κάστρο", τι σπουδαία ταινία! Και με μουσική, απίστευτη!
Υ.Γ.1 Άντε πάλι, με παρέσυρες, έκανα καρμπονάρα σήμερα, ήταν και μέρα απεργίας, είχα χρόνο για ζεστό φαγητό, δεν έγινε όπως του φίλου σου σίγουρα αλλά κάτι έγινε...
Υ.Γ.2 Σε ταπεράκι τι κουβαλιέται από θεϊκή συνταγή;
Καλώς τον Panάκο. Τι χαμπάρια βρε παιδί; Μέρες τώρα προσπαθώ να μπώ στο blog σου αλλά δεν σε βρίσκει ο διαολεμένος ο server...απο ποιόν κρύβεσαι;)
"Καλημέρα" - σουφλέ, μουσακάς, παστιτσιάκι, σπανακόριζο (αυτή είναι δική μου σπεσιαλιτέ...που πάντα την τρώω μόνη μου!)...κι ότι άλλο σκεφτείς στείλε ένα μήνυμα, αφορμή ψάχνω για μια ακόμα βόλτα στη Θεσσαλονίκη!
Είναι πολύ γλυκιά η ταινία αυτή!! Το ποντικάκι ειδικά... έχει μια φατσούλα!...
Και ο φίλος σου πολύ ενδιαφέρον ακούγεται, και μιας που λατρεύω τα μακαρόνια, πότε θα με προσκαλέσετε σε κανένα δύπνο;;; :))))))
Φιλάκια και καλό απόγευμα!
Δεν είπαμε; Είναι μοναχικός (το ευγενικό του μονόχνωτος)και δεν του αρέσουν οι νέες γνωριμίες, αλλά σε ταπεράκι ότι θες! Περνάω και στ' αφήνω!
Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου